گزارش

خانواده‌های افغان بازگشته از پاکستان: حکومت به کودکان ما زمینه‌ی آموزش را فراهم کند

شماری از خانواده‌های افغان بازگشته از پاکستان، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گویند که اخراج اجباری شهروندان افغانستان از پاکستان، ناتکمیل ‌ماندن تحصیل و بدرفتاری پولیس پاکستان در هنگام بازگشت آن‌ها به افغانستان، بر ذهن فرزندان شان تأثیر منفی گذاشته است.

شماری از خانواده‌های افغان بازگشته از پاکستان، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گویند که اخراج اجباری شهروندان افغانستان از پاکستان، ناتکمیل ‌ماندن تحصیل و بدرفتاری پولیس پاکستان در هنگام بازگشت آن‌ها به افغانستان، بر ذهن فرزندان شان تأثیر منفی گذاشته است.

این خانواده‌ها، می‌افزایند که فرزندان شان اکنون زیر فشار روحی و روانی قرار دارند، احساس ترس می‌کنند و در باره‌ی آینده‌ی خود نگران اند. آن‌ها، از امارت اسلامی می‌خواهند که به کودکان بازگردانده‌شده زمینه‌ی آموزش را فراهم کند.

بسم‌الله، در این باره می‌گوید: «کودکان ما را زدند، حتا طفلی را که هنوز شیر مادر می‌خورد، زدند. من از دولت می‌خواهم که پرسان کند. ما چیز دیگری نمی‌خواهیم، پاکستانی‌ها زدند، می‌خواستند مادر طفل‌هایم را بزنند، طفل را با چوب زدند. درست است که آن جا وطن آن‌هاست، این جا وطن ماست. آن جا کشور ما نبود، از مجبوری رفته بودیم.»

مشتاق، نیز در این باره می‌گوید: «خیلی نگران او هستیم. در آن جا که کمی درس خوانده بود، نصفه ماند. حالا از امارت اسلامی می‌خواهیم به کودکان ما مکتب بسازد، خیلی خوش‌حال می‌شویم. آرزوی ما در قلب ما ماند، اکنون خداوند آن را برآورده خواهد کرد. کودکان ما به خاطر ماندن از درس گریه می‌کنند. گاهی باهم صحبت می‌کنند و می‌گویند که مولوی صاحب به من چنین گفت. دیگری می‌گوید، استاد به من چنین گفت؛ خیلی نگران اند.»

به گفته‌ی آنان، شماری از کودکان از خانواده‌های شان جدا و در هنگام بازگشت ناپدید شده اند. احسان‌الله ۱۵ساله که به عنوان پناهنده در شهر کویته‌ی پاکستان تحصیلات دینی کرده است، می‌گوید که پس از بازگردانده‌شدن، تحصیلاتش ناتکمیل مانده و اکنون نگران آینده‌ی خود است.او می‌افزاید که در هنگام بازگشت، از سوی پولیس پاکستان مورد بدرفتاری قرار گرفته است و به همین دلیل، هنوز هم احساس ترس و ناراحتی دارد. احسان‌الله به سلام‌وطندار می‌گوید که پولیس پاکستان آن‌ها را با زور از خانه‌های شخصی شان بیرون کردند. «آن جا مدرسه می‌رفتم، از تحصیل ماندم. آن جا خانه و جای داشتیم که ماند. وسایل ما جا ماند. باید به ما مدرسه درست کنند.»

نعمت‌الله الفت، آمر ادغام مجدد ریاست امور مهاجرین و عودت‌کنندگان کندهار، به سلام‌وطندار می‌گوید کودکانی که از خانواده‌های خود جدا شده اند و سرپناهی ندارند، به مرکزهای تربیت کودکان معرفی شده اند و تا زمان یک‌جاشدن با خانواده‌ی شان، از آن‌ها مراقبت می‌شود.

آمر ادغام مجدد ریاست امور مهاجرین و عودت‌کنندگان کندهار، می‌افزاید: «محیط خوبی برای تحصیل آن‌ها فراهم است، یتیم‌خانه وجود دارد. مدارس آموزشی وجود دارد و کسانی که تا حدودی آموزش دیده اند به آموزش و روحیه‌ی خوب مجهز خواهند شد.»

این در حالی است که سازمان ملل متحد، شماری از سازمان‌ها و فعالان حقوق‌بشری، اخراج اجباری مهاجران افغان از پاکستان و بدرفتاری با آن‌ها را، محکوم کرده اند. اخیراً نمایندگان حزب‌های مختلف در مجلس سنای پاکستان، از دولت خواسته اند که طرح اخراج مهاجران افغان را به تعویق بیندازد. آنان گفته اند که دولت موقت این کشور بر اساس قانون صلاحیت اخراج مهاجران را ندارد و این تصمیم باید به دولت منتخب بعدی سپرده شود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *