ورزش

تفاوت ها و شباهت های ورزش کاراته و تکواندو

هر دو رشته ورزشی کاراته و تکواندو، دارای محبوبیت زیادی هستند که برخی تفاوت ها و شباهت ها در آنها وجود دارد. اما چه تفاوت هایی بین این دو رشته ورزش وجود دارد؟

ماستر سپورت محمد یعقوب
هر دو رشته ورزشی کاراته و تکواندو، دارای محبوبیت زیادی هستند که برخی تفاوت ها و شباهت ها در آنها وجود دارد. اما چه تفاوت هایی بین این دو رشته ورزش وجود دارد؟
کاراته و تکواندو، هنرهای رزمی هستند که در نگاه اول با یکدیگر مشابه اند، اما از هم جدا می باشند و نمی توان آن ها را یکسان دانست. از آنجا که این دو ورزش یکسان نیستند اما هر دو اشتراکات زیادی با یکدیگر دارند، افراد مبتدی، ممکن است کمی گیج شوند. تکواندو یک نوع مبارزه باستانی محسوب می شود، اما کاراته نسبت به تکواندو قدامت کمتری دارد. این هنرهای رزمی در اهداف، تکنیک ها و خطرات مرتبط با هم متفاوت هستند.
تکواندو، یک هنر رزمی کوریایی است که تاکید آن روی ضربه با سر، پرش و ضربه های چرخشی و تکنیک های ضربه های سریع است که به بیش از دو هزار سال قبل بر می گردد.
در روزهای اول این تکنیک دفاع، حاصل از هنر های رزمی بدون ژست خاص محسوب می شد و مردم آن را سوباک مینامیدند. تکیون استایلی بود که بعدها لقب جدیدی به این ورزش داد. همچنین بسیاری از قلمرو های پادشاهان تعیین کرده بودند که مردان شان برای آمادگی در جنگ، باید این هنر رزمی را بیاموزند و آن را تمرین کنند.
در اوایل قرن 20 که کوریا با جاپان اختلاف پیدا کرد، جاپان هنر های رزمی کوریا را به طور عموم ممنوع اعلام کرد، اما بعضی از گروه ها هنوز هم در خفا به تمرین این کار می پرداختند علاوه بر آن به دلایل مختلف و استایل های متفاوتی زیرشاخه این ورزش به وجود آمد.
کمی بعد یونیفرم خاصی را برای آموختن این ورزش ایجاد کردند که در آن حرکت پا ممنوع بود و فقط از دست استفاده می کردند. در واقع ؛ کلمه تکواندو به معنای استفاده از مشت دست و پا است.
کاراته صد ها سال پیش در جزایر جاپان روی کار آمد که امروزه با نام اوکیناوا نیز شناخته می شود، اما ریشه اصلی آن به کشور چین برمی گردد. تاریخچه آن به قرن 16 مربوط است. مردم بومی در بعضی از مناطق چین با دست و پای خالی و بدون سلاح به جنگ و مبارزه می پرداختند و هیچ چیز دیگری نداشتند. در نتیجه این ورزش را اختراع کردند. کاراته به معنای دست خالی بودن است. یعنی هیچ سلاحی در اختیار نیست و یک ورزش خود دفاعی محسوب میشود.
در کاراته 6۰ فیصد حرکات با استفاده از دست و ۴۰ فیصد با استفاده از تکنیک های پا است، اما درتکواندو 40 فیصد تکنیک ها، با دست و 60 فیصد آنها با پا اجرا می شوند. کاراته هنر رزمی بر اساس حرکات پانچ، ضربه آرنج یا زانو و تکنیک هایی با دست باز است. این دسیپلین همچنین شامل تکنیک های بلاکینگ یا مسدود می باشد که در بعضی از حرکات تیز تر و قوی تر عمل می کند، اما تکواندو روی تکنیک های ضربه تمرکز می کند. این تمرین شامل یادگیری پانچ و ضربه هایی با دست باز، پرشی و قفل مفاصل است
در تکواندو، تاکید بر ضربات پای بلند در سطح سر و حتی بلندتر بیشتر است. هنرجویان در تکواندو از ضربات پرشی و چرخشی زیاد استفاده می کنند، اما ضربات پرشی در کاراته به ندرت دیده می شوند. در تکواندو ضربات به صورت بدون کنترول بوده، اما در مبارزه ی نیمی از سبک های کاراته ضربات به صورت کنترولی زده می شوند.
در بیشتر مواقع مصدومیت های مربوط به تکواندو مربوط به اندام های پایینی مانند پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن و بیشتر آسیب دیدگی ها در کاراته مربوط به سر و صورت بود که شایع ترین آنها خونریزی بینی است..
لباس کاراته و تکواندو سفید هستند. اما ساختمان آنها متفاوت است. ساختمان لباس کاراته دو تکه ولی ساختمان لباس یک شکل است. لباس های کاراته عموماً کوتاه و گشاد و لباس های تکواندو بلند و کمی تنگ هستند. در مبارزه ی تکواندو از لوازم ایمنی کامل (کلاه، پوش دندان، محافظ تنه، محافظ ساعد، دستکش، محافظ ساق، بیضه بند، روپا بند) استفاده می شود. اما در مبارزه ی نیمی از سبک های کاراته از لوازم ایمنی کمی از جمله ساق بند، روپا بند، دستکش و پوش دندان استفاده میشود، خود دستکش نیز در بعضی سبک های کاراته پوشیده نمی شود.
در اغلب سبکهای کاراته ترتیب کمربندها به این صورت است:سفید، نارنجی، آبی، زرد، سبز، قهوه ای و در نهایت سیاه و درجات آن یعنی سیاه دان1، دان2، دان3 و…البته در برخی سبکها بنفش هم هست.
در تکواندو ترتیب کمربندها به این صورت است:سفید، زرد، سبز، آبی، سرخ و سیاه (کمربند سیاه تکواندو هم بصورت دان1، 2 و … است). در مبارزه تکواندو، هر یک از مبارزین کمربند اصلی خود را می بندد ولی در مبارزه کاراته (فقط سبک های کنترولی) کمربند یکی از دو حریف باید سرخ و دیگری آبی باشد.
کاراته و تکواندو با یکدیگر متفاوت هستند اما نقاط تشابه هم دارند که شامل موارد که در ادامه ی این بخش از نمناک می خوانید است.
هر دو به یونیفرم های مشابه نیاز دارند که از جنس نخ سبک و رنگ سفید است که حرکت و انعطاف پذیری را راحت می کند.هر دو قوانین سنتی و قدیمی دارند و به احترام گذاشتن به دوستان، رقیبان و مربی تاکید می کنند.تکنیک هایی که در تکواندو و کاراته استفاده می شود، بخشی از انواع ورزش های دیگر را شامل می شود.
هر دو مهارت و کیفیت زندگی فرد و ویژگی هایی مثل صبوری، خود مراقبتی و اعتماد به نفس را افزایش می دهند.
در تکواندو یک نقاب و پوشش و نگهدارنده قفسه سینه وجود دارد اما در کاراته چنین چیزی نیاز نیست. هر دو هنر های رزمی جزء ورزش های المپیک هستند، اما کاراته دیگر در بازی های المپیک سال 2024 در پاریس حضور نخواهد داشت.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *