علم ورزش چیست؟

پوهنیار سمونمل غلام ربانی نصرالدین  زاده افشار

علم ورزش علمی است که در ارتباط با به کارگیری نیروی عضلاتی ورزشکار و انتقال آن توسط تاندون‌های ماهیچه به اهر مهای حرکت بدن و جنبش را باعث شده و فعالیت های ورزشی به سر انجام می‌رسد یا نیروهای واقعی ورزشکار که نیروی عضلاتی می‌باشند ، بر اجسام که می‌تواند وسایل ورزشی و… باشد اثر کرده و تحرکات اهر مها را بدنبال می آورد و موجب تکامل حرکت ورزشی می‌شود . این دانشکده ها بجای واحد های درسی غیر ضروری ، باید دروس فزیک و بی میخانیک و ریاضیات مربوطه را جدی گرفته ، علاوه بر واحد های تیوریک ، آزمایشگاه های آنها را که به شکل عملی چگونگی کاربرد قوانین فزیک و بیو میخانیک در ورزش را نشان می‌دهند ، برپا و تجهیز نمایند.

تعریف سپورت معادل انگلیس ورزش ، لغت بین المللی SPORT  است. که امروز در همه یی دنیا به یک مفهوم واحد به کاری می‌رود .  این لغت ریشه لاتین دارد و قبل از قرن یازدهم میلادی به عنوان استعمال میشد .در حدود قرن یازدهم میلادی اصطلاحی بوده است که عشایر فرانسوی آنرا به مفهوم زنده گی مرفه به کار می بردند . در قرن شانزدهم و مقارن رنسانس در ادبیات فرانسه معادل سرگرمی ، تفریح و بازی به کار رفته است .متخصصی به نام اورتگا ، لغت SPORT  رامشق از کلمه DEPORTO به معنی زنده گی در بندر میداند . بنابر این به تعبیر او زندگی در بندر همراه با تفریح و استراحت ، در مقابل کار سخت و طاقت فرسا در کشتی ، بوده است.

اصول ورزشبا توجه به توضیح مفاهیم کلیدی درصفحات قبل ، در تعریف اصول و مبانی ورزش می‌توان گفت: مبحث معرفت شناختی در رابطه با ساختار ورزشاست. این مبحث تعین جایگاه و ارزش‌های ورزش را در آموزش و پرورش و علوم تربیتی و فعالیت که در ساختمان و پیکره تربیت بدن نقش دارند به معرفی می‌گرد که عبارت ان از  مفهوم ورزش وتربیت بدنی : تربیت کلمه عربی و معادل در انگلیسی است . در فارسی به معنی پرورش یاد می‌شود . اسم فاعل آن مربی و اسم معفول آن مربا است . پرورش از نظر دست جالی اسم مصدر است تربیت بدنی عبارت از: جریان منظم که به واسطه تمرینات جسمی، رژیم شخصی،شرایط صحی و قوای طبیعی بالای وجود انسان است. که اثر آن در شخص چنان اوصاف پسندیده، و قوای ممارست به وجود آید که تقاضای خود شخص و جامعه است.و تربیت بدنی عبارت از پروسه آموزش و پرورش بدن می‌باشد.

از نظر علمای تربیت بدنی(میشل دومنتین، جان لاک رسو) اهداف تربیت بدنی به پنج شعبه تقسیم می‌شود:

۱ – اهداف جسمانی ۲ – اهداف روانی ۳ – اهداف معنوی ۴ – اهداف اجتماعی ۵ – اهداف مهارتی

۱ – اهداف جسمانی: دارا بودن قلب سالم، عروق خونی و عضلاتی است که در بالاترین سطح کارا آیی خود قادر به انجام محوله باشد.

۲ – اهداف روانی تربیت بدنی: انسان از نظر جسم و روح موجودی است که به دلیل سهولت مطالعه در جنبه های مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد .

۳ – اهداف معنوی:  تربیت بدنی جزیی از تربیت کلی و عمومی افراد جامعه می‌باشد.

۴ – اهداف اجتماعی: فعالیت های تربیت بدنی وسیله خوبی جهت اجتماعی شدن افراد جامعه و رشد اجتماعی متناسب به منظور پیشرفت های جامعه می‌باشد.نقش اساسی

ورزش اگرچه علوم ورزشی و نقش اساسی ان در بین تمامی ملل هنوز به مراحل کمال نرسیده ولی بدین نتیجه نهای رسیده است که اولاً : اجتماع انسانی چون تشکیل الکترونیکی و پروتونی و تجمع منظومه های شمسی پیوسته متحرک و متکامل بوده و از مراحل مختلفی گذشته است و در ثانی : تحول و حرکت افراد اجتماع نه فقط از جنبه های معنوی و درونی مورد مطالعه بوده بلکه برای تطابق حرکات روحی و جسمی انگیزه های عملی را مورد توجه قرار داده بلکه برای و دوام حیات و زنده گی خویشتن را در این یافته است که جسم و روح خود را مبتنی بر تحول زمان و نظام خلقت هماهنگ ساخته تا با توازن این دو دو پدیده محسوس و معقول سزاوار عدل آفرینش و محق به ادامه‌ی زندگی سالم و متعالی باشد .  حفظ سلامت ملل و ایجاد تحول در جوامع مختلف ، همان قدر برای سرنوشت وزندگی بشری هم بوده است که اکتشافات و اختراعات صنعتی بوده اند .همه این تلاش ها ، تحقیق ها ، تفسیر ها و تجربات و آزمایش های علمی در این مدت بیش از دو قرن باعث شدند ، تربیت بدنی به صورت علم جداگانه ی در آمده و انجام ورزش برای مردم در جوامع صنعتی جنبه ی حیاتی پیدا کند . برای این که احتیاج جوامع کنونی ، به نیروی انسانی سالم بیش از هر زمان دیگر قابل لمس است ، در جوامع که نارسائی های کمی و کیفی ورزش وجود دارد  عقب افتادگی آن جامعه نیز چشم گیر است و از این روست که امروز در جوامع مترقی دنیا علاوه بر اثرات صحی و نقش مهم آن در سلامت یک ملت به عنوان یک پدیده ی اجتماعی و عامل مهم اقتصادی مورد مطالعه و پژوهش علمی قرار می‌گیرد.