نهم سنبله روز تاریخی و سرنوشت ساز برای افغانستان است. در این روز، جهاد مردم افغانستان به رهبری امارت اسلامی در مقابل نیروهای متجاوز و اشغالگر، به پیروزی رسید و با خروج آخرین سرباز امریکایی از میدان هوایی کابل، اشغال بیست ساله امریکا و متحدانش در افغانستان نیز خاتمه یافت.
اشغال دو دهه اخیر، ویرانی، بدبختی، آواره‌گی، فقر و بیچاره‌گی را به همراه داشت و نیز قربانی‌های زیادی را از مردم افغانستان گرفت. طی این مدت، گلیم غم و ناامیدی در افغانستان هموار شده بود و مردم با ترس و مشکلات فراوان به زنده‌گی خود ادامه می‌دادند، تا اینکه امارت اسلامی مجدداً حاکمیت اش را در کشور اعلام داشت و به تاریخ ۹ سنبله سال ۱۴۰۰، اشغال نیروهای متجاوز به پایان رسید و روزنه‌ی امید به روی افغانها گشوده شد.
با ختم اشغال، جنگ و خون‌ریزی در کشور متوقف گردید، اساس یک نظام کاملاً اسلامی از سوی امارت اسلامی در افغانستان گذاشته شد و صلح سرتاسری که از آرمان دیرینه‌ی افغانها بود نیز تامین شد.
امارت اسلامی زمام امور کشور را در شرایط به‌دست گرفت که از یک سو افغانستان در معرض خطر افت اقتصادی قرار داشت و از سوی دیگر وضع محدودیت‌های ظالمانه از سوی جامعه جهانی، شرایط عمران و آبادی افغانستان و عرضه خدمات به مردم را به‌گونه جدی به چالش می‌کشید.
علی الرغم مشکلات و محدودیت‌های موجود عرصه‌های سیاسی و اقتصادی، امارت اسلامی با امکانات دست داشته در عرصه‌های امنیتی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی پیشرفت‌های چشمگیری داشته است.
چنانچه، آوردن اصلاحات در بخش‌های ملکی و نظامی، از بین بردن فساد، تامین شفافیت در تمام عرصه‌های حکومت داری، فعال سازی چشمه‌های عایداتی و جمع‌آوری عواید به گونه شفاف، حفظ ثبات پول افغانی در برابر اسعار خارجی، تامین امنیت سرتاسری، ترتیب بودجه ملی، آغاز کار روی تطبیق پروژه‌های ملی و منطقوی، گسترش روابط تجارتی، اقتصادی و سیاسی با کشورهای همسایه و منطقه و کار برای یک افغانستان خودکفا و مرفه، را می‌توان به عنوان دست‌آوردهای ملموس و مشهود امارت اسلامی یاد آوری نمود.
آنچه را در این رساله می‌خوانید فشرده از دست‌آوردهای امارت اسلامی طی سال ۱۴۰۲ هجری شمسی بوده که به برخی از پیشرفت‌ها قرار ذیل می پردازم:
بخش اول: رهبری و حکومت داری
از زمان تاسیس تاکنون، رهبری و حکومتداری امارت اسلامی، مبتنی بر یک سیاست سالم در پرتو ارشادات دین مبین اسلام بوده و طی این مدت، تمام امور داخلی و خارجی کشور بر وفق همین سیاست تنظیم شده است. اتخاذ این سیاست و در روشنایی آن تطبیق پالیسی‌ها و استراتیژی‌های موثر، دست‌آوردها و موفقیت‌های را نیز به همراه داشته است که می‌توان آنرا به دو بخش سیاست داخلی و سیاست خارجی خلاصه کرد.
الف: سیاست داخلی
ایجاد یک نظام کاملاً اسلامی، تقویت حکومتداری، دفاع و حراست از تمامیت ارضی، استقرار صلح و ثبات دایمی، تامین عدالت اجتماعی و حمایت از آزادی‌های فردی و جمعی مطابق به شریعت اسلامی را می‌توان به عنوان موضوعات محوری در سیاست داخلی امارت اسلامی یاد آوری نمود. اتخاذ چنین سیاست، منتج به دست‌آوردهای چشمگیری شده که بقای نظام اسلامی را در کشور تضمین کرده است.
تطبیق احکام دین مقدس اسلام، آوردن اصلاحات لازم، ریشه کن کردن هر نوع فساد و تشکیل نیروی امنیتی و دفاعی، پایه‌های نظام اسلامی را در افغانستان بیشتر استحکام و قوت بخشیده است.
