ازدیاد حوادث ترافیکی معضلی که باید به آن رسیدگی شود

ازدیاد حوادث ترافیکی در کشور بخصوص در شاهراه ها، یک معضل جدی است، اگر به این معضل به صورت سریع و عمیق رسیدگی نشود، مسافران دیگر مصونیت در رفت و آمد شان نخواهند داشت.
هفته گذشته ما شاهد وقایع اسفبار ترافیکی در بخش های از کشور بودیم که ده‎ها کشته و زخمی از خود بجا گذاشت.
مرگبار ترین واقعه در سرپل و واقعه بعدی در مسیر شاهراه کابل – قندهار و مشخصاً در حومه شهر قلات زابل اتفاق افتاد در این دو حادثه ۴۰ تن کشته شدند و حدود ۴۰ تن دیگر زخم برداشتند، وقایع دیگر در سالنگ شمالی، بامیان، تگاب و جا های دیگر رخ داده است که شماری کشته و ده ها تن زخمی شده اند.
این در حالی است که با افزایش فعالیت های ترانزیتی کشور های همسایه از مسیر افغانستان و در عین حال با افزایش حجم مسافران داخلی در شاهراه ها، گراف وقایع ترافیکی در کشور بیشتر شده است، وقایع که با تلفات انسانی و خسارات مالی همراه است و اگر برای کاهش چنین وقایع کاری نشود، ما شاهد واقعات بد تر و خطرناک تر ترافیکی در کشور خواهیم بود.
عوامل و دلایل زیادی است که سبب شده است که وضعیت ترافیک در کشور نگران کننده و اسفبار باشد.
در گام نخست باید به وضعیت، استعداد و در عین حال به تعهد رانندگان که در شاهراه ها مصروف کار اند توجه شود با تأسف اکثر این رانندگان مشکلات معیین و عادات معیین خود را دارند حتی ادعا های وجود درد که رانندگان که مسیر شاهراه ها را طی می‌کنند تا از مواد نشه آور استفاده نکنند، حرکت نمی‌کنند، در عین حال یک رقابت منفی میان شرکت های ترانسپورتی که تلاش دارند یکی بر دیگری خود را پیشتاز معرفی کنند بر مشکلات افزوده است، آنان به رانندگان خود به منظور آنکه زود به منزل مقصود برسند نام و عناوین گذاشته تا راننده تشویق شود تیز رانی کند و فاصله زمانی را زود تر از زمان معیین طی کنند.
حرف دیگر اینکه؛ باید برای مسافه دور دو راننده مدنظر باشد، در حالی که در افغانستان چنین نیست، یک راننده همچنان پشت فرمان ماشین است و هر نوع کسالت و خستگی را تحمل می‌کند و حالات هم رخ می‌دهد که راننده فاجعه می آفریند و با خلق یک حادثه چندین زندگی را تباه می‌کند.
مشکلات فنی در جاده ها هم یکی از علل وقوع حوادث ترافیکی بوده می‌تواند، اکثر شاهراه و جاده ها در کشور معیاری نیستند در کنار آنکه بخشی از این جاده ها تخریب شده اند، کم عرض بودن جاده ها، تراکم وسایط، نابلدی شاملان جاده از قوانین ترافیکی باعث بروز حواث مانند حادثه اخیر در سرپل و زابل می‌شود، در حالی که با گذشت هر روزبه شمار وسایط نقلیه در جاده افزوده می‌شود مگر برای رفع مشکلات تخنیکی کمتر کار شده است
حرف دیگر متوجه ترافیک شاهراه است؛ با تأسف آنان کنترل لازم بر وسایط را ندارند، در حالی که معیار سرعت و حرکت در هر جاده و شاهراه سنجش شده است و مدت زمان رسیدن یک واسطه از یک محل به محل دیگر و از یک ولایت به ولایت دیگر قید شده است و حد اقل سرعت مجاز پیشبینی شده است راننده که از این امر سر پیچی کند، ملزم به پاسخ دهی است مگر این دستورالعمل کمتر در شاهراه مراعات شده است.
مسئله دیگر که حتمی است تا مدنظر باشد و نظارت شود مسئله اعتیاد شماری از رانندگان به مواد مخدر بخصوص چرس است که با تأسف به یک عادت زشت در میان شماری زیادی از رانندگان مبدل شده است، در حالی که از آدم نشه هر کاری متصور است منجمله مواجه کردن زندگی مسافران به خطر های ناشی از وقایع ترافیکی.
مسئله دیگر نبود و یا کمبود علایم راهنما در جاده ها و شاهراه ها است در حالی که مطابق به قانون ترافیک جاده وجود علایم ترافیکی و راهنما از ضروریات اصلی تردد وسایط نقلیه در جاده ها بخصوص شاهراه ها است. این علایم به راننده کمک می کنند تا نقاط خطرناک جاده را قبل از رسیدن به آن، تشخیص و برای جلوگیری از خطرات احتمالی برنامه ریزی کند. اما در اکثر جاده های کشور یا این علایم به کلی وجود ندارد و یا بسیار کم است.
این گفته ها نمایانگر آن است که برای مدیریت ترافیک در کشور به خصوص مدیریت در شاهراه ها کار های زیادی است که باید انجام شود، امارت اسلامی زمانی می‌تواند که وضعیت اسفبار ترافیک در شاهراه ها را تحت کنترول در آورد که بیشتر روی رعایت از قانون از سوی شاملان جاده تمرکز داشته باشد فضای تطبیق قانون را مقید تر سازد و رعایت آن را الزامی معرفی دارند، یکی از راه حل کاهش وقایع ترافیکی تمکین به قانون است، همچنان به نهاد های دخیل چون وزارت فواید عامه، اداره ملی نورم و ستندرد، تجارت و صنایع، گمرگات و… نیز لازمی است که برای بهبود وضعیت جاده ها و شاهراه هر کدام در حیطه مسئولیت شان بهتر و بیشتر کار کنند تا گراف واقعات ترافیکی در کشور کاهش یابد، جاده ها و شاهراه ها امن تر شوند.
تحلیل سیاسی