امریکا و انتقام شکست

مولوی عزیزی تاتار

انجماد ذخایر ارزی افغانستان توسط امریکا‌، خود جنایت بشری است و این سرمایه و ارزهای منجمدشده، جزء ملکیت مردم افغانستان و پشتوانه‌ی پولی کشور است، در حالی‌که مردم افغانستان شدیداً از فقر رنج می‌برند و حجم بیکاری و گرسنگی، از چالش‌های دیگری است که مردم افغانستان با آن، دست‌وپنجه نرم می‌کنند و عرصه‌ی زندگی را بر مردم تنگ ساخته است.

امریکا که خود بزرگ‌ترین جنایت بشری را در کشورهای مانند‌ عراق، سوریه، افغانستان و جاهای دیگر مرتکب شده که باید غرامت ویرانی‌ها و قتل‌های میلیونی را بپردازد.

جو بایدن، رئیس جمهوری امریکا در طی یک تصمیمی غیر انسانی خواست، که نیم از سرمایه‌ی ارزی افغانستان را با بهانه‌های غیر منطقی، غصب کند و خواست که از مجموع سرمایه ارزی کشور مبلغ ۳،۵ ملیارد آن را جهت پرداخت غرامت به قربانیان حادثه یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی، به بانک‌های امریکایی واریز کند.

در حالی‌که واقعه‌ی یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی، هیچ ربطی به مردم افغانستان ندارد و همه می‌دانند که مردم افغانستان، در حادثه‌ی ۱۱ سپتامبر، کوچک‌ترین دخالتی نداشته اند، اما آنها بی‌هیچ دلیلی انتقام آن را از افغانستان می‌خواهند، در حالی که این عمل‌کرد امریکایی‌ها خلاف همه قوانین بشری و‌ میثاق‌های جهانی می‌باشد.

امریکایی‌ها حدود ۲۰ سال تجاوز در افغانستان وحشت آفریدند که هر روز شاهد فجایع درد ناک آن‌ها بودیم.

شهر شهر، کوچه کوچه، خانه خانه‌ی مردم ما را، با دود و باروت ملوث کردند و همه را ویران نمودند، به آتش کشیدند و جمع زیادی از علما، جوانان، کودکان، زنان و مردم بی‌دفاع را به شهادت رساندند.

از تست مادر (بم) تا بمباران محافل عروسی، دینی ( دستار بندی ها) و محافل جمعی مردم، همه را به خاک و خون نشاندند و به رگبار بستند و شادمانی‌های مردم ما را یکبارگی به غم و اندوه مبدل کردند.

سازمان‌های نام‌نهاد حقوق بشر، نهادهای بین المللی، بجای این‌که می‌خواستند؛ امریکا برای مردم دردمند افغانستان غرامت پرداخت کند، اما در تبانی با آمریکا، سرمایه‌ی مردم افغانستان را تصاحب کردند.

امریکا، بجای این‌که به مردم افغانستان غرامت بپردازد و جبران خسارت کند، از مردم افغانستان تقاضای غرامت دارد.

به همین ترتیب امریکا بجای اینکه پول منجمد‌شده‌ی بانک مرکزی افغانستان را آزاد می‌کرد در تصمیم غیرمنطقی دیگر، مبلغ ۳.۵ میلیارد دالر، از سرمایه‌ی ارزی افغانستان را از میان ۷ ملیارد دالر به کشور سویس انتقال می‌دهد.

این صندوق که توسط یک بورد متشکل از چند عضو که باز هم در اختیار امریکا است، مدیریت می‌شود.

وزارت خارجه امارت اسلامی و مردم افغانستان، همچنان برخی از کشورها و حدود ۷۰ نفر از شخصیت‌ها و کار شناسان اقتصادی دنیا، بارها خواهان رهایی سرمایه‌ی ارزی افغانستان شدند، اما متاسفانه که جامعه جهانی و سازمان‌های بین المللی تا هنوز به آن هیچ توجهی نکرده اند.

‏تخصیص ۳،۵ ملیارد دالر، از پول‌های منجمدشده که متعلق به مردم افغانستان است به یک صندوقی در کشور سویس، که در اختیار برخی چهره‌های افشاشده قرار دارد، خلاف تمام موازین حقوق بشری، میثاق های بین المللی و ارزش‌های انسانی است.

این همه بیان‌گر آن است، که امریکا دارد باز هم بر حریم اقتصاد و لقمه‌های نان مردم افغانستان می‌تازد و مردم فقیر و تنگ‌دست کشور ما را به گروگان می‌گیرد و انتقام شکست و سیاه‌رویی اش را از مردم کشور می‌ستاند. مجازات مردم افغانستان از طریق تاراج ملکیت و سرمایه‌ی آن ها، جفای بزرگی است که در حق این ملت روا داشته شده است.

امریکا به دزدان چراغ به‌دستی می ماند که بی‌هیچ خوف و هراسی، هم‌ مال را به تاراج می‌برد و هم صاحبان خانه را محکوم به مجازات می‌کند.

امریکا ۲۰ سال مردم افغانستان را به شهادت رساند و یک ملت بزرگ را به ماتم نشاند، اما باز هم لقمه های نان و سفره فقیرانه این ملت فقیر را به تاراج و به گروگان گرفته است.

بناءً ملت افغانستان از سازمان کشورهای اسلامی، سازمان‌های حقوقی و سایر کشورها می‌خواهند که بیشتر ازاین به مردم افغانستان، ظلم و استبداد را روا ندارند و سرمایه مردم گرسنه ما را ازچنگال خون‌آشامان تاریخ رها کنند.