کشور، با همدیگرپذیری آباد می‌شود

پس از آزادی، یگانه چیزی که کشور را به آبادی و ملت را به رفاه و آسایش می‌رساند، همدیگرپذیری، اتحاد و همدلی است.
ملت افغانستان، بیشتر از یک سال می‌شود که به نعمت آزادی دست یافته اند و نیروهای اشغالگر ناتو و امریکایی از میهن بیرون شده اند.
اکنون زمانی فرارسیده است که ملت افغانستان باهم متحد شوند و با مشت آهنینِ اخوت اسلامی و وحدت ملی، دماغ متجاوزان و نفاق‌افگنان را بشکنند.
اگرچه با پیروزی امارت اسلامی، افغانستان شاهد اتحاد و همبستگی بهتر است و همه زیر یک چتر به زندگی مسالمت‌آمیزی می‌پردازند.
در زمان جمهوریت تقلبی، تعصب و تبعیض به اوج خود رسیده بود و تیکه‌داران قومی هر کدامی به نوبه‌ی خود، طبل تعصب می‌کوبیدند و اقوام باهم‌برادر این سرزمین را برای به دست آوردن آرا و مادیات، متفرق و پراکنده می‌ساختند.
حالا ملت افغانستان، دانسته اند که در تشتُّت و پراکندگی خیری وجود ندارد، بل‌که پراکندگی است که تمام هست‌وبود این کشور را به یغما برده و ملک و ملت را از آبادی و شکوفایی بی‌نصیب گردانده است.
از همین رو، ملت بزرگ افغانستان بعد ازاین حرف‌های بیهوده و تخریبی هیچ تیکه‌دار قومی و افراد نفاق‌افگن را نخواهند شنید و همه با روحیه‌ی برادری و همدیگرپذیری کامل، زندگی شان را به پیش خواهند برد.
بر امارت اسلامی است که ملت را به همدیگرپذیری و همدلی دعوت کنند و با ارشادات علمای کرام پدیده‌ی شوم تعصب و نفاق را به طور کامل از میان بردارد.
زمانی که علما و دانشمندان موظف شوند؛ برای محو تعصب و نفاق ارشاداتی داشته باشند، ملت متدین و مجاهد افغانستان، لبیک‌گویان به سوی اتحاد و اتفاق می‌شتابند و همدیگر را بدون کینه و کدورت در آغوش می‌کشند.
بر ملت مجاهد افغانستان نیز لازم است که دیگر به حرف‌های دروغ استفاده‌جویان و تبلیغات زهراگینِ تیکه‌‌داران قومی و منافقین گوش ندهند و با کمال اعتماد، به زندگی سرشار از صفا و صمیمیت بپردازند، تا باشد این کشور بربادرفته دوباره آباد گردد و در کنار گوهر آزادی، نعمت آبادی، رفاه و ترقی نیز نصیب افغانستان گردد.

زنده و پاینده باد افغانستان متحد و مقتدر