گزارش شهری؛ برای ذخیره‌کردن آب‌های برف، محلاتی را  حفر نماییم!

شبير احمد

آب مادة حیاتی برای تمام بشریت ازجانب خداوند(ج) به روی زمین خلق شده است ، هیچ زنده جانی در کره زمین بدون آب نه بقای حیات دارد و نه قابل رشد می باشد ،پس برماست تا این ماده حیاتی و خدا داد را از قطره ، قطره آن  حفاظت شود نه تنها  که در مصرف آن صرفه جویی نماییم برای بقای زندگی دیگران نیز آب های زیر زمینی را تقویت نماییم ،آب های باران و برف را در جا های مناسب  آن باید  ذخیره نماییم ، پس برای هر انسان و هر مسلمان لازم است تا برای ذخیره کردن آب های برف و باران در محل زندگی، حویلی و ساحات سبزخویش چاه های کوچکی را حفرنماید. برای اینکه از آب های برف و باران برای تقویت آب های زیر زمینی چه گونه استفاده صورت گیرد ،گزارشگرروز نامه ملی انیس گزارشی را تهیه نموده که توجه خوانندگان محترم را  به آن جلب می نماییم.

محمد ناصر باشنده قوای مرکز شهر کابل که سی سال قبل برای  کسانی که در دامنه های کوه های ده افغانان و متصل به کوه رادیو تلویزیون ملی روزانه تا ده مشک آب برای مردم  انتقال میداد راجع به ارزش آب گفت: قدر آب را نسبت به دیگران من بیشتر درک  می کنم چون چهل سال تمام برای مردم در کوه پایه های ده افغانان و مسیرهای قول آب‌چکان آب انتقال میدادم بخاطری که مردم به آب های صحی دسترسی نداشتند ،و در بدل آن ده افغانی از هر بشکه آب می گرفتم، چون مردم اجازه نداشتند تا در دامنه های کوه، چاه حفره نمایند از این سبب مردم همه روزه آب خریداری می کردند. چهل سال قبل نفوس شهر کابل بسیار کم بود، دامنه ها و کوه پایه ها از غصب در امان بود ودولت های وقت به کسی اجازه نمیداد تا در دامنه ها و تپه ها خانه اعمار نمایند ، چون از یک طرف منظره شهر را خراب می کرده و در ضمن ذخایر آبی را از بین می برد.

وی افزود : چهل سال قبل را اگر تا به امروز مقایسه نماییم همه چیز در حالت تغییر است بخصوص آب های زیر زمینی که دیده می شود به گونه بی‌رویه‌ای به مصرف می رسد. دولت و مردم باید توجه بیشتر برای حفاظت آب ها داشته باشند اگر آب نباشد اصلاٌ هیچ زنده جانی وجود نخواهد داشت. بناءً این ماده حیاتی و خداداد را حفظ  بایدکرد،اگر چند روزی برای خوردن نانی نداشته باشیم چاره ی گرسنگی  را می توان کرد  اما بدون آ ب زندگی ناممکن خواهد بود از این رو از اسراف آب تا حد زیادی جلوگیری نماییم .

خلیفه محمد هاشم که بیش از 15 سال است در جاده سماواری دارد و روزانه در حدود چهار تا پنج بشکه آب مصرف می‌کند وبرای مردم محل و کسانی  که برای اجرای کاری در شهر می‌آیند و رفت و آمد دارند چای می فروشد، ایشان گفت :که قبلاً یک بشکه آب را تا 5 افغانی خریداری می کرد اما  اکنون که قلت آب زیاد شده یک بشکه آب را تا هشت افغانی می  خرد و از آن طریق برای  نفقه و حیات خانواده اش مصروف کار است.  وی گفت که خوب به یاد دارم که 50 سال قبل در ساحه پل آرتل یک محل بنام یخ دان بود که همه ساله از طرف شاروالی آن زمان برف های پاک توسط موتر ها از محلات جمع آوری می شد و در محل یخ دان که در حدود بیست متر کندن کاری شده بود برف ها را در داخل یخ دان جا بجا می کردند و برای استفاده و یا فروش یخ تابستانی برای هوتل‌های دولتی و موسسات خاصی استفاده می‌کردند و این محل در اصل محل ذخیره آب های زیر زمینی نیز بود.  50 سال قبل در شهر کابل تا یک میلیون نفوس هم زندگی نداشت، هر طرف آب های فراوان بود، کشت و زراعت بسیار زیاد بود، تمام شهر کابل زراعتی بود و مردم به چاه های آب بیشتر دسترسی نداشتند، خوراک مردم از آبهای جوی بود ، برف و باران بی حد می بارید از برکت آن تمام کابل سبز و خرم بود ، اما با تأسف که امروز نه آب  کافی داریم و نه دریای پاک، تمام آب های زیر زمینی نسبت به مصارف زیاد و بی‌رویه‌ی مردم به خصوص شهرک هایی که یا به زور و یا غیر معیاری اعمار شده است مصارف آب در آن شهرک ها  بی حد زیاداست.

