وحدت ملی را باید تقویت کرد

کثرت و تنوع اقوام و ملیت های عظیم و باهم برادر قابل افتخار وبالندگی است که با قیافه، اشکال و نوعیت مختلف در چتر یک نظام با وحدت عمل و نظر متحد و متفق در کلیه ابعاد و جوانب زندگی دست بدست هم داده، راه،  رسم و شیوه بهتر امور حیاتی شان را در سیستم نظم بهتر و کاملتر، و شکوفایی بخشیده اند. با متانت، صلابت و سرعت در عمران، انکشافات و استقرار امنیت و آرامش قدم های استوار و متین دارند بر میدارند.

در حقیقت اتحاد و وحدت رمز سعادت اجتماعی ملت ها را رقم می زند. این امر مسلم و انکار ناپذیراست که وحدت و یکدلی، اتحاد و اتفاق زمینه ساز رشد عوامل سعادت، سربلندی، فلاحت، سلامت و مصلحت عالیه درهر جامعه به شمار میرود. وحدت و بهم پیوستگی باعث تکامل، توسعه و عمران موجودیت و ظهور جامعه متمدن و متعالی در قلمروی وسیع جغرافیای اجتماعی و سیاسی هر کشور در هر زمان وهرمکان خواهد بود، تحقق و انسجام روحیه ملی، زمانی نتایج مطلوب خواهد داشت که نسل ها، در پرتو شعاع فروزان وحدت و همدیگرپذیری، همدیگررا در آغوش گرم محبت بگیرند و باصداقت عمل نمایند و برادر وار در تامین کلی روابط و ضوابط اجتماعی و ملی دست بکار باشند زیرا شیرازه هر نظامی برمبنای وحدت استوار، استحکام و قوامیت پیدا می کند اساس بهتر و زمینه های عوامل خوشبختی و سعادت عامه فراهم شده، جامعه به شاهراه تمدن و تعالی، آرامش و مصلحت، تامین عدالت و برابری و انکشاف سوق می یابد.

کشتی خوشبختی و نجات افراد، خانواده ها قصبات و شهرها زمانی می توانند سلامت، خوشحالی و مسرت را در نهاد و در وجود خود و جوامع بشری بخوبی و رضایت و خوشنودی، لمس و احساس و درک نمایند و از آن لذت برند که همه باهم متفق و یکدل و یک جهت، با اراده و عزم سالم در قید صفوف واحدو هماهنگ، غرض حصول آرمان، اطمینان و اعتماد درنیل به اهداف والای انسانی، مخلصانه دست بکارشده، بدون دغدغه  سالاری به زندگی مصون و مسالمت آمیز اجتماعی، تداوم و سرعت عمل بخشند. استقرار نظام عادلانه و خدمتگار مستلزم توافق نظر و عمل ملی و اجتماعی است. توده ها، اقشار و عامه مردم باید خود آرمان و برنامه ها و استراتیژی  مصالح و منافع عام ملت را بدون تبعات زبانی، قومی، سمتی و حزبی در آیینه کثرت نمای وحدت ملی، به وضاحت و صراحت دیده احساس ملی و باور کلی پیدا کنند آن وقت است که امیدوار می شویم به زندگی بهتر مصلحت آمیز و برادرانه و رسیدن به قله های موفقیت و سعادت؛ عمران و تکامل، رفع طرد نابسامانی ها؛ امیدوار بودن به آینده های بهتر، عالی، شکوفایی و مسرت بار.

معمولاً انسانها، اجتماعات و کتله های بشری، جامعه نظام ها و سازمان ها؛ ملیت ها، اقوام و جوامع را در قالب تنوع باورها، نگرشها ساختارهای جیوپولیتیکی و تشکلات اجتماعی؛ انسجام و انتظام، ترتیب، ترکیب و ترکیز، جهت و سامان میدهند و در تحت وسیطره یک نظام ملی، مدنی وعادلانه تنسیج، نسق و رونق و استحکام می بخشند. امید ویقین برآن است که در بسترزمان پیشبرد همه امور زندگی؛ پالیسی ها وبرنامه های هدفمند و متعالی، بقوت و قدرت، وحدت و سیاست، حکومت و نظام، مدیریت فعال و دلسوزنیازمبرم دارد.

هم چنان ضرورت احساس می شود تا اداره و نظام واحد؛ عدالت گستر و عرضه دارنده انواع خدمات عامه؛ کارا و فعال درتحقق همه جانبه تمام امور اجتماعی و ملی؛ قیادت و نظارت کلی و عادلانه از خود تبارز داده با استراتیژی ثابت و متحول در جهت تطبیق و تعمیم، ترویج کلیه ابزار موثر خدمات تاسرحد موفقیت و اطمینان عامه؛ گام های متین؛ تلاش خستگی ناپذیراقدامات و توجهات بیدریغ در کلیه ابعاد حیاتی شهروندان؛ بصورت شفاف، پاک مبذول و معطوف دارد تا درپرتو اشعه وحدت؛ روابط سالم اجتماعی و ملی و مراوده های سیاسی، محلی و نظامی؛ عادلانه تامین شود. شالوده و ارکان هرنظام در هرحالت و مکان به استقرار و استحکام  تحقق پایه های کاخ سبز وحدت ملی؛ در چتر و بستر همرنگی و همسویی؛ متضمن و متکفل سعادت، سربلندی و خوش کامی جوامع و کتله ها در هر شرایط و مکان بشمار میرود.

چون مصالح، منافع و روابط علیای جامعه در اتحاد و یکرنگی؛ برقراری عدالت اجتماعی؛ دادخواهی منصفانه وعام شمول نهفته و متمرکز بوده اصول و قواعد خویشتن پذیری؛ خودمحوری، استقلالیت آرا و افکار؛ عدالت شعاری؛ زیست باهمی؛ توسعه و توازن مشارکت و انکشافات عامه؛ دادن حق آزادی؛ حق زندگی  و غیره گزینه های انتفاعی ملی که سراسرمصلحت، سلامت و رفعت عامه در آن متبلور و متجلی و منعکس گردد. در مطابقت به آرمان ملی؛ حرکات، فعالیت ها و اجراآت طرح، تطبیق و تنظیم شود؛ بیگمان شاهد خوشبختی را به آغوش کشیده و شاهراه موفقیت و سعادت را پیموده و کشتی بحرانی جامعه به مدارج عالی وعزت تکیه زده و آحاد ملت؛ شهباز موفقیت و عروس سعادت، عزت  و سلامت را در آغوش محبت خود خواهند داشت.

درعصر حاضر و جامعه کنونی، یکی از شاخصه های گزیده و مشخصات ویژه ی طبیعی، فزیکی، اجتماعی میهن، تنوع، تعدد و کثیرالاقوام بودن ملیت ها، اقشار مختلف ملی است که با لهجات، گویش های  زبانی در محلات و محیط های گوناگون، در بطن جغرافیای پیچده و کوهستانی، دره های شاداب و کوهساران این مرزوبوم، مسکن گزین، شده اند پیوسته باهم زیست و زندگی می نمایند.

این تنوع و اختلافات فزیکی، قبیلوی و اجتماعی در بدنه این محیط پهناور، شباهت و همسویی به بوستانی عظیمی دارد که این سرزمین را رنگین، معطر، متجلی الحضور و خوشنمایی بخشیده است.