نقش عمل در مصداق سخن

عبدالحلیم باخرد

حرف زدن و عمل کردن به آن یکی از راه های است که می تواند در کسب اعتماد و اعتبار خیلی ها مهم باشد، اما در جامعه ما بسیاری ها قبل از این که، بی اندیشند تا چه اندازه می توانند به حرف خود عمل کنند، وعده های زیادی را به دیگران می دهند، با گذشت زمان دیده می شود این وعده ها هیچگاهی عملی نمی شود، در نتیجه می گردد از اعتبار و اعتماد آنها در نزد دیگران کاسته شود و سایرین نیز چندان علاقمندی به گوش دادن حرف های آنها نداشته باشند. از جانب دیگر، عمل نکردن به وعده های که ما برای دیگران می دهیم سبب می گردد تا دیگران نیز چندان ارزش و احترامی برای ما قایل نگردند و ما را تمسخر نمایند. از این رو نیاز است برای بدست آوردن اعتماد و اعتبار دیگران گفتار و کردار خود را یکسان سازیم  تا باشد حیثیت و وقار ما در میان افراد جامعه خدشه دار نگردد و از جمله انسان های صادق و راستکار باشیم. زیرا یکی از نشانه های انسان صادق و راستکار این است که گفتار و رفتارش باهم یکسان باشد، و نشانه های انسان منافق و فریبکار این است که گفتار و رفتارش باهم یکسان نباشد. عمل کردن به وعده های که ما برای دیگران می دهیم باعث خواهد شد تا دیگران نیز به ما احترام گذارند و در میان آنها برای خود جا باز نمائیم. با تأسف در جامعه ما این یک رسم و عادت تبدیل شده است که بسیاری ها وعده های زیادی را به دیگران می دهند، اما در عمل دیده می شود که هیچگاهی این وعده ها تبدیل به حقیقت نمی گردد و گفتن حرف و عمل نکردن به آن حتا می تواند در میان اعضای خانواده نزاع بر پاکند و خشونت بی آفریند. زیرا والدین زمانی که، به اطفال خود وعده می دهند و بوقت وزمان معین آن عمل نمی کنند، باعث می گردد، اطفال آنها نیز دروغ گفتن و فریبکاری را از والدین خویش یاد گیرند که می تواند پیامد ناگواری را برای آینده آنها در پی داشته باشد. بنابراین نیاز است که والدین نباید وعده های را به اطفال خود بدهند که آن را عملی کرده نتوانند. بل وعده های را به اطفال خود بدهند که آن را عملی کنند. اطفال آنها نیز به راست گفتن و عمل کردن به آن عادت خواهند کرد و هیچ گاهی مجبور نخواهند شد وعده ای را به دیگران بدهند و آن را عملی نسازند. همین گونه، عمل کردن به وعده می تواند روی بهبود وضعیت کسب و کار نیر تأثیر خوبی را بجا گذارد. بگونه ای مثال زمانی که، یک کار گر نظر به وعده ای که برای کار فرما می دهد، کار خود را در وقت معین آن بخوبی و بهترین وجه انجام دهد، می تواند اعتماد و اعتبار وی را در نزد کارفرما بیشتر سازد، درنتیجه کارفرما نیز بنابر داشتن اعتماد  به وی، تمام کار ها را به وی واگذار خواهد کرد. در این صورت است که اعتماد و اعتبار وی نیز در میان افراد جامعه بیشتر خواهد شد و همه به وی ارادت خواهند داشت و حضور وی را در هر محفل و مجلسی گرامی خواهند داشت. همین گونه، در امور تجارت نیز زمانی مغازه دار به مشتری وعده می دهد، جنس مورد نظر او را در وقت معین با قیمت و کیفیت که خواسته است تحویل خواهد داد، درصورتی که جنس مذکور به وقت معین بدست رس مشتری با قیمت و کیفیت که خواسته است، قرار ندهد، که اعتبار وی در نزد مشتری خدشه دار خواهد شد و مشتری دیگر برای خرید جنس به نزد وی مراجعه نخواهد کرد، بل جنس مورد نظر خود را از مغازه ای دیگری خواهد خرید، و تعداد مشتریان وی نیز اندک شمار خواهد شد.  از این جاست که گفته می توانیم، در هرشغل  و مسلکی نیاز است که فرد شاغل و مسلکی بیشتر تلاش نماید به هدف رونق دادن کسب و کار خویش ابتدا اعتماد و اعتبار دیگران را کسب کند،  که وی خواهد توانست بازار کار خود را بیشتر گسترش داده و آن را رونق بخشد. کسب اعتماد بدون عمل کردن به وعده امکان پذیر نخواهد بود. پس نیازاست که به وعده ای که به مشتریان خود می دهند عمل نمایند. زیرا اعتماد و اعتبار در بازار کار مانند داشتن جواز کار یا اسناد و مدرک تحصیلی است، درصورتی که فرد شاغل در مورد کیفیت و قیمت اجناس به مشتریان خود دروغ گوید دراین صورت است که اعتماد و اعتبار وی در بازار کار   همین گونه، با راست گفتن و عمل کردن به آن در میان خانواده والدین می توانند جایگاه والایی  را در میان فرزندان خویش داشته باشند و فرزندان شان به حرف  ها و نصایح آنها گوش دهند که در نتیجه فرزندان آنها خواهند توانست در پرتوی نصایح سودمند و مشورهای مفید والدین راه بهتری را انتخاب نمایند.