غرب عامل اصلی بحران در کشوراست

شاداب
تاریخ بشریت گواه آنست که جزیره های قدرت وحکومت های موازی در کشورها مایه تنش وبدبختی بوده است. چنانی‌که پس از فروپاشی حکومت دست نشانده شوروی سابق و روی کار آمدن تنظیم های هفت گانه در هرگوشه وطن، جزایر قدرت شکل گرفت حتا گفته می‌توانیم درهر ولایت حکومت وحکمروایی جداگانه به نحوی وجود داشت به ویژه در دروان جمهوریت، حکومت مرکزی توان عزل ونصب یک والی را نداشت تقرری های کرسی های دولتی به اساس سهمیه قومی، احزاب وگروه ها صورت می‌گرفت، که به هیچ عنوان به منافع علیای کشور نبود .
جالب این که با درنظر داشت همان مشکلات وقت، نظام جمهوریت از جانب غربی ها حمایت میشد وبه حیث یک حکومت مشروع به رسمیت شناخته شده بود زیرا افراد گماشته شده وفرمانبردار غربی ها به سمت های دلخواه شان نصب وجا به جا گردیده بودند، اما امروزه که امارت اسلامی در وجب وجب خاک افغانستان تأمین امنیت نموده وحاکمیت عام وتام را دارد به رسمیت شناخته نمی‌شود این درحالیست که امارت اسلامی تمام شرایط وموازین جهانی به رسمیت شناسی را تکمیل کرده است.
از اینجاست که نیت شوم وغرض آلود غربی ها نسبت به مردم و کشور ما برملا می‌گردد، واضح وروشن است در موجودیت استقرار حکومت و نظام واحد ومقتدر، غربی ها نمی‌توانند به مقاصد واهداف شوم خویش نایل آیند، همان مقوله ای که می‌گوید (آب را خت بکن وماهی بگیر) دقیق بوده در شرایط بحرانی وآشفته بازار دست یابی به اهداف برای شان سهل وساده است.
برخورد های دوگانه وغرض آلود کشور های غربی می‌رساند که نیت واراده مثبت نسبت به کشور ومردم ما نداشته ودنبال اهداف خویش می‌باشند.
همان مزدوران و فرمانبرداران بی ریشه و رهبران ساخته دست غربی ها اکنون پس از دست دادن قدرت وجاه وجلال شان از کشور فرار وبه دامن باداران خویش تکیه زده اند هم همه ودغدغه را به راه افگنده اند و امارت اسلامی را که مشروعیت عام وتام دارد تخریب وتخریش می‌نمایند، مگر یک بار سر در گریبان نمی‌کنند که ما در کشور چه کردیم وسرنوشت ملت را به کجا رسانیدیم.
امروز درتمام ولایات افغانستان امنیت تأمین است، هرافغان می‌تواند با خیال راحت از شمال به جنوب واز شرق به غرب سفر کند اگر غربی ها مشکلات اقتصادی را در کشور بهانه قرار می‌دهند این هم ودیعه ومیراث خود آنهاست که به نحوی زجر آنرا ملت زجر کشیده افغانستان به دوش می‌کشد.
مصلحت اینست که دیگر خواب های خیالی، قلدری های گذشته را فراموش نموده به وطن برگردند و به حیث یک فرد عادی بادیگر هموطنان در حد توان وامکان صادقانه کار نمایند تا باشد وطن عاری از درد والم داشته باشیم وبرادر وار در کنارهم زندگی نماییم تا از این فرصت نفس آرام بکشیم.
به امید افغانستان مترقی ، معمور و آباد.