اقدام یک نهاد افغانی در زمینه خانهسازی برای زلزلهزدگان هرات
کار ساخت 20 خانه برای زلزلهزدگان در یک قریه ولسوالی انجیل ولایت هرات به حمایت مالی یک سازمان متشکل از افغانهای مقیم در خارج آغاز گردید.
کار ساخت 20 خانه برای زلزلهزدگان در یک قریه ولسوالی انجیل ولایت هرات به حمایت مالی یک سازمان متشکل از افغانهای مقیم در خارج آغاز گردید. به گفتۀ نماینده این سازمان، قرار است 69 باب خانه با هزینه 15 میلیون افغانی تا چند ماه دیگر، برای زلزلهزدگان ساخته شود.کار ساخت 20 خانه معیاری برای زلزلهزدگان در قریه شورابک بلوچها در ولسوالی انجیل ولایت هرات، با حمایت مالی سازمان جهانی آب، روز سه شنبه (اول حوت) آغاز شد. قرار است این سازمان 69 باب خانه مسکونی را برای زلزلهزدگان در این قریه بسازد. به گفتۀ نماینده این سازمان، اعضای این سازمان را افغانهای مقیم در خارج تشکیل میدهند.
فریبا غزنوی، نماینده این سازمان میگوید:”به تعداد 69 خانه در این قریه کاملاً تخریب شده و ما فعلاً سنگ تهداب 20 خانه را میگذاریم. بعد از تکمیل شدن این خانهها ما خانههای دیگری را نیز میسازیم. هزینه تمامی این خانهها بیشتر از 15 میلیون افغانی برآورد شده است که پس از ساخته شدن 20 خانه، سنگ تهداب 20 خانه دیگر را میگذاریم.”
از سویی هم شماری از آسیب دیدههای زلزله در این قریه که بیش از چهار ماه شب و روز شان را بدون سرپناه سپری کردهاند، میگویند که تاکنون مسئولان حکومتی هیچ خانهای را در این قریه نساختهاند.
لیلای 51 ساله، یک بیوه زنی است که با کودک یازده ساله خود شب و روزهای سرد زمستانی را در زیر خیمه سپری میکند. او از مسئولان حکومتی میخواهد که به وضعیتش توجه کنند.
“خواستم این است که برایم یک سرپناه ویا خانه ساخته شود. زیر خیمه هرچه روی خود کمپل میاندازیم، باز هم بسیار سرد است.”
میر احمد، یک تن دیگر از زلزله زدگان میگوید:”ما در این قریه خیلی سختی کشیدهایم. وقتی از منطقه دور میرویم تا آب بیاوریم، ما را در این هوای سرد یخ میزند. وقتی باد بیاید تمام خیمههای مارا میبرد.”
با این حال احمدالله متقی، سخنگوی کمیسیون کمک رسانی به زلزله زدگان، از تلاشهای این کمیسیون در زمینه ساخت خانه و سرپناه برای زلزلهزدگان سخن میزند.
“زلزله یک فاجعه بسیار بزرگ بود که هزاران خانه را تخریب کرد. همه خانهها به دلیل مشکلات به یکباره ساخته نمیشوند، اما کار ساخت خانهها جریان دارد.”
گفتنی است که باشندگان مناطق زلزلهزده نه تنها از نبود سرپناه شکایت دارند، بلکه دسترسی نداشتن به خدمات صحی و آب آشامیدنی نیز زندگی را برای آنان دشوار کرده است.