چون تراکم نفوس در شهر کابل زیاد است و از سوی هم خشکسالی های پی هم باعث شده که سطح آب های زیر زمینی پایین شود، هر چند ادارۀ محیط زیست و شاروالی کابل بارها هوشدار داده اند که بیشترین  آب های زیر زمینی ساحات شهر کابل آلوده شده است و قابل استفاده نمی باشد

اما برای کسانی که در آلودگی آب های زیرزمینی نقش اساسی دارند کدام تدابیرخاص گرفته نشده است. آبادی های خود سر ، اعمار شهرک ها ، ساخت و ساز بی حد منازل در سطح شهرکابل و نبود کانا لیزاسیون شهری باعث این همه ناهنجاری های محیط زیستی شده است که بکلی آب های زیرزمینی را آلوده کرده است.

خلیفه محمد هاشم  گفت : برای ازیاد آب و ذخیره سازی آن از آب های برف و باران باید هر فرد درحویلی خود چاه های نیمه عمیق تاشش متر حفر نماید تا تمام آب های باران و برف آن جا ذخیره شود و تقویت کننده آب های زیر زمینی گردد.

عبدالله باشند ه ناحیه هفتم شهر کابل می گوید: خشکسالی های پی هم باعث شده تا پیشه زراعت را از دست بدهیم ، ایشان گفت پیشه ما از پدر دهقانی و زراعت است هیچ زمانی دهاقین به چنین حالتی دچار نشده بودند که در حال حاضر مواجه شدیم، ده ها جریب زمین از خاطر نبود آب و خشکسالی های دوامدار از زراعت باز مانده است و از سوی هم تراکم نفوس در شهر کابل عامل دیگری است که زراعت را آسیب رسانیده،  خرید و فروش زمین های زراعتی از یک سو و از جانب دیگر اعمار بی رویه ساخت و ساز شهرک ها و بلند منزل‌های شخصی که زمین  های زراعتی کابل بکلی با این ساخت و سازها از میان رفته اگر نه چهل سال قبل مردم کابل برای دیکر ولایت ها گندم ،ترکاری و میوه فروش می گردند، اما امروز مردم کابل محتاج دیگران شده اند پس بر مردم است تا برای جلوگیری از مصارف بی حد آب هرفرد به نوبه خود تلاش نماید. اگر یک همسایه می خواهد تا آب های زیر زمینی را بی جا مصرف کند از دید شریعت و انسانیت باید جلو آن گرفته شود، هر کدام ما در شرایط کنونی وظیفه داریم تا برای جلوگیری از مصارف بی رویه آب دست به کا ر شویم. از امارت اسلامی افغاستان به خصوص از شاروالی کابل تقاضا داریم تا برای کسانی که کارخانه های تصفیه آب در نواحی مختلف شهر کابل دارند تهفیم نماید تا از ضایع شدن آب های زیر زمینی جلوگیری صورت گیرد  و در محل تصفیه آب، محلی دیگر را حفر نمایند تا از ضایع شدن آب جلو گیری شود.

عبدالله می افزاید : از تمام مردم شهر کابل می خواهم تا متوجه دستورات دولت شوند، برای زنده ماندن خود و بقای هم‌نوع خود از ضایع شدن آّب باران و برف جلو گیری نموده، محلاتی را حفر نمایند تا آب های اضافی در آن محل ذخیره شود تا باشد که این کار برای تقویت آب های زیر زمینی مفید واقع شود.