کشور در مسیر خودکفایی
با پیروزی امارت اسلامی، کشور رنگ تازه‌ای به خود گرفت؛ امیدهای مُرده و از دست رفته، دو باره زنده شدند و ندای آبادی، پیش‌رفت و ترقی به‌گوش‌ها زمزمه گردید و یک‌بار دیگر، خادمین واقعی سرنوشت و اداره کشور را به‌عهده گرفتند.
با پیروزی امارت اسلامی، کشور رنگ تازه‌ای به خود گرفت؛ امیدهای مُرده و از دست رفته، دو باره زنده شدند و ندای آبادی، پیش‌رفت و ترقی به‌گوش‌ها زمزمه گردید و یک‌بار دیگر، خادمین واقعی سرنوشت و اداره کشور را به‌عهده گرفتند.
کشور ما در میان انبوهی از معادن خواب است و منابع عظیم آن هنوز دست‌نخورده باقی مانده است.
اما متاسفانه مردم ما، فقیرترین مردم دنیا به‌شمار می‌روند و بالای پنجاه در صد آن در زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
حکومت‌های دست‌نشانده‌ی بیگانگان در مدت بیست‌سال علاوه بر این‌که برای مردم کاری نکردند، بنیادهای اقتصادی کشور را نابود کرده و همه را به‌کام باداران و اربابان شان ریختند.
در گذر بیست‌سال، میلیاردها دالر به افغانستان کمک شد و کمک‌های جهانی یکی پی دیگری به افغانستان سرازیر می‌شدند، اما با آن‌هم، برابر نوک سوزن به این کشور، کسی کار نکرد و حتی یک افغانی را بدون هدف برای کشورما صرف نکردند.
هر روز که می‌گذرد پرده از خیانت، دزدی و غارت آن‌ها برداشته می‌شود و روزبه‌روز آن‌ها مورد تنفر بیش‌تر مردم کشورما قرار می‌گیرند…
اما در این دو سال که گذشت، افغانستان رنگ تازه‌ی به خود گرفت و می‌بنیم هر روز خشت‌های آبادی بر تعمیر مخروبه‌ی آن، گذاشته می‌شود.
تلاش و پشت‌کار الحاج ملاعبدالغنی برادر آخوند در زمینه‌ی رشد اقتصاد کشور، نهایت قابل تحسین است و تلاش‌های روزافزون آن، مایه فخر و مباهات برای ملت گردیده است.
از افتتاح کانال قوش‌تیپه تا بازسازی شاهراه‌های مختلف در تمام نقاط کشور، بر اراده‌ی خیر امارت اسلامی و بزرگان آن در قبال ملت، دلالت می‌کند و نشان می‌دهد که آنان عزم و اراده‌ی راسخ برای آبادی کشور دارند.
دعای یک مملکت همراه تان باد!
