ساختار زیربنایی افغانستان؛ گذشته و حال

نویسنده:‌ محمدعمر نیمروزی

حکومت پیشین افغانستان، یکی از فاسدترین دولت‌های دنیا بود. به گزارش سازمان شفافیت بین‌الملل، در زمان اشرف‌غنی، افغانستان چهارمین کشور جهان از نظر فساد اداری بود. به سبب همین فساد اداری، کلان‌شهر کابل فاقد زیرساخت‌های اساسی است. پایتخت کشور، هنوز شبکه آبرسانی به شهروندان را ندارد. فاقد زیرساخت برای تخلیه اصولیِ فاضلاب است. گاز ندارد، و در زمستان، بنابر مصرف زغال سنگ و چوب برای گرما، هوای شهر بسیار آلوده و ناسالم می‌گردد، بلندمنزل‌های شهر نیز فاقد فیلتر تصفیه دود هستند. این درحالی است که جامعه جهانی و کشورهای اشغالگر، در کنار تخریب زیرساخت‌ها، بسته‌های کمک فراوانی برای دولت اختصاص می‌دادند تا برخی از دردهای ملت را التیام بدهند، اما متأسفانه همان کمک‌ها نیز به جیب جنگ‌سالاران و جزایر قدرت می‌رفت. در قرن بیست و یک، شاهراه کابل- قندهار، سرک اصولی‌ای نداشت، سالنگ و تونل‌هایش که یکی از شاهرگ‌های اقتصادی افغانستان به شمار می‌آید و نقطه اتصال کابل با ۹ ولایت شمالی است، اما حکومت سابق با همه بودجه‌های هنگفتی که برایش از ممالک غربی سرازیر می‌شد، حتی نتوانست همان سرک را آسفالت کند. کانال قوشتیپه که از زمان داود خان، طرح آن توسط انجینران ارائه شده بود، هنوز معطل مانده بود. علت همه این مشکلات، فسادی بود که با حکومت لازم و ملزوم شده بود.

اما امارت اسلامی افغانستان، در این دو سالی که بر سر کار آمده است، با وجود تحریم‌های کمرشکن، مخالفت‌های بین‌المللی،  مشکلات سرحدی از طرف همسایگان، تنها و تنها با اتکا بر بودجه داخلی، توانسته است ازمیان همه این مشکلات برون آیدکه حتی دشمنان را نیز انگشت به دهان می کند. کار بر روی شاهراه کابل-قندهار به سرعت جریان دارد، یک فاز از کانال قوشتیپه به تکمیل رسیده است، تونل‌های سالنگ نیز با سرعت و جدیت در حال کانکریت ریزی است، شریان اقتصادیِ واخان، نیز رو به بهره‌برداری است و اگر به پایه تکمیل برسد و راه زمینیِ افغانستان به چین متصل شود، وابستگیِ افغانستان به بندر چابهار و مرز تورخم به شدت کاهش می‌یابد، و از آن طرف، وابستگیِ ایران و پاکستان به افغانستان به شدت افزایش می‌یابد، قیمت‌ مواد مصرفیِ وارداتی از چین کاهش می‌یابد و درآمد گمرکات افغانستان با وارداتِ مستقیم از چین به شدت افزایش می‌یابد. قوشتیپه نیز می‌تواند افغانستان را از نظر مواد غذایی خودکفا و حتی تبدیل به صادرکننده نماید. استخراج معادنی که دراین بیست سال توسط اشغالگران استخراج می‌شد، اینک به شکل اصولی توسط امارت اسلامی شروع شده است و نبض اقتصادی افغانستان را به تپش در آورده است.

بنده معتقد هستم اگر امارت اسلامی با همین منوال پیش برود، خیلی زود است که در سطح خاورمیانه به یک کشوری دارای اقتصاد قوی تبدیل شود.