شهریان کابل خطاب به سرمایهداران: دستگیری از فقرا وخیمهنشینان، درسردی زمستان مکلفیت ایمانی و وجدانی ماست
دراین روزها صعود نرخ های مواد خوراکی وغیر خوراکی مردم ما را در پریشانی بیسابقه قرار داده است. افزایش بهای مواد تسخین کننده که مردم عزیزما بتوانند دراین سرمای یخبندان، کلبههای فقیرانه شان را گرم نمایند، تاب و توان شان را ربوده است. همسایه مهربان؟! کشورما ازوبیکستان دراین روزهای سرد با قطع کردن انرژی برق خانههای همشهریان مارا سرد و تاریک ساخت. ازسوی دیگر با هجوم سرمای شدید فضای نفس کشیدن را ازآنان گرفته است. بنابراین هموطنان عزیزما از هرنگاه امسال در مضیقههای مختلف روزگار قرار گرفته اند.
شفیق
دراین روزها صعود نرخ های مواد خوراکی وغیر خوراکی مردم ما را در پریشانی بیسابقه قرار داده است. افزایش بهای مواد تسخین کننده که مردم عزیزما بتوانند دراین سرمای یخبندان، کلبههای فقیرانه شان را گرم نمایند، تاب و توان شان را ربوده است. همسایه مهربان؟! کشورما ازوبیکستان دراین روزهای سرد با قطع کردن انرژی برق خانههای همشهریان مارا سرد و تاریک ساخت. ازسوی دیگر با هجوم سرمای شدید فضای نفس کشیدن را ازآنان گرفته است. بنابراین هموطنان عزیزما از هرنگاه امسال در مضیقههای مختلف روزگار قرار گرفته اند.
در مورد اینکه آیا راه وچارۀ دراین سرمای نفس گیر زمستان برای مردم ما امکان پذیرخواهد بود ویا خیر؟ نظریات دوتن ازهموطنان عزیزما را به جستجوگرفته ایم که خلاصه آن را خدمت خوانندگان روزنامه تقدیم میداریم.
احمدشاه یکتن ازهمشهریان کابل درمورد مشکلات متعددی که دامن گیر مردم عزیزما دراین فصل سرماگردیده است وچگونگی راه حل آن، چنین نظریاتی دارد:
سالهاست که پدیده جنگ و ناامنی مردم ما را در مضیقه های مختلف قرار داده است. از جمله فقر، ناداری، بیکاری وبیخانمانی دامنگیر اکثریت مردم کشور،گردیده، به خصوص همشهریان کابل را بیشتر از همه رنجانده است. اکثریت آنان بامزد بخور و نمیر زندگی شبانه روزی خود را سپری مینمایند. گرچه خوشبختانه امسال ازنگاه امنیت سال خوبی بود، اما از یکطرف قیمتی نرخ ونوا که درتاریخ کشور بی سابقه گفته شده است، قیمت هرشی از نوع مواد اولیه ضرورت اشد خانوادهها، از دو الی سه برابر بالا تر رفته است که قلب مردم ما را میفشارد. این درحالی است که اکثریت مردم شهرکابل کارمندان دولت اند، ازمعاش ثابت ناچیزاستفاده مینمایند و یا کارگر و روز مزد اند، درحالی که کاری هم اکثراً وجود ندارد. به این اساس پول ناچیزی را که روزانه و یا ماهانه بدست میآورند بیست درصد ضروریات اولیه خانوادهها راهم برآورده نمیتواند. بنابراین مشکلات بسیار زیادی گریبان همشهریان عزیز ما را گرفته است.
دراین روزها کمبود برق نیزمشکلی برچالشهای هموطنان ما افزوده ساخت. گرچه سالهای قبل نیز پرچاویهای برق درزمستان یکی از رایج ترین گزینههای فرسوده قبلی درشهرکابل بود، اما امسال درتاریخ سه دهۀ قبل نظیری نداشت. چون کشورهای همسایه معمولاً هرکدام به نوبه خود طبق روال در ازدیاد رنج وتکلیف مردمما، خواهی نخواهی نقش بازی میکنند.
از جانب دیگر زمستان سردامسال درکشورما رکورد قایم کرد، سردی هوا به حدی زیادبودکه درچندین سال قبل پیشینه نداشت. دهها تن از هموطنان ما در سراسر کشورجان خود را از دست دادند و به صدهاتن دیگر درمعرض خطرجدی قرار دارند. اکنون دیده میشودکه شماری از هموطنان ما اکنون دراین هوای سرد زیرخیمهها به زندگی رقت بارادامه میدهند. صدها وهزاران تن دیگر اگر در خانه گلی کرایی ویا شخصی زندگی میکنند، اما دراثر بیکاری وبی روزگاری حتا سه وقت نان به خوردن ندارند، چه رسد به چوب ویا زغال که کلبۀ فقیرانه خود را گرم نمایند. جز دربار خداوند لایزال، امید رفع این قدر مشکلات راهم از دست داده اند. ممکن این سختی ورنج بیپایان آزمونی باشد ازطرف پروردگرعالم که دامن صبرمردم ما را به نمایش بگذارد. چون پروردگارعالم خود فرموده است که «پشت هرسختی آسانیی وجود دارد.»
