حل معضل حقابه ایران، نیاز به گفتگو بر اساس واقعیت‌ها دارد و استفاده از زبان زور و تهدید، مناسب نیست!
سیاست‌ورزان به خصوص آنانی که در رده‌های نخست رهبری حضور دارند، باید لحن گفتار شان متوازن و توٲم با ادبیات مثبت باشد، تا حداقل اگر مشکلی را حل کرده نمی‌توانند، آن‌را پیچیده هم نسازد.
سیاست‌ورزان به خصوص آنانی که در رده‌های نخست رهبری حضور دارند، باید لحن گفتار شان متوازن و توٲم با ادبیات مثبت باشد، تا حداقل اگر مشکلی را حل کرده نمی‌توانند، آن‌را پیچیده هم نسازد.
مبصر آژانس باختر می‌نگارد؛ سیدابراهیم رئیسی؛ رییس جمهور ایران در تازه‌ترین اظهاراتش آن‌هم در ولایت سیستان آن کشور با لحن تهدید آمیز خواستار حقابه آن‌کشور از رود هیرمند شده است و تهدید کرده که حاکمان افغانستان هشدار او را جدی بگیرند و سهم ایران از آب هلمند را تٲمین کنند.
وزیر خارجه ایران هم لحن مشابه با آقای رئیسی داشته است و گفته است: «حکومت سرپرست افغانستان باید به تعهدات‌اش درباره حقآبه ایران از آب دریای هلمند، پابند باشد» دپیلماتان دیگر ایرانی هم از این دو مقام ارشد کشور شان کوتاه نیآمده اند و با لحن نامناسب در باره مسئله حقابه سخن گفته اند که برای مردم افغانستان مایه تاسف است.
این در حالی است که امارت اسلامی به‌دنبال گفته‌های پرطمطراق مقام‌های ایرانی موضع آرام را که نشانه یی از نیت همسایگی نیک است به رخ مقام های کشور همسایه کشید و تعهد خود را به پابندی افغانستان به معاهدات دو جانبه و چند جانبه تکرار کردند.
در اعلامیه امارت اسلامی، تعهد افغانستان به پابندی معاهده آب میان دو کشور که در سال ۱۳۵۱ امضا شده، بیان شده است، مگر چیزی که قابل نگرانی است موضع‌گیری مقام های ایرانی است که بدون شک از عدم معلومات و اطلاعات این مقام ها منشٲ گرفته است. بهتراست که این عزیزان، نگاه تازه یی به ماجرای آۤب رود هیرمند داشته باشند و قبول کنند که ظرفیت آب در سال های اخیر با مقدار آب در سال ۱۳۵۱ فرق فاحش دارد.
مگر این مقام ها شاهد تغییر اقلیم در جهان نیستند؟
مگر افغانستان سال ها نیست که با خشکسالی های مداوم مواجه است؟
مگر در سال های اخیر نه تنها در افغانستان بل در ایران و منطقه مشکل کمبود باران وجود ندارد؟
گفته های اخیر دوستان ایرانی نمایانگر آن است که یا آنان از واقعیت های جوی در کشور خود و کشورهای اطراف من‌جمله افغانستان آگاه نیستند و یا نمی‌خواهند که از این واقعیت ها آگاه شوند.
اگر حرف دوم دقیق باشد پس ما به‌سوی ماجراجویی‌ها روان استیم و از واقعیت ها فرار می‌کنیم.
ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی، می‌گوید: «سخنان پسین سید ابراهیم رییسی رییس‌جمهور ایران، درباره حقآبه هلمند، روابط سیاسی میان کابل و تهران را زیان خواهد رساند.»
زیرا سطح آب در این دریا به علت خشکسالی کاهش یافته است و آب کافی در آن وجود ندارد.
امارت اسلامی دید معقول نسبت به قضیه دارد و به‌جای کاربرد ادبیات خشن، حل معضل از طریق دیپلماسی و گفتمان را ترجیح می‌دهد و استعمال الفاظ نامناسب را به خیر هردو کشور نمی‌داند.
مقام های ایرانی در حالی در صدد داغ کردن موضوع حقآبه اند که پیش از این شماری از کشاورزان و باشندگان هلمند مشکل خشکسالی و کمبود آب را با مقام‌های محلی و مسئولان حکومت مرکزی مطرح کرده اند.
شماری از آگاهان و کارشناسان، به قضیه‌ی مطرح‌شده از سوی ایران مبنی به حقابه آن‌کشور از رود هیرمند، از زاویه دیگر نگاه می‌کنند، نگاهی که بیشتر جنبه سیاسی دارد و مربوط به معادلات سیاسی – اجتماعی داخل ایران است.
دیدگاه این است که رهبران ایران به منظور مهار موج نارضایتی و اعتراض مردم سیستان، عمدتا که با تبعیض قومی و مذهبی مواجه اند، مسایل فرعی و حاشیه یی را مطرح می‌کنند تا وانمود کنند که مسایل و مطالبات آنان مورد توجه رهبران در تهران قرار دارد، در حالی که دید رهبران افغانستان این است؛ مشکل که از طبعیت و مشکلات جوی منشٲ گرفته است نباید به آن بال و پر سیاسی داد.
امارت اسلامی، خواستار گفتگوها بر اساس واقعیت و ادامه دیپلماسی در این خصوص است، استفاده از زبان زور و تهدید و هشدار و کارگیری از ادبیات نامتوازن و خشن را به زیان هر دو ملت میداند که باید از آن پرهیز شود. تحلیل سیاسی
