امنیت و آرامی، بستر مناسبی برای آبادی و شکوفایی است، و در پرتو آن می‌توان کشور را به ترقی و تعالی سوق داد و به رفاه و آسایش رساند. کشورهایی که به اوج ترقی و تعالی رسیده اند و امروز سنگ ابرقدرت‌بودن را در جهان به سینه می‌زنند، در قدم نخست، توانسته اند که امنیت و آرامش را در سرزمین‌های خود تٲمین کنند و همچنان زمینه‌ی رشد، بالندگی و شکوفایی را مساعد سازند. اما کشورهایی که از امنیت و آرامش برخوردار نبوده اند همه از نعمت پیشرفت محروم استند و مشکلات زیادی را سپری کرده اند و هنوز هم با مشکلات و چالش‌های عجیبی، دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این را هم باید دانست که در ناامن‌سازی و اخلال امنیتِ اکثر کشورها، قدرت‌های استکباری دست دارند و به شکل پیدا و پنهان، آتش جنگ و خشونت را شعله‌ور می‌سازند. در افغانستان نیز قدرت‌های متجاوز و استکباری، پیوسته تلاش کرده اند که نعمت آرامی را از مردم بگیرند و افغانستان را به بحران‌های عجیب و غریبی بکشانند، تا بتوانند اهداف شوم خود را در این سرزمین پیاده نمایند. از تجاوز انگلیس، روس و امریکا گرفته تا روی‌کارآوردن حکومت کمونیستی، دامن‌زدن به جنگ‌های حزبی و تنظیمی، همه از اهداف شوم قدرت‌های جهانی بوده و آنان توانستند افغانستان را در چهل و چند سال درگیر جنگ‌های تحمیلی کنند و مردم این سرزمین را به فقر، بی‌چارگی و مشکلات زیاد مواجه بسازند. اما تنها امارت اسلامی افغانستان، توانست که از میان انبوهِ بحران‌ها قامت بلند کند و با شکست دادن متجاوزان و اشغالگران، نظام اسلامی و دلخواه مردم افغانستان را به وجود بیاورد و در کنار آزادی و آرامی، احکام الهی و حدود الله را نیز نافذ کند و قوانین شرعی را در سراسر کشور پیاده نمایند.این نظام مشروع و اسلامی، همچنان برای آبادی و شکوفایی افغانستان نیز تلاش همه‌جانبه نموده است.
هموطنان عزیز!
ازین‌که امنیت و آرامی، بستری برای آبادی است، باید ما همه برای حفظ آرامش تلاش نماییم و در هر شرایط، من‌حیث حامی و پشتیبان نظام اسلامی خود قرار داشته باشیم.
