کارگران کودک نیازمند مراقبت جدی اند

ضرابی

12 جون روز جهانی مبارزه با کار شاق کودکان ا ست. سازمان بین‌المللی کار، از سال ۲۰۰۲ میلادی بر گستره جهانی کارکودک واقدامات مورد نیاز برای محو آن، تمرکز کرد. برهمین اساس روز ۱۲ جون از همان سال به عنوان روز جهانی مقابله با کار کودک اعلام شد. مقابله با این پدیده مستلزم همکاری دولت‌ها، کارفرمایان و سازمان‌های کار، جامعه مدنی و میلیون‌ها انسان از سراسر جهان است تا بتوان گام مؤثری را برای کمک به کارگران کودک بردارد.

موضوع کودکان کار، موضوع نسبتا پیچیده‌ای است و عوامل گوناگونی در آن اثر گذار هستند.از جمله :ساختار خانواده، فقر، تغییرات اقتصادی ناگهانی ناشی از بیکاری و… (که منجربه مهاجرت به کشور های همسایه برای کار با دستمزد بیشتر می‌شود.)

درحال حاضر کودکان دربخش کشاورزی تجاری، ماهیگیری، جنگل‌داری، دامداری  و صنعت، مصروف کاراند.

افغانستان یکی از کشورهایی است که کودکان زیادی در آن به کارهای شاقه می‌پردازند.بسیاری کودکان کارگر به این دلیل کار می‌کنند که فقیر اند، پدر خود را از دست داده اند و یا نان آوران خانواده شان بیمار و معلول اند. برخی از این کودکان، درشرایط بسیار طاقت فرسا کار می‌کنند. شماری از کودکان خیابانی که اصرار دارند بوت را رنگ می کنند، اسپند دود می کنند و تقاضای پول را می کنند.

بر اساس آخرین آمار‌ی که وزارت کار و امور اجتماعی و شهدا ومعلولین افغانستان نشر کرده‌است، ۱٫۹ میلیون کودک کارگر در افغانستان وجود دارد که از این شمار ۱٫۲ میلیون کودک، مصروف کار شاقه استند. ازدواج‎های قبل ازوقت،کارهای شاقه، محروم بودن ازتعلیم وتربیه، مشکلات صحی، معلولیت و برخورد نادرست با اطفال درسرحدات از جمله مشکلاتی اند که طفل افغان با آن روبه‌رو است.

بربنیاد گزارشات بدترین اشکال سوء استفاده از کودکان، کودک ربایی و فروش آن ها، استفاده ازکودکان ، اغوای در جهت به کارگیری در فعالیت‌های غیر قانونی است که به کودک، آسیب‌های جسمی و روحی فراوانی می‌رساند.

مهاجرت‌ها در سال‌های اخیر چه از روستاها به شهرهای بزرگ و چه پناهندگانی که آنان مجبور به ترک خاک خود شده اند. دولت ها را با رویکرد جدیدی به نام کودکان کار مواجه کرده است که به دلیل عدم ثبت قانونی ورود و اقامت آن‌ها در کشورهای همسایه، آمار دقیقی از این کودکان در دسترس نیست.

امروزه کودکان نه تنها فقط در کارهای سطحی و پادویی مشغول به کار نیستند بلکه حتی در نساجی‌ها، کوره های خشت، و کارخانجات نیز کار میکنند. فعالیت‌های کودکان کار در افغانستان، شامل جمع‌آوری زباله، پخش کردن روزنامه و مجلات و تمیز کردن شیشه موترها در سر چهارراه ها نیزمی‌باشد.

اکثر این کودکان پسران هستند که بی سرپرست و یا توسط گروه های مختلفی در معرض کارشاقه قرار می‌گیرند.

کودکان کار تنها بخشی از جامعه هستند که توسط کارفرماها به صورت کارگر آزاد و یا کارگری با پایین ترین مزد، مورد بهره برداری قرار میگیرند. که این امر تنها با بهره گیری از کودکان بی دفاع و ناآگاه امکان پذیر است و مهم تر از همه اینکه کودکان استقلال مالی نداشته و فقر مالی و فرهنگی در خانواده این کودکان امری واضح و غیر قابل انکار است.

امیدوار هستیم تا در این قسمت اقدامات جدی صورت بگیرد. وزارت کار امور اجتماعی شهدا و معلولین ، به خاطر بهبود وضعیت کودکان افغان برنامه‎های را روی دست داشته باشند که تطبیق آن تأثیر مثبت روی زندگی آن‎ها خواهد داشت.

کودکان که نسل آینده کشورهستند،دروضعیت ناگواربه سر می‌برند.اگرمقامات مسئول ونهادهای مسوول به چند میلیون کودک کارگر توجه نکنند، در آینده‌ای نه چندان دور، شاهد وضعیت بدتری ازآنان خواهیم بود.