بخش اعظمی از نا امنیها در جهان، ناشی از سیاستهای غلط امریکا است
از جمله مواردی که در سیاستگذاری امریکا وجود داشته، تامین منافع خودش در هر کشوری بوده، خواه این منافع از طریق حیلهگری باشد، یا تربیت و تقویت گروههای هراسافگن.
محمد حقیق رؤفی
از جمله مواردی که در سیاستگذاری امریکا وجود داشته، تامین منافع خودش در هر کشوری بوده، خواه این منافع از طریق حیلهگری باشد، یا تربیت و تقویت گروههای هراسافگن.
امریکا در ۲۰ سال حضور در افغانستان ذریعهی وحشیگریهای خودش تلاش کرد تا منافع خود را تامین کند که از یکسو در این راستا، با رقبای منطقهای خود در تقابل بود و از سوی دیگر، مصروف بهتاراجبردن معادن و داراییهای این کشور بود که گاه دچار اشتباه محاسباتی شد و گاه هم در این زمینه موفق عمل کرد.
حالا پس از ورشکست امریکا و پیروزی ملت افغانستان، امارت اسلامی منافع ملی افغانستان را در نظر گرفته است. امریکا قطعاً بخاطر شکستی که در این کشور خورده بود، آرام نمینشیند و از طریق سیاستهای مداخلهجویانهاش تلاش کرده و میکند تا افغانستان را با مشکلات و بحرانهای تازهای مواجه نماید.
حتا موضعگیریهایش هم دو پهلو و چند پهلو بوده، و در باب بهرسمیتشناختن امارت اسلامی سیاست چند پهلو داشته و با موضعگیریهای غلط در قبال مردم افغانستان میخواهد دوباره در این کشور جای پا باز کند و اگر در این مسیر،منافع مردم افغانستان قربانی شود، هیچ فرقی برایش ندارد و این دیدگاه را در طول تاریخ و در ۲۰ سال حضورش در افغانستان ثابت کرده است.
پنجاه کشور به شمول امریکا در۲۰سال حضور شان در افغانستان نتوانستند امنیت را بهخوبی تامین کنند.
آنها دلسوزانه عمل نمیکردند و بخاطر مردم افغانستان نیامده بودند، چون دنبال منافع ملی شان بودند یا به عبارت دیگر، منافع ملی شان را به بر قراری امنیت در افغانستان نمیدیدند.
امروز الحمدلله امارت اسلامی توانسته است امنیت را در ۳۴ ولایت افغانستان برقرار کند.
امریکا و متحدانش همیشه از ضعف اقتصادی کشور ما استفاده کرده و مزدوران داخلی خویش را پرورش داده تا برای رسیدن به مقاصد خویش، از آنان استفاده مبرمی نماید.
این امریکا داد از امنیت میزند در حالی که بخش اعظم ناامنیهای جهان ناشی از سیاستها و اقدامات همین کشور است.
بعد از پایان جنگ جهانی دوم، جامعه بشری و قدرتهای وقت به این نتیجه رسیدند که با ایجاد سازوکارها و نهادها، مانع از بروز جنگ و درگیری جدید شوند.
هر چند در ایجاد این سازوکارها هم منافع خود را عمدتاً در اولویت قرار دادند تا به اصطلاح موقعیت برتر خود را تضمین کنند. با این حال طی سالهای اخیر شاهد اتفاقی عجیب در این زمینه هستیم به طوری که ترامپ با طرح شعار اول امریکا عملاً علیه نهادها و سازوکارهای جا افتاده و مرسوم بین المللی شورش کرده است به طوری که توافقنامه و معاهدات بینالمللی را نقض میکند، امریکا با اعمال تروریسم دولتی، صلح بین المللی را خدشهدار میکند و هرگز التزامی به قوانین بینالمللی نداشته است؛ اصولاً قوانین بینالمللی همیشه بازیچه دست این کشور بوده است. غالباً ایالات متحده هر کشوری را که طبق خواستههای سیاسی آن رفتار نکند تحریم اقتصادی میکند، ارتش امریکا در بسیاری از کشور های جهان بدون دلیل خاصی حضور دارد و همین موضوع در مناطق مختلف جهان نا امنی ایجاد کرده است.
امریکا بزرگترین کشور تولید کننده سلاح های کشتار جمعی است و ادعا میکند که با استفاده از این سلاحها قصد دارد به صلح و امنیت جهانی کمک کند. امریکا بزرگترین فروشنده تسلیحات در جهان میباشد و از سلاحهای آن برای کشتار مردم بیگناه و بیدفاع استفاده میشود. امریکا حیات و امنیت خودش را در گرو اختلاف و ناامنی در جهان میبیند و از این اختلافات بیشترین سود را میبرد زیرا هم از لحاظ فکری و هم از لحاظ اقتصادی و نظامی میتواند بیشترین فروش تسلیحات را به کشورها داشته باشد در نتیجه امریکا به دنبال گسترش چنین سیاستهای غلط در دنیا است که منفعت دیگران را به مخاطره انداخته و در پی سودجویی خود است.