ثبت بیش از 52 هزار مورد توبرکلوز در افغانستان

مسؤلان وزارت صحت عامه در مراسمی که به مناسبت روز جهانی توبرکلوز در کابل برگزار شده بود، از ثبت 52 هزار و 400 واقعه بیماری توبرکلوز در افغانستان خبر دادند. آنان می‌گویند که 45 فیصد مبتلایان را زنان، 22 فیصد آنان را اطفال و 23 فیصد دیگر را مردان تشکیل می‌دهند.

از روز جهانی توبرکلوز در 22 می، در شفاخانه افغان جاپان در کابل تجلیل به عمل آمد. درین مراسم که به منظور جلوگیری و محو بیماری توبرکلوز برگزار شده بود، مسئولان صحی اعلام کردند که در افغانستان بیشترین مبتلایان توبرکلوز را زنان تشکیل می‌دهند.

دکتور بسم‌الله، رییس کنترول امراض ساری می‌گوید که توبرکلوز در افغانستان بیشتر بین زنان شایع شده است. او عمده‌ترین عوامل آنرا در مشکلات اقتصادی، نبود امکانات کافی و تماس با مریضان در خانه‌ها و کارهای شاقه عنوان کرد.

“از 52 هزار و 400 واقعه ثبت شده، 45 فیصد شان زنان، 22 فیصد اطفال و 23 فیصد آنان را مردان تشکیل می‌دهند.”

درعین حال محمد حسن غیاثی، معین پلان و پالیسی وزارت صحت عامه می‌گوید که توبرکلوز از امراض کشنده در جهان بوده که سالانه تلفات زیادی را بجا می‌گذارد.

” بیشتر از 52هزار و 400  فرد مبتلا به توبرکلوز را در افغانستان تحت پوشش و تداوی قرار داده ایم. سالانه در کشور از 10 تا 12 هزار تن از اثر این مرض جان‌های شان را از دست می‌دهند.”

از سوی دیگر داکتر اختر محمد، نماینده سازمان صحی جهان در افغانستان در این مراسم گفت که روزانه در جهان حدود 30  هزار تن به این مرض مبتلا می شوند که  در حدود 4 هزار و 4 صد تن از اثر آن تلف می شوند.

“توبرکلوز که یک مرض ساری است، هنوز منحیث یک مشکل جدی صحی در جهان باقی مانده و در حدود یک چهارم جمعیت جهان به آن مبتلا استند. در افغانستان روزانه حدود 208 واقعه جدید ثبت می‌شود که هر روز تقریباْ بیش از ۳۰ تن جان‌های شان را از اثر این بیماری از دست می‌دهند.”

با این حال حیدر خان حیدر، رییس عمومی وقایه و کنترول امراض در این مراسم گفت که بهترین راه مبارزه با این مرض آگاهی دهی عامه و جلوگیری از انتشار آن می‌باشد.

“تعهد ما این است که تا سال ۲۰۳۵ میلادی این مرض را در کشور از بین ببریم. از همکاران صحی  جهانی می‌خواهیم که جهت محو این بیماری تمرکز بیشتر داشته باشند.”

گفتنی است که توبرکلوز یک مرض ساری بوده و از جمله 10 عامل عمده مرگ و میر در جهان شناخته شده است. به گفتۀ متخصصان طبابت، بیشتر در ممالک جهان سوم مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.