مهاجرین برگشت‌کننده را استقبال و احترام باید کرد!
ملت بیچاره افغانستان بیش از چهل سال است که با مشکلات زیادی مواجه استند و یکی ازاین مشکلات، مشکل مهاجرت و آوارگی است که مردم ما را هنوز رنج میدهد و زندگی را به کام شان تلخ کرده است.
ملت بیچاره افغانستان بیش از چهل سال است که با مشکلات زیادی مواجه استند و یکی ازاین مشکلات، مشکل مهاجرت و آوارگی است که مردم ما را هنوز رنج میدهد و زندگی را به کام شان تلخ کرده است.
مهاجرین در دیار غربت، هر روز نیش اذیت و آزار می‌خورند و با صدها مشکل و چالش دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
برخورد خشن و توهین‌آمیز کشورها، نداشتن مدارک، نبود کاریابی، مشکل به‌دست آوردن نان‌ونفقه و ده‌ها مشکل دیگری دامن‌گیر آنان است.
متأسفانه از طرف دیگر روند اخراج، آزار و اذیت مهاجرین که در این روزها از طرف همسایه‌ها شدت یافته است، بار سنگینی‌ست بر دوش افغانستان، ملت بیچاره و حکومتی که تازه از گرداب جنگ و جنجال بیرون شده و هنوز هم رسمیت جهانی را از آنِ خود نکرده است.
به هر تقدیر حالا کشورهای همسایه از مجبوریت افغانستان، حکومت و ملت ما استفاده‌ی ابزاری می‌کنند و اخراج مهاجرین را با جدیت تمام در منصه‌ی اجرا قرار داده، همه‌روز هزاران افغان مهاجر را توٲم با توهین و تحقیر از خاک خود بیرون می‌کنند و از مرزهای کشورهای شان عبور می‌دهند.
حالا جز حمایت، همکاری و استقبال از مهاجرین برگشت‌داده شده، دیگر راهی وجود ندارد و باید این زجردیدگان در کشور خود، مورد احترام و استقبال گرم هموطنان خود قرار گیرند و با مرهم نوازش برادرانه، جراحات روحی و روانی آنان مدوا گردد.
چون آنان در طول مهاجرت و آوارگی، مشکلات زیادی را تحمل کرده و بار زندگی تلخ و سنگینی را به دوش کشیده اند.
بنابراین بر ملت و حکومت افغانستان لازم است که دست نوازش بر آنان بکشند و تمام امکاناتی که در اختیار دارند، را در خدمت آنان قرار بدهند.
برگشت مهاجرین اگرچه در شرایط کنونی سخت و سنگین است، اما آینده به نفع ملک و ملت خواهد بود و آنان برای رشد اقتصادی، آبادی و شکوفایی افغانستان نقش بسزا و برجسته یی را ایفا خواهند کرد.
کشورهای همسایه و دیگر کشورهای جهان از وجود مهاجرین افغان سودهای زیادی بردند و از وجود، محتاجیت و کار و خدمت آنان، خود را آباد کردند و به قله‌های ترقی و تعالی رسیدند.
اما حالا بنا به هر ملحوظی که اخراج کرده اند، مهاجرین برگشت‌کننده؛ قابل استقبال و احترام استند و باید هر فرد ما قدر توان و طاقت در خدمت آنان قرار گیریم و از خانه و سرپناه گرفته تا البسه و مواد غذایی برای شان آماده کنیم و وجیبه دینی و ملی خود را در قبال این برادران هموطن خود، ادا نماییم.
