کشورما به اتحاد و همدلی نیاز دارد!
افغانستان از جمله کشور هایی محسوب می‌شود که درآن تنوع قومی و مذهبی وجود دارد و همین تنوع به گلی می‌ماند که از شاخه‌های مختلفی شکل گرفته باشد و هرشاخه‌ی آن به زیبایی‌اش می‌افزاید.
افغانستان از جمله کشور هایی محسوب می‌شود که درآن تنوع قومی و مذهبی وجود دارد و همین تنوع به گلی می‌ماند که از شاخه‌های مختلفی شکل گرفته باشد و هرشاخه‌ی آن به زیبایی‌اش می‌افزاید.
مردم افغانستان در ذات خود با همه تنوع و گونه های مختلفی که دارند، مردم شریف، عزتمند و متحدی بوده اند که در درازنای تاریخ هر امپراتوری که به قصد غارت و چور و چپاول در این کشور هجوم آوردند، این مردم دلیر همه دغدغه‌های قومی، سمتی، زبانی، و مذهبی را کنار گذاشته، باهم مشتی واحدی شدند، پوز اجنبیان و غارتگران تاریخ را به خاک ذلت مالیده و آنان را با قوت ایمان و مشت مستحکم وحدت ازاین کشور بیرون رانده‌اند.
مردم افغانستان همیشه متحد بوده و همیشه درکنارهم احساس آرامش و امنیت داشته اند.
کشمکش‌هایی که بعضی اوقات بین اقوام افغانستان صورت می‌گیرد، حاصل خیانت سیاست پیشه‌گان و تربیت‌شدگان کشورهای بیرونی می‌باشد.
کشورهای بیرونی در طول تاریخ بخاطر نفوذ در این کشور حلقات خاصی را تربیت نموده اند و آن‌ها را ابزاری برای نیل به خواست‌ها و آرمان‌های خویش قرار دادند که متأسفانه با استفاده ازین افراد، همیشه تنور جنگ‌های قومی و مذهبی را شعله‌ور ساخته و مردم شریف افغانستان را به جان همدیگر انداخته‌اند.
حال که تازه کشور عزیز مان از یک دوره سیاه و تاریک بیرون برآمده است و پای استخبارات منطقه و جهان ازین کشور قطع شده است و همچنان تربیت شدگان بیگانه‌ها فرار را برقرار ترجیح داده و یا تابع نظام اسلامی گردیده اند، بایست برکشور عزیزمان دل بسوزانیم و رشته‌های اتحاد و همدلی را مستحکم نموده و بار دیگر مشت واحدی شده، برای افغانستان عاری از اختلافات مبارزه کنیم.
اتحاد و همبستگی اقوام ساکن در کشور، احترام متقابل نسبت به همدیگر، تحمل و احترام به اعتقادات و باورهای همدیگر، اجتناب و پرهیز از رفتارهای حساسیت بر انگیز، از لازمه وحدت ملی است و با حفظ این معیارها است که همه‌ی افراد در جامعه می‌توانند به هویت ملی واحد و وحدت ملی دست یابند و کشور به معنی واقعی کلمه شکل بگیرد و همه نسبت به این مرزوبوم تعلق خاطر پیدا نموده و در جهت حفظ، آزادی و استقلال آن، خود گذری داشته باشند.
بنا براین ترویج روحیه تحمل‌پذیری، جمع‌شدن بر محور منافع مشترک، احساس و درد مشترک، راه رهایی از چنگال خشن دشمنی و کینه‌ورزی و ایجاد صلح و ثبات در همه عرصه‌ها می‌باشد.
در این صورت است که افراد از نظر حقوق و تکالیف به صورت یک‌سان بهره‌مند خواهند شد و از امتیازات مساوی و همچنین از فرصت‌های برابر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و … .برخوردار خواهند گشت.
به امید افغانستان آباد و عاری از ناهنجاری ها
