جوانی که هزینه مهاجرت به اروپا را در کابل فارم گاوداری ساخت

در حالی که در این روزها تعداد زیادی از افغان‌ها به فکر مهاجرت و ترک کشور می‌باشند، هستند جوانانی که تصمیم گرفته اند در کشور شان بمانند و سرمایه‌گذاری کنند. در این گزارش با یک جوان کارآفرین افغان آشنا می‌شوید.

نوید احمدی جوانی ۲۷ ساله است که سال ۱۳۹۹ از بخش شهرسازی پوهنځی مهندسی پولیتخنیک کابل فارغ شده است.

او پس از سقوط نظام جمهوریت و پيروزی دوباره امارت اسلامی در افغانستان تصمیم گرفت همراه خانواده با هزینه‌ای هنگفت مسیر مهاجرت غیرقانونی به اروپا را در پیش گیرد. هدفش آلمان بود تا بتواند زندگی امن و آرامی داشته باشد.

او قصد داشت از طریق روسیه و در هماهنگی با قاچاقچیان انسان خود و خانواده‌اش را به اروپای غربی برساند: «می‌‌خواستم ابتدا ویزای روسیه را گرفته و با خانواده خود از راه روسیه به اروپا بروم. از طریق قاچاقبران انسان در روسیه می‌خواستم غیرقانونی به طرف آلمان حرکت کنم.»

همزمان با اینکه ذهنش درگیر برنامه ریزی مهاجرت غیرقانونی بود، خبرها و گزارش‌های رسانه‌ها در مورد حوادث مرگبار در مسیرهای پرخطر و وضع مهاجران در کشورهای اروپایی باعث شد از این تصمیم صرف‌نظر کند: «خبرهایی در مورد حالت بد مهاجران می‌شنیدم. بعضی شان در دریا غرق می‌شدند، بعضی شان در راه توسط قاچاقبران و دزدان ربوده شده و بسیار حالت بد و خراب داشتند. بعد تصمیم خود را تغییر دادم که طرف اروپا نمی‌روم و همی پول را در افغانستان سرمایه ‌گذاری می‌‌کنم.»

او با مشورت خانواده تصمیم گرفت پولی که قرار بود به قاچاقچیان انسان بپردازد را یک فارم گاوداری ایجاد کند. از آنجایی که صنعت گاوداری در افغانستان در حال رشد است، کار و بار نوید حالا خوب است و توانسته در همین مدت کم، مفاد بگیرد.

نوید با ۵۰ هزار دالری که قرار بود به قاچاقبران انسان بپردازد، ۳۰ راس گاو شیرده خریداری کرد و شش نفر را نیز در فارمش برای مراقبت از آنان به کار گماشت.

او می‌گوید: «به خاطری در این بخش سرمایه گذاری کردم که فارم مالداری در افغانستان در حال رشد است و دیگر دوستان ما که در همین بخش سرمایه‌گذاری کرده بودند، بسیار نتیجه مثبت و خوب گرفته بودند. ما فعلاَ در فارم خود روزانه ۵۸۰ تا ۶۰۰ کیلو شیر تولید داریم.»

عواید ماهانه او حدود ۷۵۰ هزار افغانی می‌شود و به هر کارمند خود ماهانه از هشت تا ۱۴ هزار افغانی معاش می‌دهد.

ایجاد شغل:

کارگران این فارم از اینکه برای شان فرصت شغلی ایجاد شده، خرسند هستند. صدرالدین، سرکارگر آنان می‌گوید: «من از ولایت جوزجان به کابل آمده ام و در فارم نوید کار می‌‌‌کنیم. شش نفر هستیم. ما این جا خوب کار می‌کنیم. کل چیز ما را می‌‌دهد: نان، معاش. کل چیز در وقت‌‌اش می‌رسد.»

عبدالرشید، یکی از کارگران این فارم خرسند است  که نوید به اروپا نرفت و فارم گاوداری ساخت: «از نوید تشکری می‌کنیم که فارم ساخته و به ما کار داده است. حالا گزاره خود را در این‌جا می‌کنیم و مصارف خانواده خود را تامین می‌کنیم. معاش خوبی دریافت می‌کنیم و هر ماه نیز به وقت دریافت می‌کنیم.»

در کنار مشکلات امنیتی و سیاسی، فقر، بیکاری، نبود فرصت‌‌های شغلی و نگرانی از آینده نامعلوم عوامل اصلی مهاجرت مردم از افغانستان هستند.

آیا مهاجرت راه حل است؟

دراین دو سال پسین، شماری زیادی از افغان‌‌ها راه مهاجرت را در پیش گرفتند. شماری از مسیرهایی قانونی و با وعده قبولی کشورهای غربی و شماری هم از راه‌های غیرقانونی وارد کشورهای همسایه افغانستان شدند. ایران و پاکستان میزبان بیشترین شمار مهاجران افغان هستند. هرچند آمار دقیقی از آنان در دست نیست، اما میلیون‌ها افغان در این دو کشور همسایه به سر می‌برند.

برخی مهاجران در ایران و پاکستان نیز تلاش می‌کنند از آنجا به سوی کشورهای اروپایی بروند. کارشناسان اجتماعی به این باورند که مهاجرت غیرقانونی راه حل اساسی نیست.

محمد صدیق صادق‌یار، کارشناس امور اجتماعی از جوانان می‌خواهد که فریب تبلیغات قاچاقچیان انسان را نخورند: «این جوانان که فعلاَ از مشکلات اقتصادی رنج می‌‌برند و یا همگی به فکر بیرون رفتن از کشور هستند، بدانند که این هیچ راه حل خوبی نیست؛ بلکه به ضرر خودشان و وطن است. همین پول را که به دست قاچاقبر می‌‌دهند، سرمایه‌ای است که از کشور می‌‌کشند.»

سرمایه ملی:

کارشناسان معتقدند که حکومت افغانستان و جامعه بین‌المللی، به خصوص کشورهایی که با موج مهاجرت از کشورهای درگیر جنگ و بحران اقتصادی روبرو هستند، باید با عوامل مهاجرت مبارزه کرده و از برنامه‌های اشتغال‌زایی حمایت کنند.

معروف قادری، رئیس اتحادیه ملی کارگران افغانستان با استقبال از کارآفرینی چنین جوانان می‌گوید که افغانستان از نگاه نیروی کار از جمله کشورهای جوان است: «فرار جوانان از کشور و مهاجرت شان به معنی فرار سرمایه‌های ملی کشور است که پیامدهایی اقتصادی و اجتماعی بدی در پی می داشته باشد.»