متن سخنرانی مولوی امیر خان متقی، وزیر امور خارجۀ کشور در «همایش مشورتی عالی رتبه سیاسی فلسطین» درتهران

الحمد لله رب العالمین والعاقبه للمتقین والصلات والسلام علی اشرف الانبیاء والمرسلین وعلی آله وآصحابه آجمعین آما بعد:

اعوذ بالله من الشیطن الرجیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

” سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ”

صدق الله العلی العظیم

برادر عزیز حسین امیر عبد اللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران،

وزرای محترم،

دانشمندان وفرهیختگان،

حضار گرانقدر،

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

اجازه دهید در قدم نخست از این ابتکار مسؤولانه، به وقت و بجای وزارت امور خارجۀ جمهوری اسلامی ایران اظهار سپاس و امتنان نمایم که فرصت را در اختیار ما گذاشت تا پیرآمون مهم ترین و دردناک ترین مسألۀ منطقوی، اسلامی و انسانی بحث هایی داشته باشیم.

همکاران عزیز،

ما و شما زمانی گردهم آمده‌ایم که هر لحظه، احتمالاً همین لحظه هم که من سخنرانی دارم، جوان فلسطینی ساکن در غزه مظلومانه به شهادت می رسد، مادری داغدار می‌گردد، و کودکانی بی پدر و مادر می‌شوند!

این دقیقاً هفتاد و هشتمین روزیست که قتل عامِ بی رویه و نسل کشیِ اهل غزه جریان دارد و جهانی که داد از حقوق بشر، ارزش های انسانی و آزادی و عدالت می زند، نظاره گر این قتل عام وحشیانه است.

با این حال، ما در عصر بزرگترین تناقض ها به سر می بریم!

در جهانی که کشورهایی به بهانۀ نقض جزءی‌ترین حقوق انسانی و یا هم به دلایل سیاسی اما با به کار گیری بحث حقوق بشری مورد تحریم ها قرار می گیرند….اما در عین زمان نسل کشی بی وقفۀ یک ملت توسط رژیمی که از تمام حدود و معیارهای انسانی در جنگ پا فراتر گذاشت مورد کوچکترین ایراد قرار نمی گیرد!

در وجود ده ها کنوانسیونِ پیرآمون حقوق بشر و مسایل انسانی در جریان هفتاد و هشت روز نزدیک به بیست هزار انسان که بیشتر از نصف آن را خانم ها و کودکان تشکیل می دهند نسل کشی گردیدند…. اما همین کنوانسیون ها در عین زمان در موارد دیگر به دلایل سیاسی و ابزاری مورد استفاده قرار می گیرد.

سرورانِ عزیز!

با این وضعیت آیا نظم حاکم جهانی کنونی که اساس آن بعد از جنگ جهانی دوم گذاشته شد، با این همه تناقضات پاسخگوی نیازهای انسان قرن بیست و یک است؟!

آیا می شود عقل و خِرَدِ انسانِ قرن بیست و یک را با این همه رفتارهای دوگانه و معیارهای چندگانه به بازی گرفت؟!

من فکر می کنم که وجدان آگاه و بیدار بشری را نمی توان با اینچنین رفتارهای دو گانه قانع ساخت. ما نیاز به نظم نوین جهانی که استوار بر عدالت و برابری باشد داریم. در نظمی که از هیچ حق انسانی و یا هم کشوری چشم‌پوشی صورت نگیرد و امکان استفاده‌جویی‌های سیاسی نداشته باشد.

نظمی که به جهان صلح، عدالت و ثبات به ارمغان بیاورد.

چه بخواهیم یا نخواهیم، بگوییم یا نگوییم….وجدان انسان امروزی را نمی توان با این همه تناقضات خوابیده نگهداشت.

پس از نسل کشیِ فلسطینی‌ها در غزه و آزاد گذاشتن دست رژیم صهیونیستی، این تناقض بزرگ، دیگر به حد کافی روشن گردیده است و با این وضعیت شکل گیری تغییر در نظم جهانی حتمی است.

خیلی مسخره است وقتی دیده می شود کشور من افغانستان پس از بیشتر از چهار دهه تهاجمات کشورهای بیگانه و جنگ و هرج و مرج، وقتی به سوی امنیت و ثبات گام بر می دارد، با به کار گیری حقوق بشر مورد تحریم ها قرار می گیرد!

انسانِ افغان چگونه می تواند با این معیار دو گانه همسو باشد؟!

امارت اسلامی افغانستان به حیث نظامی که از بطن مردم خویش برخواسته و با نصرت الهی

و پایداری و ایستادگی مردمِ مجاهد و قهرمانِ افغانستان توانست اشغال بیست سالۀ امریکا و ناتو را در افغانستان به پایان برساند، امروزه درد و رنج مسلمان فلسطینی را با دل و جان حس می کند.

ما که سال ها است قربانی تناقضات حاکم بین المللی هستیم، بیشتر از هر ملت دیگر، در درد و رنجِ ملت مسلمان فلسطینی، خود را شریک می دانیم.

مسألۀ فلسطین تنها به مردم فلسطین خلاصه نمی شود، بلکه قضیۀ عربی، اسلامی و در نهایت انسانی است….هیچ انسان آزاده و باورمند به عدالت و ارزش های انسانی نمی تواند مظالم رژیم صهیونیستی بر فلسطین را با بی تفاوتی نظّاره گر باشد!

جلالتمآبان،

امارت اسلامی افغانستان به حیث جزءی از امت اسلامی، مظالمِ جاری رژیم صهیونیستی در غزه و فلسطین اشغالی را همواره محکوم کرده است و مبارزۀ ملت فلسطین را بر اساس نصوص شرعی و حقوق بین الدول، یک امر مشروع و قانونی می داند.

امارت اسلامی افغانستان، به مثابۀ پاسدار ارزش های اسلامی از کشورهای تأثیرگذار جهانِ اسلام، خواهانِ ایفای نقش مؤثرتری در پایان گذاشتن به کشتار مردم بی گناه فلسطین توسط رژیم صهیونیستی و مسؤول دانستن رژیم صهیونیستی است.

جهان اسلام باید یک پارچه و متحدانه صدای آزادی فلسطین را به روایتِ مطرح مبدل نمایند و تفاوت دیدگاه های سیاسی را در این قضیه راه ندهد. ابتکار امروزی جمهوری اسلامی ایران قابل ستایش است.

اما هنوز هم نیاز است که کشورهای بیشتری در منطقه دست به کار شوند تا بتوانیم جلوی کشتار بی رویه مردم مظلومِ فلسطین گرفته شود. این تلاش ها باید تا زمانی ادامه یابد که مسألۀ فلسطین به حل دایمی و عادلانه برسد. راه حلی که در نتیجه آن مردم فلسطین دارای دولتی شوند که در سرزمین تاریخی فلسطین به وجود بیاید.

امارت اسلامی افغانستان در محدودۀ توانایی اش آماده همراهی جهان اسلام در این امر انسانی و اسلامی می باشد.

تشکر از تو جه تان و یک بار دیگر سپاسگذارم از وزارت امور خارجۀ جمهوری اسلامی ایران بابت فراهم آوری این فرصت.

السلام علیکم و رحمة الله وبرکاته