از بدو پیروزی دوباره امارت اسلامی تاکنون، بودجه ملی از عواید داخلی کشور و بدون هیچ پشتوانه خارجی ترتیب گردیده است، حالانکه در گذشته ۷۰ تا ۸۰ در صد بودجه کشور متکی به کمک‌های کشورها و سازمان‌های تمویل کننده بود. برعلاوه، گسترش روابط با کشورهای همسایه، منطقه و جهان بر اساس منافع ملی و حفظ احترام متقابل صورت گرفته است. از آنجایی که تامین منافع ملی از اولویت های مبرم امارت اسلامی بوده بنابرین، رهبری امارت اسلامی در برخی موارد به خواست‌های نامطلوب کشورها و سازمان‌های بین المللی پاسخ منفی ارائه کرده است.
نیروهای امنیتی و دفاعی امارت اسلامی، با تامین امنیت سرتاسری در کشور، ثبات و آرامش را به مردم افغانستان به ارمغان آورده است. در جریان این مدت، تمامیت ارضی افغانستان حراست گردیده، جلو هر نوع آشوب و فتنه گرفته شده، میزان جرایم به‌گونه قابل ملاحظه کاهش یافته و به هیچ کشور و یا گروهی اجازه داده نشده تا از خاک افغانستان علیه کشورهای دیگر استفاده نماید.
ایجاد یک اردوی منظم اسلامی و ملی اولویت دیگری امارت اسلامی بود که برای تحقق آن طی این مدت کارهای زیادی صورت گرفته است. برای داشتن یک اردوی قوی، منظم، مقتدر و عاری از هر نوع نقص، براساس هدایت رهبری امارت اسلامی، روند تصفیه در صفوف اردوی اسلامی و ملی آغاز گردید که در نتیجه، به تعداد ۳۵ هزار افراد غیر حرفه‌ی شناسایی و از صفوف اخراج شده اند.
مسلکی سازی نیروهای امنیتی و دفاعی کشور از موضوعات محوری امارت اسلامی بود، چنانچه، برنامه‌های متعددی در خصوص تعلیم و تربیه نیروهای امنیتی و دفاعی در داخل و بیرون از کشور تنظیم و راه اندازی شده است.
طی سال ۱۴۰۲ هجری شمسی، به تعداد ۱۶۱ هزار بست نظامی و غیرنظامی در ساختار نظام ایجاد شد که از این میان به تعداد ۱۴۰ هزار منسوب و کارمند در عرصه‌های نظامی و غیرنظامی جذب و اکنون مصدر خدمت‌گذاری به مردم و کشور می باشند.
برعلاوه، ۴۷ هزار پولیس با اتمام دوره آموزشی از مراکز تعلیمی فارغ گردیده و به تعداد ۱۵۲۵ تن در مقطع لیسانس و ۱۹۰ تن دیگر در مقطع ماستری مصروف فراگیری تحصیلات عالی می‌باشند.
همچنان به تعداد ۲۱۴۰ منسوب و کارمند نظامی مصروف فراگیری برنامه‌های آموزشی بوده؛ طی همین سال، به تعداد ۳۷ منسوب زن پس از اشتراک در برنامه‌های تعلیمی، فارغ گردیده و به تعداد ۳۷ منسوب نظامی دیگر جهت فراگیری تحصیلات عالی به بیرون از کشور اعزام شده است.
با حاکیمت دوباره امارت اسلامی، مبارزه با مواد مخدر در محراق توجه زمامداران امور قرار گرفت. چنانچه، با صدور فرمان ویژه رهبری امارت اسلامی مبنی بر منع مواد مخدر در افغانستان، مبارزه جدی و سرتاسری برای از بین بردن مزارع کوکنار آغاز گردید و بر اساس همین فرمان کشت، تولید، قاچاق و استعمال مواد مخدر در کشور به صورت قطعی منع قرار داده شد.
افزون بر آن، برای اعاده حیثیت و موقف اجتماعی هموطنان، به معالجه معتادین نیز توجه خاص مبذول گردید، چنانچه در این خصوص مراکز اختصاصی پنج‌هزار بستر و یک‌هزار بستر در کابل تاسیس و تجهیز گردید و هم‌اکنون از این مراکز عملاً در راستای معالجه معتادین استفاده به عمل می‌آید.
برعلاوه، طی سال ۱۴۰۲ هجری شمسی، به تعداد ۵۲۰۹ مورد عملیات در راستای کشف و ضبط مواد مخدر، از بین بردن مزارع کوکنار و بازداشت قاچاقبران در کشور راه اندازی شد که در نتیجه، مقدار ۲۲۸۲ تن مواد مخدر کشف و حدود ۱۲ هزار هکتار زمین از کشت کوکنار پاکسازی شد، همچنان ۶۴۴ کارخانه تولید و پروسس مواد مخدر در کشور شناسایی و منهدم گردید.
ادامه دارد…
نویسنده: ح.ن
