فرهنگ مطالعه درجامعه باید گسترش یابد
مطالعه درجامعه امروزی یک امرضروری پنداشته می شود. در فقدان مطالعه، انسان در تاریکی قرار دارد که هیچ عاملی نمیتواند او را به سوی نور و روشنایی باطنی رهنمون سازد، گذر از تاریکی به سمت روشنایی تنها با مطالعات هر روزه ممکن است، باید تلاش نمود تا کتاب های خوب مطالعه نمود، کتابهایی که برگرفته از آثار اندیشمندان مشهور جهان است و گذر زمان، آنان را از عرصه‌ی فرهنگ جهانی حذف نتوانسته است.
مطالعه درجامعه امروزی یک امرضروری پنداشته می شود. در فقدان مطالعه، انسان در تاریکی قرار دارد که هیچ عاملی نمیتواند او را به سوی نور و روشنایی باطنی رهنمون سازد، گذر از تاریکی به سمت روشنایی تنها با مطالعات هر روزه ممکن است، باید تلاش نمود تا کتاب های خوب مطالعه نمود، کتابهایی که برگرفته از آثار اندیشمندان مشهور جهان است و گذر زمان، آنان را از عرصه‌ی فرهنگ جهانی حذف نتوانسته است.
با تأسف باید یاد کرد در افغانستان همانند بسیاری از عرصه ها، کتاب و کتاب خوانی نه تنها با چالش های ناگواری مواجه است بلکه اساساً جایگاه حایز اهمیت و لازم را دارا نیست. هر چند گفته می شود که وجود چالش هایی از قبیل عدم رشد فرهنگ کتابخوانی در میان اقشار گونه گون، ضعف اقتصادی، گران تمام شدن قیمت چاپ کتاب در داخل کشورو گران بودن قیمت کتاب از آشکارترین چالش های کتابخوانی در کشور خوانده می شود، اما متأسفانه ضعف فرهنگی و بی توجهی به فرهنگ و به ویژه به فرهنگ کتابخوانی ریشه های بنیادی در جامعه دارد. اما خوش بختانه با وجود چنین مشکلات و چالش هایی وضعیت ناگواری که کتاب و فرهنگ کتاب خوانی در کشور دارد، افرادی پیدا می شوند دارند که سعی دارند به هر طریق ممکن به اعتلای این فرهنگ در میان اقشار مختلف جامعه کمک کنند و راه هایی را برای افزایش میل و علاقه مردم به کتاب و کتاب خوانی دریافته و ارائه می دهند که چنین آدرس هایی کماکان برای اهل مطالعه در وضعیت کنونی نیز قابل دسترسی است.
واقعیت امر آن است که حال مردم ما در پی آن هستند تا یک زندگی خوب و انسانی داشته باشند، از مصیبت های جنگ و ناامنی در امان بوده و آینده صلح آمیز و مترقی را برای خود رقم زنند این هدف والا تحقق نخواهد یافت مگر این که درجه فرهنگ و درک خود را ارتقاء بخشند. درجه فرهنگ و درک نیز افزایش نخواهد یافت مگر این که عزم آموختن، مطالعه، کتابخوانی و فکر کردن را در وجود خود زنده سازند و در زندگی فردی و خانوادگی و جمعی برای آن موقعیتی و اهمیتی بسزا قایل گردند. امروز اگر اروپا به درجه‌ی پیشرفت و ترقی دست یافته و مرزهای دانش و خوش بختی را پی درپی در می نوردد به اذعان همه مورخان و اهل خبره این وضعیت از هنگامی رخ نمود که آنان به فرهنگ و دانش روی آوردند . به تعبیر دیگر درخشش امروز اروپا دقیقاً پس از عصر روشنگری که عصر دانش و علم و فرهنگ خوانده می شود ظهور نموده است.
ادامه دارد
