فضيلت روزه

حبیبی صالحی

قسمت سیزدهم

فضیلت پانزدهم: روزه، پاک کننده‌ی قلب آدمی

روزه وسیله‌ی پاکی و پاکیزگی قلب از امراض و بیماری‌ها و فسادها و شهوات و شبهات است، با این پاکیزگی دل‌ها نرم و مستقیم و دارای قابلیت و سالم و زنده می‌گردند. قلب گندگی و بیماری‌های زیاد دارد که ازجمله کینه، بغض، عداوت، انحرافات اعتقاد و باور، کج‌روی‌های شهوت زا، انحراف شبهه افزا و غیره، روزه باعث صفایی و پاکیزگی دل از این گندها و بیماری‌ها می‌شود و دل را پاک نموده زنده و تابنده و دارای قابلیت نیکی و صلاح خدامحوری می‌گرداند؛ زیرا پرخوری و پر کردن شکم سرچشمه‌ای تمامی انگیزه‌های منکرات و شهوات و شبهات است، اما روزه که حالت گرسنگی و تشنگی است به دور انگیزه‌های پرخوری بسر می‌برد، این‌چنین انسان روزه‌دار گندهای نتایج شکم‌سیری و پرخوری در امان و محفوظ می‌ماند و دل برای تقوی و پرهیزگاری آماده می‌شود، روی‌هم‌رفته مرکز خدامحوری می‌گردد، راه‌های شیطان و انجام انگیزه‌ای جرائم سنگین وی در دل آدمی بسته می‌شود، زنگار شبهه‌ها، شهوت‌ها، کینه‌توزی‌ها ووسوسه‌های که از آدرس شکم‌سیری به دل نشسته بود، زدوده می‌گردد، این‌چنین روزه دل‌ها را صیقل زده برای صلح و صفا، هم‌بستگی و صمیمیت و زیستن در قطار هم نوعان، به‌دوراز کینه و کدورت و تیرگی‌ها و به‌دور از انحراف باور و خو‌ها، آماده می‌کند.

پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم می‌فرماید:

صوم شهر الصبر وثلاثة أيام من كل شهر يذهبن وحر الصدر. (احمد، المسند، ج 5 ص 363، بیهقی، شعب الإيمان، ج 5 ص 377)

ترجمه: روزه ماه مبارک رمضان و روزه سه روز از هرماه، کینه و تیرگی دل و وسوسه‌ها و خشم‌های آن را از بین می‌برد.

در روایت دیگری چنین آمده است:

مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَذْهَبَ عَنْهُ وَحَرُ الصَّدْرِ، فَلْيَصُمْ شَهْرَ الصَّبْرِ وَثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ. (احمد طحاوی، شرح معاني الآثار، ج 3 ص 303)

ترجمه: کسی دوست دارد که کینه و تیرگی دل او و وسوسه‌ها و خشم‌های آن از بین برود، باید ماه مبارک صبر (رمضان) و سه روز از هرماه را روزه‌بگیرید.

در حدیث دیگر به‌طور تشویقی می‌فرماید:

أَلاَ أُخْبِرُكُمْ بِمَا يُذْهِبُ وَحَرَ الصَّدْرِ؟ صَوْمُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ. (احمد نسائی، السنن الكبرى، ج 3 ص 185)

ترجمه: آیا شمارا از چیزی که کینه و تیرگی دل و وسوسه‌ها و خشم‌های آن را از بین می‌برد، آگاه نسازم؟ آن چیز روزه گرفتن سه روز از هرماه هست.

پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم روزه را صبر و رمضان را ماه صبر خوانده است، صبر در کلام عرب به معنای حبس و منع است، روزه‌دار با گرفتن روزه نفسش را از چیزهای بسیاری حبس و منع می‌کند، ازجمله خوردن و نوشیدن که این‌ها در حقیقت قوام بدن آدمی هستند، این حبس و بازدارندگی روزه از این‌ها و دیگر اشیاء، شهوات را قلع‌وقمع می‌کند، انجام امور پرمشقت را آسان می‌کند. صبر را در حدیثی پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم ضیاء و روشنی گفته است؛ زیرا وقتی‌که شهوات از بین می‌رود، قلبی که در تاریکی‌های شهوات نفس بسر می‌برد، روشن می‌گردد، آنگاه مواقع نفع و ضرر خویش را می‌فهمد، فایده و زیان بندگی و نا بندگی را می‌داند، اینجاست که از انحرافات بندگی بازمی‌آید و در مسیر راست بندگی قرارگرفته خدامحور می‌شود. (بیهقی، شعب الإيمان، ج 5 ص 196)

خدایا! دل‌های ما را زنگار گناهان تاریک و پوشانده است.

بارالها! این ماه صبر را باعث زدودن زنگار و تاریکی‌های دل‌هایمان قرار ده!

ادامه دارد