برخورد متفاوت غربی‌ها با  قضایا در جهان

برخورد غربی ها و امریکا با دو حادثه  اخیر دریایی نشان دهنده آن است که آنان  تفاوت زیادی  در زندگی انسان ها  قایل اند.

در جریان  ده روز گذشته جهان شاهد  دو واقعه  دریایی بود که  در آن تلفات انسانی  وجود داشت.

واقعه وال واژگون شدن یک کشتی پناهجویان با حدود ۸۰۰ سرنشین در آبهای یونان بود، پناهجویان که به دلایل زیادی کشور های شان را ترک کرده بودند،  با  زنان و کودکان سوار کشتی غیر معیاری شدند تا حداقل بتوانند راه و چاره ای برای ادامه حیات داشته باشند.

چند روز بعد از این واقعه  یک تحت البحری کوچک که تنها پنج سر نشین داشت در اوقیانوس اطلس غرق شد،

در میان پنج نفر، هامیش هاردینگ، تاجر بریتانیایی و رئیس هیئت هواپیمایی اقدام، شهزاده داود تاجربریتانیوی پاکستانی التبار‹ مالک بزرگترین شرکت تولید کود کیمیاوی در پاکستان› با  پسر نوزده ساله اش، پل هانری نرگئول، کاوشگر کهنه کار فرانسوی در اعماق دریا و بنیانگذار شرکت تور امریکایی تایتانیک، استاکتون راش، هدایت کننده  کشتی حضور داشتند که  برای دیدن بقایای کشتی غرق شده تایتانیک  به اعماق بحر رفته بودند، کشتی شان نا پدید شد و چند روزی است که از آٖنان خبری نیست و دیگر امیدی از زنده ماندن شان هم نیست.

قابل بحث این مسئله است که هر دو واقعه در فاصله اندک زمانی رخ داده است در حادثه اولی  شماری زیادی از سرنشینان کشتی که   حدود ۸ صد نفر مسافر داشت  غرق شدند،  در حادثه دیگر پنج نفر جان شان را از دست دادند، از لحاظ دید عاطفی هر دو حادثه قابل  ترحم است زیرا  در دو تلفات انسانی وجود دارد و هیچ وجدان بیدار به مرگ همنوع خود خوش نمی‌شود، مگر برخورد کشور های غربی و امریکا و رسانه های این کشورها در پوشش این دو واقعه اسفبار است.

مرگ پنج نفر سرنشین یک  زیر دریایی سیاحتی  به شمول   دو میلیارد، امروز سرخط رسانه ها است، مگر مرگ صد ها سرنشین  یک کشتی حامل پناهجویان دیگر سوژه خبری نیست  و دیگر هیچ سیاست ورز غربی از آن  اظهار تأسف نکرد، به جز آن که تصمیم گرفتند، قیودات به روی پناهجویان را سخت تر کنند، برای پناهجویان در کشور مبدا اردو گاه بسازند، جزایر را برای اقامت شان در نظر گیر و اقدامات تنبیه ای دیگر.

در حالی که  سر نشینان  تحت البحری  کوچک به هدف دیدن بقایای یک کشتی کوچک رفته بودند، آنان برای معیشت و لذت بردن از زندگی بالا تلاش کردند، صد ها هزار دالر شان را مصرف کردن تا به اعماق ابحار  بروند و چیزی را نظاره کنند که امروز جز تاریخ است و ارزش ندارد.

در حالی که سرنشینان  کشتی  ماهی‌گیری که  در آبهای یونان غرق شد، برای  اینکه حداقل زنده بمانند تلاش می‌کردند، بلهوسان  سر خط  اخبار رسانه ها می‌شوند، و سیاست ورزان برای تکرار چنین کاری با هم هماهنگ می‌شوند مگر مرگ هشتصد پناهجو به راحتی فراموش می‌شود .

این گونه برخورد با قضایا فقط یک نکته را میرساند‹ غربی ها  تفاوت زیادی  در اهمیت زندگی انسان ها قایل اند› در حالی مسایل حقوق بشری را خوب شعار می‌دهند.             باختر