رشوت مانع عدالت اجتماعی در بین مسلمانان می‌شود

رشوت پدیده‌ی منحوسی است که هرگاه دست کسی به‌آن آغشته شود، او را در باتلاق نابودی پرت خواهد کرد و تمام اعتبار روحی و معنوی آن را به‌باد فنا خواهد داد.
متأسفانه در بیست سال پسین این فرهنگ منحوس و نادرست در ادارات دولتی تبدیل به یک درد سر شده بود و تمام مردم از این ناحیه رنج می‌کشیدند.اگر شخصی به این مرض مهلک و خطرناک دچار شود، یقیناً خود را درجایگاهی قرار داده که فرمان الله و رسولش را نادیده گرفته است و دقیقاً علیه فرامین الله و رسولش جبهه گرفته است.
رشوت‌خوری صراحتاً در آیات و احادیث متعددی مورد مذمت و نکوهش قرارگرفته است.
هر جامعه و ملت که بخواهد بسوی ترقی و تعالی گام بر دارد و فساد و خیانت در ادارات آن درز نکند باید در راستای فرامین الهی گام برداشته و احکام آن را یکی یکی عملی کند.
یگانه دلیل عمده‌یی که حکومت‌ها را به صوب دوام و ثبات می‌کشاند شفافیت در ادارات و انجام وظایف در محور قانون می‌باشد.
هرگاه در ادرات دولتی فساد رخنه کند، ستون حکومت متزلزل گردیده و حکومت آلوده به فساد، به شکست و نابودی می‌انجامد.
حکومت‌هایی که به فساد آغشته شده بودند و قبای فساد بر پیکر آن نظام‌ها سایه افگنده بود در نهایت با رو سیاهی و بیچارگی تمام، همه دار و ندارشان را از دست دادند و گلیم شان ازاین وطن برچیده شد.
از جمله فسادهایی که همیش نقاب‌های فریبنده‌یی را به خود گرفته بود و به‌هزار حیله و ترفندی در جامعه رشد پیدا کرده بود، این عمل درکنار اینکه از بُعد دینی عمل زشت و زمینه‌سازان و انجام‌دهندگان آن مورد لعنت قرار گرفته است، ازنگاه قوانین دنیا نیز پدیده‌ی منفور و مرتکبین این عمل به شدت مجازات می‌شوند.
رشوت آن بلای اجتماعی و خیانت اخلاقی و ایمانی می‌باشد که توده‌یی را از حق مسلم شان محروم و باعث غرس حقد و کینه در دلها شده و مانع عدالت اجتماعی دربین مسلمانان می‌گردد.
رشوت از سخت‌ترین و شدیدترین انواع خوردن اموال باطل و حرام است، چرا که عبارت از دادن مال به سوی غیر به خاطر مانع‌شدن او از بیان حق می‌باشد و این تحریم رشوت، شامل محورهای اصلی و سه‌گانه این کار می‌شوند که عبارتند از راشی (رشوه دهنده)، مرتشی (رشوه گیرنده) و رائش (واسط میان این دو) می‌باشد.
خداوند متعال در کلام گهربار خویش رشوت‌خوران را چنین توبیخ می‌کند:
ترجمه: «و اموال یکدیگر را به باطل و ناحق در میان خود نخورید و برای خوردن بخشی از اموال مردم به گناه، قسمتی ازآن را به‌عنوان رشوت به قضات ندهید، در حالی که می‌دانید این کار گناه است». بقره ۱۸۸.
خداوند مهربان دراین آیه به‌طور علنی بیان می‌کند که اموال یکدیگر را به نا حق نخورید.
زیرا هر جنایت که در جامعه بروز می‌کند درنهایت دامن‌گیر همه گردیده و جامعه را تبدیل به یک جامعه مفسد می‌گرداند.
پیامبر صلی الله علیه و سلم نیز راشی و مرتشی(دهنده و گیرنده) را مورد لعنت و نفرین خویش قرار داده و همچنان دلالی که دربین این دو زمینه‌سازی می‌کند را شریک جرمی آن‌ها می‌داند.
آن‌های‌که در ارگان‌های قضایی و اجرایی دولتی ایفای وظیفه می‌کنند اصلاً رشوت نمی‌گیرند و برای شان رشوت داده نمی‌شود، بل این پدیده منفور در بین آن‌ها به صورت دیگری چون تحفه و هدیه تقدیم می‌شوند، فکر می‌کنند که این گناه ندارد و از جمله رشوت محسوب نمی‌شود درحالیکه پیامبر صلی الله علیه و سلم این عمل را مورد نکوهش قرار داده است:
ازابوحمید ساعدی [ رضی االله عنه ] روایت است که« پیامبر صلى الله عليه وسلم مردی از قبیله (اَزد) را که ابن‌اللتبیه نام داشت مامور جمع‌آوري صدقات گردانید.
آن مرد زمانی که از جمع‌آوری صدقات برگشت گفت: این مال شما می‌باشد و این مال را برای من
هدیه داده اند، رسول االله صلى الله عليه وسلم با شنیدن این سخن بر منبر بلند شد و بعد از حمد و ثنای خداوند(ج) فرمود:
اما بعد: من طبق وظیفه که خداوند(ج) برایم سپرده است یکی از شما را به وظیفه می‌گمارم و زمانی که می‌آید، می‌گوید: این مال شما است و این برایم هدیه داده شده است، اگر راست می‌گوید چرا در خانه پدر و مادرش ننشست تا هدیه برایش برسد.بخدا جل‌جلاله قسم هیچ یک از شما چیزی را بدون حق نمی‌گیرد مگر اینکه با خداوند جل‌جلاله درحالتی رو برو می‌شود که آن را بدوش خود حمل می‌کند».
از حدیث فوق واضح می‌گردد افراد که در سمت های دولتی مصروف انجام وظایف هستند گرفتن پول از مردم برای شان به هر اسم و عنوان که باشد جواز ندارد اگر چه که نام آن را تحفه، شیرینی، جوانی و غیره بگذارند.
زیرا با تغیر اسم در ذات مسمی تغییر نمی‌آید و به این گونه تغیر و تبدیل حرام قطعی حلال نمی‌گردد.
تفاوت بین هدیه و رشوت در این است که شخص در اعطای هدیه به دیگری، جز اظهار دوستی و محبت، غرض و مقصود دیگری نداشته باشد که چنین عطایی، هدیه محسوب شده و حلال می‌باشد.
اما اگر در این عطا کردن، طمع و توقعی نهفته باشد، وارد در باب رشوت شده و حرام خواهد بود.