دست زمستان و گریبان مردم
اگرچه امسال، نسبت به سال‌های گذشته، اوایلِ زمستان گرم بود و مردم در قبال آینده‌ی آن، تا حدی بی‌تفاوت بودند و در مورد تهیه‌ی مواد محروقاتی، سهل‌انگاری کردند و هم امکاناتی در دسترس مردم نبود تا چندماهه مواد سوخت را تهیه کنند و تدارک ببینند.
اگرچه امسال، نسبت به سال‌های گذشته، اوایلِ زمستان گرم بود و مردم در قبال آینده‌ی آن، تا حدی بی‌تفاوت بودند و در مورد تهیه‌ی مواد محروقاتی، سهل‌انگاری کردند و هم امکاناتی در دسترس مردم نبود تا چندماهه مواد سوخت را تهیه کنند و تدارک ببینند.
همین بود که سرمای شدید در اواخر زمستان، مردم را غافلگیر کرد و اینک زمستانی توٲم با ریزش برف، مردم را در تنگنا و زیر فشار قرار داده است.
از سوی دیگر با رسیدن جبهه‌ی سرد، بهای مواد محروقاتی بلند رفت و مردم که از فقر و بیچارگی رنج می‌برند، حالا توان خریدن مواد سوخت را ندارند.
در شهر کابل و برخی شهرهای دیگر، مردمی وجود دارند که هنوز در خیمه زندگی می‌کنند و نانی برای خوردن، موادی برای سوزاندن و وسایلی برای گرم‌شدن ندارند.
سیمای شهر و چهره‌ی غبارآلود فقرا، حکایت می‌کند که فقر هنوز در افغانستان بیداد می‌نماید و مردم همه‌روزه مبتلای مشکلات متعدد می‌شوند.
اگرچه با پیروزی امارت اسلامی افغانستان، اوضاع امنیتی در کشور کاملاً بهبود یافت و مردم
از چنگال جنگ، بدامنی، زورگویی، قلدری و فساد نجات یافتند.
اما میزان فقر، بیکاری و خشکسالی هنوز در کشور بلند است و مردم ازاین ناحیه، به مشکلات مواجه استند و وضعیت مناسبی ندارند.
از همین سبب، مردم حق دارند تا از کمک‌های نظام اسلامی خود مستفید شوند و گریبان شان از چنگ مشکلات رهایی یابد.
در آخر باید گفت که با این‌همه مشکلات، مردم افغانستان از سرازیرشدن برف خوشحال استند و این بارندگی‌ها را برای آینده‌ی خود و سرزمین خود، مفید و پرمنفعت می‌دانند.
