از چند روزی که تنش‌ها میان افغانستان و پاکستان شدت گرفته است و بم‌افگن‌های پاکستانی ساحات مرزی افغانستان را بمباردمان کردند، حرف‌های زننده‌‌یی نیز از برخی مقامات پاکستانی به گوش می‌رسد و لب به‌سخنان تهدیدآمیزی می‌گشایند.
یکی ازاین کسانی که غیرمسئولانه حرف زد، جان اچکزی وزیر پیشین اطلاعات ایالت بلوچستان پاکستان بود.
این آدم بدون در نظرداشت اخلاق و آداب همسایه‌داری، لب به سخنان غیرمسئولانه و عاقبت‌نااندیشانه گشود و باکمال غرور گفت که؛ در صورت حمله‌ی دوم از جانب افغانستان، نیروهای پاکستانی می‌تواند دهلیز واخان بدخشان را تصرف کند و پاکستان به آسیای‌میانه وصل گردد.
این اظهارات در حالی صورت می‌گیرد که تحریک طالبان پاکستان، برای پاکستان دردسرساز شده و هرازگاهی حملاتی را در داخل خاک پاکستان انجام می‌دهند.
امارت اسلامی افغانستان، بارها گفته است که پاکستان برف ضعف خود را بر بام افغانستان نیندازد و باید خود برای تٲمین امنیت کشورش دست به کار شود و در این مورد همت گمارد.
امارت اسلامی، تنها همین قدر مسئولیت دارد که برای هیچ‌گروه و فردی اجازه ندهد تا از خاک افغانستان به تخریب و اخلال دیگر کشورها، کاری را انجام دهند.
امارت اسلامی افغانستان هنوز هم روی حرف خود ایستاده است و برای هیچ‌گروهی اجازه نداده که بر خلاف منافع دیگر کشورها کاری را انجام بدهند و یا حملاتی داشته باشند، حتی یک فرد نیروی خارجی و از گروه‌های بیرونی در افغانستان وجود ندارد که کاری را برخلاف دیگر کشورها انجام بدهد.
پاکستان باید حیثیت و وقار خود را حفظ کند و منِ‌حیث یک کشور اسلامی، با داشتن اسلحه‌ی اتمی نباید به تهدیدات کشورهای اسلامی و خصوصاً همسایه‌ها بپردازد.
پاکستان که خود را سردمدار کشورهای اسلامی و صاحب سلاح اتمی می‌داند، چند ماه می‌شود که در غزه و فلسطین از طرف امریکا و اسرائیل دریای خون جاری گردیده است، این کشور مقتدر برای نجات ملت مسلمان و مظلوم آن‌جا، چه کاری را انجام داده است؟
این کشور مِن‌حیث یک کشور اسلامی و مسلح با سلاح هستوی، در قبال جنایت صهیونیست ها و مظلومیت فلسطین، چه وظایف و مسئولیت‌هایی را انجام داده است؟
بر می‌گردیم به اصل مطلب:
اگرچه اظهارات اچکزی، بیانگر سیاست اسلام‌آباد و نظام پاکستان شاید نباشد، اما ملت مجاهد و قهرمان افغانستان اجازه نمی‌دهند که حتی در سطح افرادِ محلی هم، کسی بر خلاف منافع ملی و تمامیت ارضی ما، سخن براند و لب به اظهارات غیرمسئولانه بگشاید.
کسانی که خواب تسخیر و تصرف افغانستان را می‌بینند باید بدانند که؛ اراده و شجاعت ملت قهرمان افغانستان، ابرقدرت‌ها را به زانو درآورده است و در نیم‌قرن اخیر، جهان شاهد شکست فاحش دوابرقدرت جهانی در افغانستان بوده است.
روس و امریکا در نیم‌قرن اخیر با افغان‌ها زورآزمایی کردند و خواب‌های سبز شان در افغانستان به خون شان تعبیر شد و با تلفات سنگین، کمر شکسته و دست‌وپای قطع‌شده، افغانستان را ترک گفتند.
کشورهای همسایه نسبت به هر کشور دیگری باید به شهامت و شجاعت مردم افغانستان آشنا باشند و از چشم‌دید خود در این ارتباط انکار نورزند.
در هرگوشه‌ی افغانستان شیرهای رزم‌آوری خفته اند، از بدخشان تا قندهار از بلخ تا ننگرار از هرات تا پکتیا و تمام نقاط این سرزمین، حکایت‌های شگفت‌انگیزی از جهاد، دشمن‌ستیزی و فداکاری دارند که در این مورد، هیچ‌ملت و کشوری در جهان نیست، که شک و تردیدی داشته باشند.
اما آداب همسایه‌گی و روند همسایه‌داری و فرهنگ بلند افغانی برای ما اجازه نمیدهد که ما در مقابل همسایگان خویش قرار بگیریم و اخلاق و همت بلند ما اجازه نمیدهد که بی‌موجب با همسایه‌های خود در بیفتیم و بجنگیم.
اما در صورتی‌که جنگ بر ما تحمیل گردد و تمامیت ارضی و نوامیس ملی ما با تهدید مواجه شود، ملت افغانستان آماده‌ی هرگونه دفاع و پاسداری اند و فرد فرد شان در کنار نیروهای دفاعی و امنیتی خود، چون کوه می‌ایستند و با کمال متانت و خستگی‌ناپذیری به حراست و پاسداری می‌پردازند.
در صورت تجاوز، ملت ما هیچ‌کسی را نمی‌شناسند و گوهر غرور افغانی و شهامت اسلامی خود را به پای هیچ‌متجاوزی نمی‌ریزد.
اگر تسلیم‌شدن در فرهنگ ما روا می‌بود، باید به ابرقدرت‌های جهانی تسلیم می‌شدیم.
چون تسلیمی در فرهنگ، قاموس و قانون ما وجود ندارد، بنابراین با هر متجاوزی می‌ستیزیم و سر تسلیم به جز ذات پروردگار بر هیچ‌کسی فرو نمی‌آوریم.
در آخر می‌گوییم؛ خدماتی را که ملت شریف و مسلمان پاکستان در طول تحولات افغانستان برای ملت افغانستان انجام داده اند، فراموش نمی‌کنیم و آن را پیوسته، بادیده‌ی قدر می‌نگریم.
اما اظهاراتی که روابط دو کشور اسلامی و دوملت مسلمان و باهم‌برادر را تخریب کند، نمی‌پذیریم و در صورت اقدام متجاوزانه، ما از تمامیت ارضی و نوامیس ملی خود، با کمال افتخار و فداکاری دفاع و پاسداری می‌نماییم.
مولوی محمد رحیم
