آغازگر جنگ؛ بازنده‌ی میدان
در این اواخر هر جناحی که جنگ را آغاز می‌نماید، بازنده میدان است و شکست‌های تلخی را تجربه می‌کند.
احمدشاه
در این اواخر هر جناحی که جنگ را آغاز می‌نماید، بازنده میدان است و شکست‌های تلخی را تجربه می‌کند.
در افغانستان عزیز ما، در نیم قرن اخیر دو ابرقدرت جهانی آغازگر جنگ بوده و هردو شکست‌های مفتضحانه‌یی را متقبل شدند و با شرمساری‌تمام افغانستان را ترک گفتند.
قشون سرخ شوروی به دعوت یک مشت تربیت‌یافته‌‌ی مکتب لینین و استالین و کمونیستان افغانی در این سرزمین حمله‌ی نظامی کردند و با تهاجم ننگین، این ملک و ملت را به خاک و خون کشاندند.
اما پس از سال‌ها جنگ، ویرانی، چپاول و کشتارهای بی‌رحمانه بالآخره به شکست فاحشی مواجه شدند و با سرافگندگی، رسوایی و روسیاهی افغانستان را ترک گفتند و شکست تلخ و ازهم‌پاشی عجیب و غریبی را نیز تجربه کردند
بعد ازآن، امریکا و ناتو به دعوت یک مشت وطنفروش افغانی، دست به حمله نظامی در افغانستان زدند و با قطعات و جزو تام‌های خاص و اسلحه‌ی مدرن و بنیان‌برانداز در افغانستان حمله‌ی نظامی نمود و برای بیست سال افغانستان را اشغال و ملت مظلوم این سرزمین را به خاک و خون یک‌سان کردند.
اما، این هیولای خون‌آشام نیز توسط فرزندان اصیل کشور و مجاهدین جان‌برکف امارت اسلامی تارومار شد و با تحمل ضربات مرگبار و شکست ننگین از افغانستان فرار کرد و بازنده‌ی میدان جنگ گردید.
بعد از خروج نیروهای متجاوز امریکا و قوت‌های اشغالگر ناتو، برخی از کشورها گستاخ شده اند و گاه ناگاه، خیال تجاوز در افغانستان را در سر می‌پرورانند و نقش اشغالگری را در تخته‌ی خیال خود مشق و تمرین می‌کنند.
این خیال‌پردازان باید بدانند که آغازگران اشغال و تجاوز محکوم به شکست استند و باید از جنگ‌افروزان و متجاوزان دیروز عبرت بگیرند و از شکست تلخ آنان، بیاموزند.
به‌غیر از افغانستان هم، هرجناحی که در جهان امروز جنگ را آغاز کرده است، حالا اشک ندامت می‌ریزند و درد عمیق پشیمانی می‌کشند، اما برای شان سودی نمی‌بخشد.
چون امروز کشورها همه به نحوی از انحا به پیشرفت‌ها و وسایلی دست یافته اند و می‌توانند که قوت‌های متجاوز و آغازگران جنگ را به چالش بکشند و در درازمدت به شکست روبه‌رو سازند و بازنده‌ی میدان بگردانند.
پس بهتر این است که کشورها از غرور خویش بکاهند و فریب اسلحه، تجهیزات جنگی، طیاره و تانگ خود را نخورده به زورگویی و حرکات متکبرانه‌ی خویش پایان بدهند و بر روابط حسنه و دیپلوماتیک، تاکید و پافشاری داشته باشند.
تا فضای امن در کشورها حاکم باشد و مردم جهان از زجر و زحمت جنگ و تباهی در امان بمانند و به زندگی عادی خویش ادامه بدهند.
