کشورها غالباً تابع قدرت‌های استعماری استند و هر فرمانی که از مستکبران جهان، صادر شود، آنان عمل می‌کنند و دست به سینه به خدمت شان ایستاده اند.
امروز کشورها و جهان به درستی میدانند که در افغانستان، امنیت سرتاسری تامین است و مردم در یک فضای سرشار از آرامش، خوشی و خرسندی زندگی می‌نمایند.
اما به خاطری که امریکا، غرب و مستکبران جهان آزرده‌خاطر نشود، از واقعیت‌ها چشم‌پوشی می‌کنند و از خوف مستکبران جهانی نمی‌توانند که حقایق را بیان نمایند، موقف مستقلانه داشته باشند و تصامیم لازمی را اتخاذ کنند.
ورنه افغانستان از هر لحاظ، امروز وضعیت مناسبی را تجربه می‌کند و ملت افغانستان، احساس آرامش و راحتی می‌نمایند.
امنیت در وجب وجب خاک کشور سایه افگنده است و چراغ بازسازی و آبادی نیز در شهر شهر و قریه قریه‌ی این سرزمین، روشن گردیده و به پرتوافشانی نشسته است.
ملت از زیر شلاق ظلم جزایر قدرت و قوماندان‌سالاری نجات یافته اند و بعد از چهل‌و پنج سال، صاحبِ حکومت مستقل و مقتدر و صد درصد اسلامی گردیده اند.
در دوره‌ی سیاه جمهوریت، مردم نه تنها که امنیت و آرامش نداشتند، بلکه همه‌روزه زیر قنداق تفنگ، تفنگ‌سالاران و چپاولگران جان میدادند و زیر شکنجه‌ی و ساطور حکومت مزدور روحاً و جسماً قمه قمه می‌شدند.
این ملت شریف، از یک سو بمباردمان بی‌رحمانه‌ی نیروهای اشغالگر امریکایی و ناتو و از سوی دیگر زجر و شکنجه‌ی حکومت اجیر، در هاون خردوخمیر شان کرده بود و هرلحظه در یک فضای کاملاً پراختناق، تاریک و تلخ به سر می‌بردند.
حالا که وطن آزاد گردیده است و مردم به استقلال و آزادی واقعی رسیده اند، خارجی‌ها و نوکران شان باز هم در صدد دسیسه اند و می‌خواهند که توطیه‌ی دیگری را علیه ملت مظلوم و تازه به استقلال‌رسیده‌ی ما، به راه اندازند.
اما آنان کور خوانده اند و به هیچ‌صورت دیگر اشغالگران برگشت نخواهند داشت و ان‌شاءالله آرمان‌های شوم شان را با غلامان خود به گور خواهند برد.
ملت مجاهد افغانستان، به خاطر اسلام عزیز، نوامیس ملی، تمامیت ارضی، استقلال و آزدی کشور از همه راحتی‌های دنیا و وعده‌های رنگین و چرب شرق و غرب گذشته اند و بعد ازاین هم، تن به هیچ‌گونه اسارت و بردگی نمیدهند و تا پای جان از نظام اسلامی و ملی، فرهنگ اصیل میهنی و ارزش‌های خویش دفاع می‌نمایند.
