بدون شک، تخصص بدون تعهد، چون مرغی‌ست که با یک بال پرواز کند و دشوار است که کاروان عمران و آبادی، بدون تعهد به سرمنزل مقصود برسد. از همین‌خاطر متخصصان کشور باید متعهد باشند و خدمت به ملک و ملت را وظیفه‌ی خود دانسته، برای تحقق آن از دل و جان کار کنند و با اخلاص و صداقت کامل، برنامه‌های خود را در منصه‌ی اجرا قرار بدهند.
متخصصان جهان، غالباً در کار خود متعهد بوده و این تعهد، کشتی آبادی آنان را به ساحل مقصود رسانده و کشورهای شان به اوج ترقی و تعالی رسیده اند. در افغانستان، در دوره‌ی اشغال و بیست سال رژیم جمهوریت، افرادِ زیادی به نام متخصص از خارج آمدند و با نکتایی‌های رنگارنگ و حرکات و سکنات غربی، خود را در چوکات حکومت جازدند و همه هست‌وبود کشور را ربودند و به کشورهای غربی تحویل دادند و خود نیز به کشورهایی که تابعیت گرفته بودند، برگشتند. آنان چون صداقت و تعهدی نداشتند و غالباً گماشتگان بیگانگان بودند، آنان باوجود امکانات فراوان نتوانستند افغانستان را به کاروان آبادی وصل کنند و حداقل از بحران فقر و بی‌چارگی اندکی بکاهند.
در بیست سال اشغال، اگر اختلاس و فساد در افغانستان به اوج خود نمی‌بود و تعهد و صداقتی وجود میداشت، بدون شک، کشور آباد می‌گردید و میلیاردها دالر بادآورده‌ی امریکا و غربی‌ها، به باد یغما و نابودی نمی‌رفت و برای عمران و آبادی کشور به مصرف می‌رسید. اما چنگال فساد و مافیای جمهوریت، چنان گلوی افغانستان را فشرد و چنان گرگ استفاده جویی، گوشت و پوست این کشور را خورد که از افغانستان، تنها چوکات استخوانی باقی ماند و بس. الحمدلله بعد از بیست سال اشغال و چپاولگری بازهم امارت اسلامی توانست، پیروز شود و قانون اسلام را در سراسر کشور پیاده کند و یک حکومت عادل و پاسخگو را در افغانستان ایجاد نماید. امروز افغانستان در کنار آزادی و آرامی، آبادی و پیشرفت را نیز تجربه می‌کند و با گذشت هرروز به گوهر ترقی و تعالی دست می‌یابد. ملت ما باید این آزادی و آرامی را غنیمت شمارند و با استفاده ازآن برای آبادی، ترقی و پیشرفت کشور دست به کار شوند و سرزمین ویرانه را آباد و شکوفا سازند.
در این شکی نیست که اگر تخصص و تعهد؛ دستی به هم بدهند، افغانستان عزیز به نعمت آبادی و شکوفایی دست می‌یابد و این ملت مجاهد و باعزت، سر از بالین فقر و بی‌چارگی، بلند می‌کنند و زندگی بهتر و فردای روشن‌تری را تجربه می‌نمایند.
