شماری از دهقانان در زون غرب، با ابراز خرسندی از بارش برف و باران در روزهای پسین، می‌گویند؛ امیدوارند که در مقایسه با سال گذشته، در سال پیش‌رو، حاصل بیش‌تری از زمین های شان برداشت کنند. این دهقانان، می‌گویند که سال گذشته به دلیل خشکسالی، از کشت‌زارهای شان فرآورده‌های اندکی برداشت کرده اند.
بسم‌الله، دهقان در هرات که سال گذشته به دلیل خشکسالی خسارت‌های مالی هنگفتی را متحمل شده است، می‌گوید که بارش برف و باران در روزهای پسین، او را نسبت به حاصلات سال پیش‌رو امیدوار کرده است. او می‌افزاید: «دو سال می‌شود که خشکسالی است، گندم کاشت می‌کنیم، نخود، عدس و دیگر حبوبات؛ دونیم خروار الی سه خروار کاشت داشتیم، از همین سه خروار ما یک دانه هم برداشت نداشتیم؛ امسال امید داریم به همین برف‌باری، پنج مَن گندم کاشت کردیم به امید خدا.»
غلام‌رسول، دیگر دهقان نیز، می‌گوید: «سال گذشته که هیچ چیزی برداشت نکردیم، همان تخم را هم که کاشته بودیم، برداشت نکردیم به دلیل نبود برف و باران و خشکسالی.»
محمدنسیم سحر، آمر امور زراعتی ریاست زراعت هرات نیز، می‌گوید که میزان خشکسالی در مقایسه با سال‌های گذشته در این ولایت کاهش یافته است. او می‌افزاید: «از روزی که برف‌باری شروع شده است؛ مردم ما خیلی امیدوار شده است؛ قبل از این که برف ببارد خشکسالی زیاد بود؛ اما بعد از این که برف‌باری شده امید برای ما و شما پیدا شده که خشکسالی نشود.»
همین گونه، دهقانان در غور نیز، بارش برف و باران در روزهای گذشته را به فال نیک گرفته و انتظار دارند که سال پیش رو، حاصلات بیش‌تری از کشت‌زارهای شان برداشت کنند.
محمدالله، باشنده‌ی غور که از راه دهقانی نیازهای خانواده‌اش را فراهم می‌کند، می‌گوید: «همه ساله، صد مَن گندم کاشت می‌کنیم؛ یک زمین داریم که هر سال ۵۰ الی ۶۰ مَن کچالو کاشت می‌کنیم. یک باغِ داریم که در این چند سال باغ ما از خشکسالی خشک شده است.»
برخی از دهاقین در نیمروز، می‌گویند که هرچند در سال روان، برف کمی در این ولایت باریده است؛ اما قصد دارند نسبت به سال گذشته، تخم‌های بیش‌تری به زمین‌های شان بپاشند.
در سوی دیگر، این دهاقین، از مسئولان محلی می‌خواهند که به مشکلات شان رسیدگی کند.
غلام سرور، یکی از دهقانان در نیمروز، می‌گوید: «در گذشته برای ما کار می‌کردند؛ برای ما آب را می‌آوردند؛ به دهاقین کمک می‌کردند؛ تشویق می‌کردند؛ اکنون مدت دو سال است که به بخش زراعت، هیچ در ولایت نیمروز توجه خاصی نشده است.»
افغانستان، کشوری زراعتی است که بیش‌تر شهروندان آن به ویژه روستانشینان، از راه دهقانی نیازهای خوراکی و غیرخوراکی خانواده‌های شان را فراهم می‌کنند؛ اما دوام خشکسالی در چهار سال گذشته، به کشت‌زارهای آن‌ها آسیب زده و روی امنیت غذایی آن‌ها اثر منفی گذاشته است.
