ما به پیمان خود شدیداً متعهد هستیم اما از طرف مقابل هم تقاضای باالمثل داریم!

شبیر راحل
مذاکرات قطر که بعد از تلاشها و گفتگوهای پیهم به تاریخ دهم حوت ۱۳۹۸ بعد از ۱۸ ماه مذاکره جانب امریکا توافق دوحه را با امارت اسلامی امضا کرد، موجب توافق بر خروج کامل عساکر خارجی، پایان اشغال، هکذا استقلال کشور، پایان دور جنگ و خونریزی بیست ساله و رویکار آمدن امارت اسلامی افغانستان گردید .
امارت اسلامی افغانستان با در نظرداشت تمام مندرجات توافقنامه قطر از همان اول تلاش دارد تا از آن به وجه احسن استفاده کرده و در راه تأمین صلح و ثبات در کشور که طی بیست سال جنگ تحمیلی بر وجب وجب خاک کشور ما سایه افگنده و زندگی را برای اکثر مردم ما به دوزخ تبدیل نموده بود، استفاده اعظمی کرده و زیانهای بیشمار این جنگ را به حکمت و حوصله از بین ببرد و چنانچه دیده میشود، در این راستا دست آوردهای زیادی را هم داشته است، طوریکه وضعیت فعلی کشور و مردم ما در مقایسه با یک ونیم سال گذشته، به صدها برابر بهتر گردیده است و مردم ما از تشویشها و دلهره های گذشته ایمن گردیده و زندگی معمول خود را در پیش گرفته و به کار و بار عادی خود برگشته اند .
تأمین صلح و امنیت که از نخستین ضروریات زندگی اند، در صدر برنامه های امارت اسلامی قرار گرفته و مردم ما در سرتاسر کشور از این واقعیت مشهود به گرمی استقبال میکنند.
این واقعیتهایی اند که امارت اسلامی افغانستان به خوبی و به صورت اساسی آنرا تمثیل نموده و در آینده نیز خود را ملزم به تمثیل آن میدانند، اما این تمثیل یک طرف توافقات دوحه است و طرف دیگر آن امریکا و شرکای منطقوی و بینالمللی آنان است، تا در ایجاد و توسعه یک فضای امن و صلح و صفا برای تطبیق بقیه مندرجات توافقات دوحه قدمهای بعدی را بردارند .
احترام به استقلال و تمامیت ارضی کشور از مندرجات مهم توافقات دوحه شمرده میشوند، که طی بیشتر از یک ونیم سال گذشته بارها از طرف طیارات بدون سرنشین امریکا با استفاده از حریم هوایی دوست منطقوی آن ( پاکستان ) نا دیده گرفته شده و مکرراً تخلفات صریح صورت گرفته است، چنانچه وزیر دفاع کشور مولوی محمدیعقوب مجاهد نیز به این واقعیت تخلفی اشاره کرده و طرف مقابل را به عواقب بد آن متوجه ساخت، بدون شک که چنین تخلفات از یک سو نقض توافقات اعلامیه مذاکرات دوحه بوده و از سوی دیگر روابط بین دو کشور همسایه افغانستان و پاکستان را به شدت تیره میسازد، چنانکه شاهد هستیم، این روزها از باز و بسته شدن مکرر دروازه طورخم و حتی تشنجات فزيکی بین نیروهای مرزی افغانستان و پاکستان صورت گرفته است .
بر علاوه این، رسانه های صوتی، تصویری و… غربی نیز در هر مورد زبان تند خود را بر علیه امارت اسلامی بکار میبرد که این به ذات خود در تحریک ذهان عامه رول مخربی دارد ۰
عجب است که همین حالا کشور ما در یک نبرد مخفی حلقات استخباراتی قرار دارد، اما رسانه های غربی به شمول حلقات منطقوی مسئله تهدیدهایی را از داخل کشور علیه دیگران مطرح میکنند و این یک برچسب خیلی دور از واقعیت است که در حق امارت اسلامی افغانستان جریان دارد، بنا بر ارقام داده شده از سوی همین کشورهای غربی که نود درصد مردم افغانستان نزدیک خط فقر زند گی میکنند و به کمکهای عاجل ضرورت دارند، پس در صورتیکه اینها برای قوت لایموت شان به کمک ضرورت دارند، اصلاً نمیتوانند و تصور آن هم در ذهن نمی گنجد که در تهدیدهای بیرون مرزی تلاش داشته باشند، زیرا راه اندازی چنین پروژه ها به هزینه های هنگفتی ضرورت دارند که در شرایط موجود و عینی از توان امارت اسلامی به هزاران چند بالاتر است و از لحاظ تاریخی هم مردم ما بنا بر موقعیت جغرافیایی و … در طول تاریخ مورد تاخت و تازهای کشورهای فرصت طلب منطقه و فرامنطقه قرار داشتند و ازین ناحیه خاطرات خیلی بدی دارند، که برای هیچکسی هم چنان اینگونه وضعیت را رواداری نخواهند داشت.
بنا بر این واقعیتهایی که برشمردیم، امارت اسلامی افغانستان بر اساس توافقات مذاکرات قطر و مندرجات اعلامیه آن برای صلح، صفا و آرامش مردم خود تلاش دارند و هیچگونه تخطی از آن صورت نگرفته است، پس بهتر است طرف مقابل نیز با روحیه متقابل، موقف باالمثل داشته باشد و از جبهه گیری هایی که صلح وثبات کشور ما و روحیه همزیستی بین کشورهای منطقه را آسیب میرساند، صرف نظر کنند و بگذارند مردم ما بعد از نیم قرن جنگ و خشونت نفس آرام بکشند .