نگاهی گذرایی به وضعیت مراکز صحی

از آن جای که برهمگان هویدا است، مراکز صحی نخستین مکان های اند که باید نسبت به هرجای دیگری از نظر صحی و نظافت پاک باشند، زیرا در این مکان ها احتمال موجودیت میکروب ها وجود دارد و ممکن است تجمع میکروب ها در چنین مکان ها باعث سرایت امراض به دیگران بویژه مریض داران گردد. بنابراین نیاز است که توجه به نظافت و پاکی درصدر اولویت کاری مسئولین و کارمندان مراکزصحی قرار داشته باشد. برعکس در مراکزصحی دیده می شود که به این نکته کمتر مسئولین و کارمندان صحی توجه می نمایند، همین گونه نبود نظم و عدم تفکیک شعبات مختلف در این مراکز صحی باعث ایجاد بی نظمی ها ، هرج مرج در این مراکز درمانی شده است. این می تواند باعت آن گردد تا مریضان و مریض داران وقت زیادی را در این مراکز درمانی بگذرانند  وحتا زمینه ای سرایت مرض را از یک مریض به دیگر و همین طور به دیگران فراهم گردد. بنابراین نیازاست که به منظور رسیدگی بهتر به وضعیت مریضان ، در این مراکز کوشش گردد تا شعبات مختلف با در نظر داشت فاصله از هم ایجاد گردد تا مریضان و مریض داران وقت شان بیشتر گرفته نشود و زدوتر درمان گردند، این می تواند از بی نظمی ها و هرج مرج در مراکز صحی جلوگیری نماید و مانع سرایت مرض به دیگران گردد. از جمله می توان به موجودیت بی نظمی دریکی از شفاخانه های خصوصی ، شفاخانه فرانسوی ها اشاره کرد که در این مرکز درمانی شعبات آن در فواصل بسیار نزدیک ایجاد گردیده که این باعث گردیده است تا یک نوع بی نظمی و هرج مرج بوجود آید و باعث آن گردد تا مریضان به وقت معین درمان نگردیده و مریض داران با مشکلات زیادی مواجه گردند ، وقت بیشترشان را به هدر رود. گذشته از این، باوجود این که هزینه درمان در این مرکز صحی خیلی ها بلند است و مریض داران به مشکل می توانند آن را بپردازند. برخورد نادرست کارمندان این مرکز صحی بویژه در بخش معاینات لابرارتواری  با مراجعین باعث نارضایتی آنها از عمل کرد کارمندان آن شده است و خواهان آن اند تا مسئولین امور به این مشکل آنها رسیدگی نمایند تا باشد مریضان آنها به خوبی در این مرکز  درمان شده و پول آنها به هدر نرود. بی نظمی در این مرکز صحی تا جای است که مریض داران برای این که بتوانند نتایج معاینات مریضان خود را بدست آرند، باید ساعت ها را در آنجا بگذرانند  و به مریضان عاجل نیز به اسرع وقت رسیدگی صورت نمی گیرد که این می تواند باعث مرگ مریضان نیز گردد. از این رو  نیاز است که در این مرکز صحی به مریضان عاجل باید به وقت و زمان معین رسیدگی صورت گیرد و نتایج معاینات آنها در اسرع وقت باید بدسترس مریضان داران قرار گیرد تا باشد از خطر مرگ آنها جلوگیری گردد. همین گونه در شفاخانه های دولتی نیز توجه کمتری به نظافت و پاکی صورت می گیرد که این می تواند در سرایت مرض از یک مریض به مریض دیگر یا مریضان داران نقش داشته باشد. بنابراین نیاز است که نهاد های مسئول در این راستا تدابیر و برنامه های را به هدف رسیدگی به وضعیت شفاخانه ها چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی روی دست گرفته شود و با متخلفین برخورد جدی صورت گیرد، در این صورت است که امکان دارد وضعیت شفاخانه ها بهبود یابد و مریضان در اسرع و قت بدون ضیاع وقت درمان گردند و از شیوع مرض در میان آنها و مریض داران جلوگیری صورت گیرد. از طرف دیگر، در بسیاری از این مراکز صحی داکتران درعوض این که دارو را مطابق تشخیص مرض تجویز نمایند ، برعکس آنها می خواهند دارو را بدون این که برای مرض مؤثر باشد ، صرف برای فروختن به مریض آن را تجویز می نمایند و در نتیجه شخص مریض مجبور است که این دارو را از این مراکز صحی بخرد که اصلاً برای شفابخشی وی چندان مؤثریت ندارد و سرانجام  دیده میشود  مریضی وی شفا نیافته ، بل، این دارو باعث بمیان آمدن عوارض جانبی نیز گردیده است . به باور آگاهان امور تازمانی که نهاد های مسؤول نتوانند عرضۀ خدمات صحی را در داخل کشور معیاری سازند شهروندان کشور مجبور اند به هدف درمان مرض خود به خارج از کشور مراجعه نمایند. مریضان یکی دلایلی عمده و اساسی  رفتن خود را به خارج از کشور، غیرمعیاری بودن خدمات صحی و بی کیفیت بودن دارو در داخل کشور عنوان کرده اند. درصورتی که نهادهای مسؤول نتوانند در راستای معیاری ساختن خدمات  صحی در داخل کشور یک راهکار سازندۀ را روی دست گیرند در این صورت گفته می توانیم که شهروندان کشور مجبور خواهند شد به هدف درمان و معالجۀ درد خود به خارج از کشور بروند.   افزون براین، غیرمعیاری بودن شفاخانه ها و درمانگاه های دولتی سبب گردیده است که بسیاری از باشندگان این سرزمین نتوانند بگونه که لازم است از این مراکزصحی استفاده نمایند و بیماران که به هدف درمان و معالجه به این مراکز در نقاط مختلف کشور مراجعه می نمایند با مشکلات زیادی مواجه اند، از جمله نبود دوا و امکانات که برای درمان بیماران لازم است، عدم توجه داکتران وسایر پرسونل صحی به بیماران، نبود جای مناسب برای پایوازان بویژه بیوازان زن در این شفاخانه ها و درمانگاه ها.

عبدالحلیم باخرد