پاسداری از آزادی قربانی می خواهد

محمد الدین دین دوست

اگر گذشته‌ی تاریخ افغانستان را مطالعه کنیم به این نتیجه

می رسیم که حکومت های گذشته هم آزادی و هم غلامی را در خود داشته است، نمونه مثال غلامی عبارت از جمهوریت کذایی می باشد و نمونه مثال آزادی همین حکومت امارت اسلامی است، امروز امر مهم بر تمام ملت افغان این است که این سرزمین خلاص شده از چنگ اشغال را پاسداری کنند تا بار دیگر مزدوران مخالف که در خارج از وطن قرار دارند. با پول گرفتن از بیگانه ها جنگ و غلامی را در سرنوشت این وطن حاکم نسازند، در قدم نخست هموطنان افغان، باید با حکومت امارت اسلامی همکار باشند تا دست مداخله گران خارجی را از وطن خود کوتاه کرده باشیم، آزادی بدست آمده در میهن ما نیازمند تقویت دادن است و باید همه ملت کشور، در این راستا تلاش نمایند تا درخت آزادی را پربار و شکوفا نگهدار، چون کشور های همسایه و بعضی قدرتهای بزرگ دنبال تخریب ساختن برج آزادی افغانستان بوده و

می باشند، این بخل و حسد ورزیدن شان را روزی پایانی نیست، پیشرفت افغانستان در عرصه حکومتداری متحد، خار چشم دشمنان تلقی شده است، آنها با این پیشرفت حاصل شده احساس حقارت از آینده ی شان می کنند، امروز آزادی و امنیت دوبال پرنده پیشرفت وطن ما می باشد، در حفظ این دوبخش حیاتی همه ملیت این کشور مسئول اند که قربانی بدهند و نگذارند که مخالفین با سودای استخباراتی محور، این مادر وطن را بکام اشغال و بسوی غلامی بر بیگانگان بکشاند،مسیر مبارزه و جهاد را پایانی نیست، امروز در صحنه‌ی حکومتداری باید به ابعاد مختلف توجه شود، هر چیزی‌که باعث خوشنودی الله متعال و دلیل تعالی کشور و حفظ ارزش‌های دینی- مذهبی  و تقویت آن می‌شوند، باید همه، هم ملت و هم دولت در این راستا از هیچ نوع فداکاری دریغ نورزند، چون در جامعه ی مترقی همه همکار است و روی افزایش جنبه های مثبت و پیشرفت فکر می کنند.