نقش علاقه در انتخاب مسلک و شغل

عبدالحلیم باخرد

دغدغده ای هر جوان به هدف این که بتواند در آینده یک زندگی بهتری را برای خود سرو سامان دهد، همانا انتخاب مسلک، رشته ای تحصیلی یا شغل است. بسیاری ها بنابر عدم علاقه به مسلک خود به کار های دیگری که به آن علاقه دارند، روی می آورند و از این طریق امرار معاش می نمایند. در کشور ما به دلیل نبود فرصت های کاری در رشته های گونه گون، جوانان بعد از ختم تحصیل به هدف این که بتوانند مخارج زندگی خود را تأمین نمایند به کارهای دیگری روی می آورند، ادامه این وضعیت باعث گردیده است که ما نتوانیم از لحاظ داشتن نیروی انسانی در عرصه های گونه گون خود کفا باشیم و برای حل مشکلات نیازبه این داریم که از متخصصین کشورهای دیگر استفاده نمائیم. طبیعی است که استفاده از متخصصین کشورهای دیگر که با فرهنگ، رسوم و عنعنات باشندگان این سرزمین آشنا نیستند می تواند کاستی های زیادی را بهمراه داشته باشد و نتواند مشکلات ما را حل کند. چنانچه ما در گذشته این را تجربه کردیم.بنابراین برای رسیدگی به مشکلات و نارسایی های موجود در بخش های گونه گون نیاز است در داخل کشور  کادرهای ورزیده تربیت شوند و آموزش ببینند ، آنها برعلاوه دانش و تخصص ،از فرهنگ، رسوم و عنعنات این سرزمین آگاهی داشته باشند تا بتوانند باشندگان آن را بگونه ای بهتر یاری رسانند. نیاز است جوانانی که، یک مسلک یا رشته ای تحصیلی را می خواهند انتخاب نمایند، باید قبل از آن، در این باره معلومات خود را کامل کنند و بعداً رشته یا مسلک مذکور را انتخاب نمایند. نیاز است که قبل از انتخاب رشته ای تحصیلی، مسلک یا شغل باید از طریق مطالعه معلومات خود را تکمیل نمائیم و بعدا آن را انتخاب نمائیم. تجربه این را به اثبات رسانده است افرادی که به مسلک، رشته ای تحصیلی و شغل خویش علاقمند بوده اند، توانستند با تحمل زحمات زیاد، دست آوردهای خوبی  داشته باشند و مصدر خدمت برای خانواده و جامعه ای خویش قرار گیرند. علاقمندی به مسلک و شغل می تواند باعث گردد تا فرد شاغل و مسلکی بیشتر در این باره مهارت های خود را بالا ببرد، مطالعه نماید و در نتیجه طرح ها، برنامه های جدید روی دست گیرد، از ابتکار تازه و بکر به هدف ایجاد تسهیلات لازم در بخش مسلک خود کار گیرد. همین گونه، فرد شاغل نیز بنابرعلاقمندی که برشغل خود دارد به هدف بهبود آن بیشتر زحمت بکشد، کسب و کار خود را بیشتر گسترش دهد. آگاهان امور براین باوراند، درصورتی که، جوانان بتوانند در روشنایی اطلاعات و آگاهی مسلک، رشته ای تحصیلی را انتخاب نمایند، می توانند در آینده نقش مهمی را در بهبود وضعیت زندگی خود، خانواده ای خویش بازی نمایند و دست آوردهای خوبی را در عرصه های گونه گون داشته باشند. از جانب دیگر، عدم تجهیز نهاد های تحصیلی با فن آوری جدید و دستگاه های آزمایشی باعث گردیده است، بسیاری از دانشجویان که از رشته های گونه گون فارغ گردیده اند آن طوری که از آنها انتظار می رود نتوانند در ساحه‎ی عمل چندان مؤفق باشند و بخوبی بدرخشند. در نتیجه عدم کارایی آنها در میدان عمل باعث گردیده است، آنها با وجود داشتن مدارک تحصیلی به کار های دیگری که در آن تجربه دارند، روی آورند و پیامد آن می تواند برای آینده این سرزمین فاجعه بار باشد و افغانستان نتواند از لحاظ داشتن نیروی متخصص انسانی در عرصه های گونه گون خود کفا گردد و نیاز به این داشته باشد برای حل مشکلات خویش از نیروی متخصص بشری کشورهای دیگر استفاده نماید. از این رو نیاز است که نهاد های مسئول در زمینه مجهز ساختن نهاد های تحصیلی در سراسر کشور با دستگاه های آزمایشی و فن آوری جدید تلاش نمایند تا دانشجویانی که، از رشته های فنی از نهاد های تحصیلی فارغ می گردند بتوانند در عرصه تخنیک مشکلات موجود را حل نمایند و نیاز مندی ها از این ناحیه رفع گردد.

ازاین گذشته، مضامین که در نهاد های تحصیلی بنام مضامین مسلکی در رشته های فنی تدریس می گردند، دیده می شود که با دست آوردها و نیاز های امروزی چندان هم خوانی ندارد، این باعث گردیده است آنها نتوانند با آنچه که در ساحه عمل روبرو می شوند و چیزی را که در نهاد های تحصیلی فرا گرفتند به خوبی بدرخشند و از آن در ساحه ای عمل کار گیرند، بنابراین نیاز است که در رشته های تحصیلی مضامین که بتواند مشکلات موجود را در ساحه عمل حل کند به دانشجویان تدریس گردد، در غیر این صورت با ادامه این روند می توان گفت مشکلات با گذشت زمان در تمام عرصه ها بیشتر خواهد شد و ما نخواهیم توانست کادرهای مسلکی ورزیده و کارایی را در عرصه های گونه گون تربیت نموده و از آن در راستای بهبود وضعیت کنونی کارگیریم. بنابراین گفته می توانیم که، باید در نصاب درسی دانشگاه ها و مکاتب بازنگری شود و تغییرات لازم که بتواند با معیارهای امروزی هم خوانی داشته باشد، آورده شود، تا بتوان کادرهای تحصیلی خوبی را در آینده تربیت کرد و از آنها در راستای بهبود وضعیت اقتصادی ، صحی و امور زیربنایی استفاده کرد. در این صورت است که متخصصین ما خواهند توانست ما را در راستای بهبود وضعیت کنونی یاری رسانند و ما نیاز به این نداشته باشیم که برای حل مشکلات در عرصه های گونه گون از متخصصین خارجی استفاده نمائیم.