فضیلت روزه روزه وسیله ای اجابت دعا است
روزه یکی از اسباب اجابت دعا است؛ زیرا رمضان زمان پرفضیلت و بزرگ، روزه عمل پرفضیلت و بزرگ و روزه‌دار عامل و کارگر بافضیلت و بزرگی است، این‌ها همه اسباب اجابت دعا است که در رمضان و حالت روزه‌داری یکجا شده‌اند، از سوی دیگر نشان اجابت دعا بر فراز شناسه‌های روزه بیان گردیده و تصریح شده است که دعای روزه‌دار مستجاب و پذیرفته‌شده است، پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم در این مورد چنین ارشاد فرموده‌اند:
قسمت هشتم
حبیبی صالحی
فضیلت نهم:
روزه یکی از اسباب اجابت دعا است؛ زیرا رمضان زمان پرفضیلت و بزرگ، روزه عمل پرفضیلت و بزرگ و روزه‌دار عامل و کارگر بافضیلت و بزرگی است، این‌ها همه اسباب اجابت دعا است که در رمضان و حالت روزه‌داری یکجا شده‌اند، از سوی دیگر نشان اجابت دعا بر فراز شناسه‌های روزه بیان گردیده و تصریح شده است که دعای روزه‌دار مستجاب و پذیرفته‌شده است، پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم در این مورد چنین ارشاد فرموده‌اند:
ترجمه: سه دعا مستجاب و پذیرفته‌شده است: دعای روزه‌دار و دعای مسافر و دعای مظلوم. . ابوبکر بیهقی، شعب الإيمان، ج9 ص533، ابوبکر بیهقی، الدعوات الكبير، ج2 ص309)
دعاي روزه‌دار رد نمی‌شود، چنانکه پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم می‌فرماید:
ترجمه: سه دعا رد نا شدنی و حتماً پذیرفته شدنی است: دعای پدر، دعای روزه دار و دعای مسافر.
(ابوبکر بیهقی، السنن الكبرى، ج3 ص345، ابوبکر بیهقی، الدعوات الكبير، ج2 ص309)
روزه عبادت تمام‌وقت است، شخص روزه‌دار از هنگام طلوع صبح تا غروب آفتاب در عبادت بسر میبرد، دعای هر قسمت روزه انگار در جریان عبادت انجام‌شده است، چنین دعایی نزدیک به اخلاص و صمیمیت است، علاوه بر این دعاهای هنگام افطار و سحری فضایل وبرتری ویژه‌ای خود را دارد، مسلماً دعای روزه‌دار به هنگام افطار حتماً پذیرفتنی است، رد نمی‌شود. ازاین‌جهت دعاهای مختلفی از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم به هنگام افطار روایت شده است، در یک روایتی چنین دعا کرده اند:
ترجمه: خدایا! من برای تو روزه گرفتم و باروزی تو افطار می‌کنم. (ابوداود سجستانی، سنن أبي داود، ج2 ص278)
در یک روایتی چنین می‌خوانیم که فرمودند:
ترجمه: به نام خداوند شروع می‌کنم، خدایا برای تو روزه گرفتم و باروزی تو افطار می‌کنم، خدایا! این را از من بپذیر، یقیناً که تو شنوای دانا هستی. (ابوالقاسم طبرانی، الدعاء، ج1 ص286)
در برخي روايات ضعیف چنین دعایی از آن حضرت صلی‌الله علیه و آله و سلم منقول است:
ترجمه: به نام خداوند شروع می‌کنم، خدایا برای تو روزه گرفتم و باروزی تو افطار می‌کنم و بر تو توکل دارم، تو منزه و پاک هستی و من حمد ثنای تو را انجام می‌دهم، خدایا! این را از من بپذیر، یقیناً که تو شنوای دانا هستی. (جلال‌الىين سيوطي، الفتح الكبير في ضم الزيادة إلى الجامع الصغير، ج1 ص133)
نیز به هنگام افطار چنین دعا کرده‌اند:
ترجمه: تشنگی رفع شد و رگ‌ها تازه شدند و اجر و پاداش ان شاءالله ثابت شد. (حاکم نیشاپوری، المستدرك على الصحيحين، ج1 ص584)
دعای هنگام سحری را خدا در قرآن توصیف کرده و آن را از اوصاف والای افراد متقی و بهشتیان خوانده است، آنجا که می فرماید:
و همان كسانى كه (در راه طاعت و عبادت، و دورى از گناه و معصيت، و تحمّل مشقّات و ناملايمات) شكيبا، و (در نيّت و كردار و گفتار) درستكار، و (با خشوع و خضوع بر طاعت و عبادت) مداوم و ماندگار، و (از آنچه مىتوانند و بدان دسترسى دارند) بخشاينده، و در سحرگاهان آمرزش خواهند. (آل‌عمران: 17)
نیز در توصیف سحرخیزان دعاجوی می‌فرماید:
و آنان (متقیان) در سحرگاهان (آخر شب) طلب مغفرت و درخواست آمرزش مىكردند. [ذاریات: 18]
پس در ماه رمضان و حالت روزه همواره شب و روز دست به دعا باشید، در طلب و سؤال از خدای متعال غفلت نکنید که این ماه، ماه دعا و به‌ویژه دعاهای مقبول و پذیرفتنی است، عطای الهی بها ندارد، فقط بهانه می‌طلبد، برای عطایای گونه گون خدای رووف و مهربان تان که رحمتش در این ماه جوش می‌زند، بهانه سازی کنید.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم فرمودند:
ترجمه: مسلماً دعای هنگام افطار شخص روزه دار، رد نمی‌شود، حتماً پذیرفتنی است. (ابوالقاسم طبرانی، الدعاء، ج1 ص286)
