آموزش امتیاز خاص نیست، بلکه حق کودک است
هر پدر و مادری آرزوی این را دارند تا موفقیت‌های فرزندانش را در تمامی زمینه‌ها ببینند اما کمی بعد متوجه می‌شوند با مقایسه کردن کودکان هیچ‌گاه به این آرزو دست نمی‌یابند.
کوهکن
هر پدر و مادری آرزوی این را دارند تا موفقیت‌های فرزندانش را در تمامی زمینه‌ها ببینند اما کمی بعد متوجه می‌شوند با مقایسه کردن کودکان هیچ‌گاه به این آرزو دست نمی‌یابند. این یک تمرین رایج برای والدین است که هرتلاشی بکنند تا تکیه‌گاهی برای عملکرد کودکان شان باشند. آنها احساس می‌کنند که این تکیه‌گاه بودن باعث می‌شود کودک مهارت‌های یادگیری‌اش را افزایش دهد.
تنها دلیلی که والدین فرزندان کوچک‌شان را با بقیه مقایسه می‌کنند این است تا انگیزه رقابتی را در کودکان شان ایجاد کنند. آنها حس می‌کنند این راه درستی است تا توانایی‌ها و استعداد پنهان کودکان شان را بیدار کنند تا از دیگران پیشی بگیرند. مقایسه کردن کودکان تنها راهی نیست که بتوان عملکرد خوردسالان را به بهترین سمت سوق داد. آنها باید بفهمند که هر شخصی برای خودش منحصر به فرد است و به او توانایی‌های خاصی هدیه داده شده است. علاقه و استعداد آنها در زمینه‌های مختلف شکوفا می‌شود.
اگر والدین به طور مداوم رنجش و ناراحتی خود را بابت عملکرد ضعیف فرزندان شان بیان کنند، شکست خواهند خورد و اعتماد به نفس کودکان را از بین می‌برند. نکات دیگری که والدین باید بدانند به آن اشاره شده است:
والدین باید زمانی را برای گوش دادن به کودکان خود اختصاص دهند. به عنوان یک انسان خاص همین که یاد می‌گیرند تا در مورد علاقه مندی‌ها و چیزهایی که دوست ندارند صحبت کنند، آنها فقط باید راهنمایی شوند نه این‌که تحت تاثیر افکار و عقاید والدین‌شان قرار بگیرند. باید به کودکان اجازه داده شود خودشان فکر کنند و به طریقی که خود می‌خواهند تصمیم بگیرند و این چیزی است که آنها چطور مهارت‌های اعتماد، احترام و عشق را در خود افزایش می‌دهند.
نباید والدین با کودکان همانند قطعات و لوازم برخورد کنند. نمی‌شود با آنها به عنوان اشیا برای نمایش دادن در روابط اجتماعی برخورد کرد. با تنظیم اهداف غیرواقعی، آنها کودکان خود را استثمار می‌کنند و برای‌شان ناامیدی به بار می‌آورند و زندگی کودکان را نابود می‌کنند. باید با آنها با احترام و به عنوان شخص مستقل برخورد شود و نیاز دارند تا درک شوند و دوست داشته شوند.
بعضی از والدین فکر می‌کنند این‌که اگر فرزندان‌شان را به یک مکتب مشهور و خوب بفرستند در حق فرزند خود لطف کرده‌اند. کسب آموزش و پرورش حق کودک است و این مسئولیت والدین است تا شرایط آموزش را برای کودکان فراهم کنند. والدین باید بفهمند که هدف اولیه بهترین آموزش این است تا از کودک یک فرد مسئول و خودباور بسازند نه این‌که آنها را فقط برای به دست آوردن شغل و پول ترغیب کنند.
حتی زمانی که والدین می‌خواهند از مقایسه کردن کودک دست بردارند اما در نهایت بازهم این کار را می‌کنند. به‌نظر می‌رسد این یک رفتار انسانی غیرقابل اجتناب است و والدین لازم است تا از این تمایل اجتناب بورزند. کودکان واکنش خوبی نسبت به محدودیت‌های منفی و مقایسه کردن با دیگران نخواهند داشت و این کار بیشتر آنها را متاثر می‌کند.
تاثیرات منفی مقایسه کردن قرار ذیل است:
۱-افزایش رقابت بین خواهر و برادرها
اگر شما به عنوان والدین کودک تان را با خواهر ویا برادر کوچک‌ترش مقایسه کنید این کار باعث افزایش هم‌چشمی می‌شود و ممکن است کودک شما شروع به بدرفتاری، دعوا کردن یا حتی آسیب زدن به کودک دیگرتان کند و با او با خشونت رفتار کند.
۲– گوشه‌گیر می‌شود
وقتی کودکی با خواهر یا برادر، دوستان یا دیگر کودکان هم‌سن‌وسالش مقایسه می‌شود احساس بی‌اعتبار بودن می‌کند و سعی می‌کند تا از شما فاصله بگیرد. حتی ممکن است بعدها هنگامی که بزرگ می‌شود منجر به مشکلات رشدی یا رفتاری در او شود.
۳-استعداد کودک سرکوب می‌شود
وقتی از استعداد کودک قدردانی نشود و به طور دایم با دیگران مقایسه شود، استعداد او شکوفا نخواهد شد و به مرور زمان استعداد و توانایی‌های بالقوه‌ی خود را از دست خواهد داد.
۴-دچار بی‌دقتی و بی‌خیالی می‌شود
اگر کودکی متوجه شود دیگران بیشتر از او توسط والدینش ستوده می‌شوند، او احساس نادیده گرفته شدن می‌کند و بعد از آن هیچ‌گاه تلاش نمی‌کند تا رضایت آنها را جلب کند.
۵-از تعامل اجتماعی خودداری می‌کند
اگر کودکی همیشه توسط والدین خود مورد تمسخر قرار بگیرد، به مرور زمان در حضور والدین از بودن در جمع دوری می‌کند.
۶-آدم بی‌ارزش می‌شود
زمانی که کودکی با دیگران مقایسه می‌شود اعتماد به نفس‌اش محدود می‌شود. اگر احساس این‌که “من برای هیچ کاری خوب نیستم” در او شکل بگیرد باعث بدتر شدن عملکرد او حتی در آینده می‌شود.
۷-باعث خودباوری کودک می‌شود
هرگاه کودکی باور کند که او به‌اندازه‌ی کافی برای عملکرد خوب داشتن توانا نیست، رشد او مختل می‌شود. او همیشه فکر خواهد کرد که او هیچ‌گاه قادر نخواهد بود تا توقع والدین‌اش را برآورده کند.
۸-استرس ایجاد می‌کند
پدر و مادر، نباید کودکان خود را تحت فشار بگذارند تا احساس کنند باری بر دوش شما هستند. اگر چیزی او را آزار می‌دهد با صحبت کردن با او دنبال راه‌حل باشید. استرس کودکان عواقب بدی را به دنبال خواهد داشت.
