نقش پدر و مادر در روانشناسی کودک

کوهکن

سلامت روانی کودکان و نوجوانان، یکی از مهم ترین مسائل است که در ذهن والدین از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و آنان تمام تلاش خود را می کنند تا فرزندان شان، از نظر روحی سالم باشند. اما نکته ای که هر پدر و مادری باید به آن دقت داشته باشد این است که فرزندان شان، مخصوصاً نوجوانان نیز به راحتی ممکن است به انواع افسردگی دچار شوند یا بیماری های روحی و روانی مختلفی برای شان پیش بیاید.

اگر والدین بتوانند هم مسیر با رشته روانشناسی کودک قرار بگیرند و از نکات مثمر آن استفاده کنند، می توانند آینده فردی فرزندان خود را تضمین کنند. چرا که بسیار از اختلالات روانی شدید در دوران بزرگ سالی، ریشه در دوران کودکی فرزندان ما دارند.

فهمیدن الگو های رفتاری طبیعی و غیر طبیعی کودکان و نوجوانان، به والدین یا روان شناس کمک می کند تا ارتباط بهتری با کودکان برقرار کنند، راحت تر مسائل را به آنها آموزش دهند و به آنها کمک کنند تا احساسات شان را بهتر درک کنند. گاه می شود با دقت کردن به رفتار های کودکان بیماری های خاصی مانند اوتیسم را تشخیص دهند.

پدر و مادران معمولاً می توانند توانایی و مهارت های فرزندان شان را تعریف و تفسیر کنند. از نکات روانشناسی کودکان این است که اگر شما فرزند خود را درک نکنید، ممکن است در درک توانایی یا عدم توانایی او اشتباه قضاوت کنید. گاهی اوقات این سوء تفاهمات بی ضرر هستند، اما در اغلب موارد چنین نیست. نقش پدر و مادر در روانشناسی کودک بسیار اهمیت دارد.

عدم آگاهی از وضعیت رشد کودک می تواند باعث تشخیص اشتباه توانایی های او و در نهایت تصمیم گیری اشتباه شود. یکی از بررسی ها نشان داده است که: کودکان به طرز عجیبی از مدت زمانی که پدر و مادرشان برای رشد آن ها وقت نمی گذارند متاثر هستند.

بنابراین، اهمیت بسیار دارد که پدر و مادران در مورد رشد و روانشناسی کوکان آموزش ببینند تا بتوانند احساسات و رشد ذهنی شان را در نهایت حالت ممکن نگه دارند.

اگر مانند اکثریت مردم باشید، ابتدا به فکر فکتور های درونی که بر روی چگونگی رشد کودک تاثیر می گذارند، می افتید، مانند ژنتیک و ویژگی های شخصیتی. اما رشد، شامل فکتور های مختلف دیگر نیز می باشد. مثلا فکتور های محیطی همچون روابط اجتماعی و فرهنگی که در آن زندگی می کنیم، نقش بسیار مهمی را در رشد کودک ایفا می کنند.

اما بخش های اصلی در رشته روانشناسی کودک عبارتند از:

۱- توسعه کودکان: در رشته روانشناسی کودک، رشد و توسعه کودکان، به سه بخش کلی تقسیم می شود.

توسعه فیزیکی: رشد و توسعه فیزیکی کودکان معمولاً به صورت طبیعی رخ می دهد و کودکان کم کم این بخش از توسعه را طی می کنند. وظیفه والدین در این مرحله از رشد کودکان این است که آنها را همراهی کنند تا بتوانند راحت تر این مرحله را طی کنند.

رشد ذهنی و روانی: مهم ترین وظیفه والدین در حفظ سلامت فرزندانشان، در این بخش است. والدین باید در صورت بروز مشکلات مختلف یا شرایط متفاوت، همیشه با فرزندان خود، صحبت کنند تا بتوانند تمامی مشکات را حل کنند و تمامی سوالات را پاسخ دهند تا فرزندان شان این مرحله از رشد را نیز کامل طی کنند.

توسعه اجتماعی: توسعه و رشد اجتماعی نیز یکی دیگر از بخش های مهم رشد و توسعه کودکان است که بسیار مهم است و والدین باید به آن اهمیت زیادی بدهند. مسائلی مانند دوست یابی، روابط با دیگران یا مسائل اینچنینی جزو این دسته از رشد کودکان و نوجوانان به حساب می آید.

۲- نقاط عطف کودکان: نقاط عطف یا همان مراحل مهم زندگی از مهم ترین نقاطی هستند که روانشناسان در کودکان آنها را اندازه گیری و مطالعه می کنند. بر اساس این نقاط عطف آنها می توانند نحوه رشد و نمو کودکان را اندازه گیری کنند.

۳- رفتار شناسی در روانشناسی کودک: رفتار کودکان می تواند در طی زمان بسته به شرایطی که در آن قرار دارند فرق کند، به نوعی که رفتارهای عجیبی از آنها سر بزند. یکی از کارهای روانشناسی کودکان این است که این رفتارها ره به خوبی ریشه یابی و علت سنجی کند.

۴- احساس شناسی کودکان: دقیقاً مانند رفتار شناسی، در احساس شناسی هم روانشناسی کودک به علت سنجی دقیق هر احساسی است که کودکان از خود بروز می دهند. یادتان باشد رفتارهای ما در نتیجه احساساتی است که دارید پس این دو مورد از هم جدا نیستند.

۵- جامعه شناسی کودکان: شاید این کلمه کمی عجیب به نظر برسد اما شناخت رفتارهای کودکان در جامعه مربوط به جامعه شناسی آنها می شود و اطلاعات بسیار دقیقی در اختیار روانشناسان فعال در روانشناسی کودکان قرار می دهد.