مسئولیت نظام اسلامی و مردم  در برابر ایتام و کودکان بی‌سرپرست

عبدالروف توانا

قسمت چهارم و پایانی

پاداش عظیم دلجویی از یتیمان:

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ضمن خطبه ای در ماه مبارک رمضان، به دل سوزی در مورد یتیمان امر می کند و می فرماید:«آیا دوست دارید که دل تان نرم و آرزوهای تان برآورده شود؟ پس بر یتیمان ترحم کنید و دست محبت بر سر آنها بکشید و از غذای خود به آنها بخورانید تا قلب تان نرم و حاجت تان روا گردد».

افزون بر لطف، نوازش و برگرداندن آرامش به او، باید سراسر وجودش را از بذر محبت آکنده ساخت تا این غنچه کوچک، از افسردگی و فرو رفتن در خود بیرون آید و شکفته شود و لبخند بزند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید: «به یقین در بهشت خانه ای است به نام خانه شادی که در آن وارد نمی گردند مگر کسانی که یتیمان مؤمنان را شادمان کرده باشند»

یکی از راه های نگهداری و سرپرستی کودکان یتیم از سوی مردم، پذیرش و نگهداری فرزندان توسط افراد و خانواده های داوطلب و علاقه مند است.

رمز بقای ملت ها:

باتوجه به دساتیر اسلام در می یابیم که ملت ها برای بقا و جاودانه شدن خویش، باید در راستای هم بستگی افراد بکوشند و این عمل در صورتی امکان دارد که هر کس در مورد پدر ومادر که شعاع بستگی آنها نسبت به وی نزدیک تر است و سپس به خویشاوندان و بعد از آنها نسبت به همه افراد جامعه، نیکی به خرج دهد تا همگان پر و بال یکدیگر باشند و افراد ضعیف را تحت حمایت قرار دهند. تقویت بنیه مالی هر ملت و از بین بردن فاصله طبقاتی نیز در زنده نگه داشتن روح ملت سهم فراوانی دارد که یک رکن آن پرداخت زکات است. با پرداخت آن علاوه بر آنکه به مال خود ارزش و برکت می دهیم، به نحوی دست افراد ضعیف جامعه از جمله یتیمان و بی سرپرستان را می گیریم و در اکرام آنها شریک می شویم

مسولیت حکومت اسلامی :

حکومت اسلامی و یتیمان جامعه

به هنگامی که مردم توان رسیدگی به یتیمان را نداشته باشند یا از انجام وظیفه خود سرباز زنند، این دولت اسلامی است که باید امر سرپرستی و تربیت آنان را بر عهده گیرد. با توجه به نص قرآن مجید، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم از مؤمنان نسبت به خودشان اولی است و با استفاده از احادیث متواتر، آن حضرت«ص» به منزله پدر آنان می باشد.

این فرمان پیامبر (ص) است که: «هر کسی از دنیا برود و از خود بدهی یا بازماندگانی بی سرپرست به جا گذارد، بر عهده من است که دینش را ادا کنم و از بازماندگانش سرپرستی نمایم» بنابراین، رهبران جامعه اسلامی نیز به پیروی از پیامبر رحمت خود، بهترین افراد برای سامان دهی به امور کودکان یتیم هستند.

هموطنان عزیز!

کشور عزیزمان افغانستان طی نیم قرن اخیر مورد چندین تجاوز بی رحمانه از طرف قدرت های طاغوتی و منطقوی قرار گرفته و بیش از دو ملیون تن جان های عزیز شان را از دست داده اند  و هزاران هزار کودک یتیم بی سرپرست شده است .

کشوری که مردم آن گرفتار درد های بی درمان و رنج های بی پایان شده و هیچ خانواده‌ای وجود ندارد که در آن چیغ ، فریاد و ضجه و ناله یتیم دردمند و بی کس شنیده نشود و مادری در غم عزیزان از دست داده اش اشک ماتم نریزند .

بنابر این ، موضوع کفالت ایتام و رسیدگی به ایشان در افغانستان از هر امری بسیار مهم ‌و حیاتی است ، اگر در این راستا به صورت هدفمند رسیدگی نشود ، در حقیقت از یکطرف به خون شهدا جفا نابخشودنی صورت می گیرد و از طرف دیگر هر جریان که بخواهد می تواند به سادگی با استفاده از فرزندان یتیم و بی سرپرست برای خویش لشکر بسازد و کشور را برای مدت های طولانی گرفتار معضلات مصیبت های گوناگون کند .

متأسفانه تا اکنون هیچ حکومت در افغانستان برنامه جامع و هدفمند برای حمایت و کفالت از کودکان یتیم و بی سرپرست در دستور کار خویش نداشته و به خانواده های شهدا ارج و‌تکریم آنچه که شایسته آنهاست صورت نگرفته است، خانواده های شهدا محروم‌ترین و دردمندترین خانواده ها در تاریخ هر حکومت های این سرزمین بوده اند .

پس لازم است جهت رسیدگی به اطفال بی سرپرست حکومت ، نهاد های خیریه و تجار ملی طرح جامع را مشترکاً به منظور نجات کودکان یتیم و بی سرپرست هر چه سریعتر در دستور کار خویش گرفته قدم های عملی گذاشته شود.

جان کلام این است ؛ مجاهدین  که به حسب وظیفۀ شرعی و برای حفظ اسلام‏‎ ‎‏و صیانت کشور از سلطۀ‏‎ ‎‏اجانب در مقابل قدرت های استعماری دست به قیام زدند و در سنگر های جهاد به درجه رفیع شهادت نایل شدند، خانوادۀ‏‎ ‎‏آنها محتاج و به کمک و سرپرستی کفالت نیاز دارند .

مسولین نظام ، تجار ملی و مردم شرعاً موظفند که با کمال حفظ احترام به کمک و پشتیبانی آنها بشتابند، فرزندان شهدا را چون اطفال خود دانسته در حفاظت و کفالت آنها بشتابند ، غفلت و بی پروایی در برابر این امر مهم و اسلامی تبعات نهایت سنگین و غیر قابل جبران را در پی دارد.