اهمیت زبان مادری درجهت رشد اجتماعی کودکان

نوری

زبان یک علامه سمبولیک قراردادی اجتماعی است که توسط آن افهام وتفهیم صورت میگرد. درزمره زبانها زبان مادری ازاهمیت خاصی درشخصیت طفل برخوردارمیباشد. نوزاد حتی دردوره های ابتدایی کلمه های راازمادریادمیگیرد.آهسته آهسته رشد میکند وبه زبانهای محلی هم آشنامیشودکه این پروسه چندین سال را د ربرمیگیرد. آنچه که مهم است یاددادن زبان به صورت درست به کودک است که بعد ازآن سبب رشد اجتماعی آنها میشود.ازهمین جهت سازمان یونسکو۲۱فبروری را بنام روزجهانی زبان مادری مسمی کرده است.این روزدراکثرکشورهای جهان با دایرنمودن مراسم ونشستها برگزارمیشود.

روز جهانی زبان مادری هر سال برگزارمیشود. این نام‌گذاری در سال ۱۹۹۹ از سوی کمیسیون یونسکو و با هدف کمک به حفظ تنوع زبانی و فرهنگی جهان انجام شد.هر زبان عامل اصلی انعکاس‌دهنده فرهنگ آن دسته از مردمی است که با آن تکلم میکنند. نباید فراموش کنیم که مرگ یک زبان به معنای مرگ قسمتی از فرهنگ جوامع بشری خواهد بود. برای بسیاری شاید سوال باشد اصلاً چند زبان در دنیا در حال فراموشی هستند؟ درزبان مادری نمی‌توانیم هیچ دخالت و تصرفی در آن داشته باشیم، پس زبان مادری بخشی از هویت هر شخص است. زمانی را تصور کنیم که به یک شهرناآشنا سفر کرده‌ایم وقتی در جاده مقابل شخصی قرار بگیریم که با زبان مادری ما صحبت می‌کند ناخودآگاه حس خوشایندی برای ما به وجود می‌آید و شاید هیچ کلمه‌ یی نتواند بیانگر احساسات ما باشد.درتقویم جهانی ۲۱ فبروری از طرف یونسکو به عنوان روزجهانی نامگذاری شده‌است. زبان اول یا زبان مادری به نخستین زبان یا زبان‌هایی گفته می‌شود که طفل سخن گفتن به آن را یاد می‌گیرد یا آن را پیش از آغاز تحصیلات می‌آموزد، می‌توان گفت زبانی که فرد توانایی اندیشیدن و سخن گفتن به آن همانند دیگر سخنوران آن زبان را دارد. زبان مادری یک اصطلاح است و لزوماً به معنی زبانی که مادر انسان به آن سخن می‌گوید نیست. در بعضی از کشورها، اصطلاح زبان مادری بیشتر به زبان قومی فرد دلالت می‌کند تا زبان اول او. در سال ۱۹۵۲ محصلان پوهنتون‌های مختلف شهر داکه پایتخت امروزی کشور بنگلدیش که در آن زمان پاکستان شرقی نامیده می‌شد و هنوز مستقل نشده بود، در راستای تلاش برای ملی کردن زبان بنگالی به عنوان دومین زبان پاکستان تظاهرات مسالمت آمیزی در این شهر به راه انداختند. به دنبال این حرکت محصلان، پلیس به آنها فیرکرده عده‌ای از آنها را کشت. بعد از استقلال بنگلدیش از پاکستان و به درخواست این کشور، برای اولین بار سازمان یونسکو در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹ روز ۲۱ فبروری (برابر با دوم حوت) را روز جهانی زبان مادری نامید، از سال ۲۰۰۰ این روز در بیشتر کشورهای جهان گرامی داشته می‌شود و پروگرام‌ها ونشستها در این زمینه برگزار می‌شود.

زبان مادری زبانیست که از مادر، پدر و نیاکان آموخته ایم. بنا به نظرمحققان طفل در رحم مادرش با زبان مادریش آشنا میشود و هنگام بدنیا آمدن که گریستن آغاز میکند اگر به زبان مادریش با وی سخن گفته شود، گریه اش را قطع کرده گوش میدهد.

نوزاد با گذشت زمان و شنیدن مکرر، زبان مادریش را آموخته آغاز به ادای آن میکند. کم کم با ساختن جملات کوتاه آغاز به سخن گفتن به زبان مادریش میکند. در طول زمان کوتاهی می آموزد تا به زبان مادریش احساسات و خواسته هایش را به اطرافیان خود تفهیم نماید. با زبان مادریش با دیگران رابطه برقرار کند. با همین زبان بازی میکند، می خندد، می گرید و وارد مشاجره و مفاهمه می شود. تنها و تنها با زبان مادریش است که قادر می شود دنیای پیرامون خود را بشناسد و بیان نماید. با سخن گفتن به زبان مادری ازتنهایی خویش خارج گشته از تعلق خود به گروه خاصی آگاه میشود. او با مهر و محبت، اعتماد و امنیتی که این تعلق به وی ارزانی داشته است زندگی میکند.

سخن گفتن خود تفکری آهنگین (مصوّت) است. ما هنگام تفکر خاموشانه با خود سخن می گوئیم. و آنگاه که لب به سخن می گشائیم، در حقیقت با صدا می اندیشیم.بناً» سعی کنیم که اطفال خویش را در زمینه یاددادن زبان مادریش یاری رسانیم،تا دریاد گرفتن دګرزبانها درجامعه به مشکل مواجه نه شوند.