از جانب دیگر این ابتلا و آزمایش به سرمایه داران و اشخاص صاحب مکنت و جاه است که آنان رانیز با داراییهای شان آزمایش نماید. امروز وقت آن است که به همنوعان خود رسیدگی نمایند. براشخاص متمول وغنی، روز ابتلا و آزمایش است که متوجه افراد و اشخاصی درهمسایهگی و دور و نزدیک خود باشند، تا در روز تنگدستی به کمک آنان بشتابند و ازجانبی مسئولیت ایمانی و وجدانی خود را ایفا نمایند. این ابتلا وآزمایش پروردگار است در قبال سرمایۀ که برای شان درزندگی عنایت فرموده است، تا موفقانه ازین آزمون الهی بدرآیند. ازسوی هم چشم امید مستمندان به اغنیا وسرمایهدارانی دوخته شده است که امر پروردگار را به گونه احسن بالای خود به اجرامی گذارند؛ تاتعدادی ازیتیمان وفقیران چندروزی را دراین سرمای یخبندان، درفضای گرم وشکم نسبتاً سیر، سپری نمایند. خیمه نشینانی که زیر یک چادر نازک با خانوادههای شان دراین روزهای سخت و دشوار، دست وپنجه نرم میکنند، باکمک وسخاوت، سخاوتمندان این روزگار پر از مشکلات را با دلی گرم و لبی خندان به سربرسانند. امروز روز همکاری وهمدردی باهم نوعان است قدراین روز را باید دانست.
چنانکه شاعری میفرماید:
هرکه خنداند یتیمی خسته را
باز یابد جـــــنت دربسته را
بزرگان میگویند: زمانی که تو، به سریتیم دست میکشید هرقدرتارمویی که زیردستانت میآید خداوندکریم به شمار هر تار مو برایت اجر و پاداش نصیب میگرداند. این لطف واحسان پروردگار است که اعطای آن را به اغنیا، سرمایه داران و هرکی توانایی کمک را به یتیمان فقراومستمندان داشته باشد، عنایت میفرماید. ازجانبی این همدردی وکمک در زدودن فقر و ناداری درجامعه کمک شایانی مینماید. بنابراین براغنیا و متمولین جامعه است که باهمکاری و همدردی بافقیران و مستمندان ازآنان دلجویی وزمینه خوشی ولب خند را برچهرۀ شان هویدا سازند. به این ترتیب هم رضایت پروردگار را حاصل کنند وهم قلب فقرا و مستمندان رابدست آورده رفع مسئولیت نمایند.
احمدسهراب ناصری یکتن ازباشندگان خیرخانه درموردمشکلات بیسابقه امسال که دروازه هر هموطن ما را دقالباب نموده و راه وچارۀ آن چنین توضیحاتی ارائه کرده است:
با آغاز سردی زمستان امسال درکشور به خصوص کابل، شهر پرنفوس پایتخت کشور؛ مردم آن درتنگنای ازچالشها گیر افتیده اند. از یکطرف هجوم سردی دوام دار بی پیشینه منجر به قربانی گرفتن ازهموطنان ما گردید و بخش بزرگی ازکتله مردم ما را درمعرض خطر جانی حتا تهدید به مرگ قرارداده است. همزمان با این قطع شدن جریان انرژی برق از طریق کشور همسایه ما ازوبیکستان رنج و بار دیگر بودکه برشانههای مردم ما سنگینی نموده آنان را بیچاره ترساخت. این درحالیست که سالهای قبل اگر ازنگاه بلندی نرخ مواد تسخین کننده ازقبیل: تیل، زغال، چوب و یا سنگ زغال عاجز میبودند؛ میتوانستند از انرژی برق برای پخت وپز ویا گرم کردن خانههای شان درفصل زمستان، استفاده کنند. امسال که اکثریت مردم ما به همین امید بودند و نظربه ناتوانی اقتصادی شان مواد تسخین کننده را برای زمستان خود ذخیره کرده نتوانستند؛ مگر امید به این بسته بودند که درنبود مواد تسخیین کننده، ازبرق شبانه روزی استفاده خواهندکرد. باتأسف که کشور اوزبیکستان ظالم تر از قهر طبیعت در آزار و اذیت مردم ما دست درازی کرده این امید و آرزوی مردم مارا به یأس مبدل کرد. همگام باآغازسرمای طاقت فرسا که دامن خودرا درهمه جاپهن کرد و مردم ناتوان ما را بیچاره ترساخت. این کشورهمسایه نیز جریان برق را بر روی مردم ما قطع کرده کلبه های فقیر و نادار ما را تاریک وسردساخت.
ازسوی دیگر بلند رفتن نرخ مواد اولیه و مواد سوخت طاقت خرید آن را از مردم مظلوم ماگرفته است. این درحالیست که مزد ماهوار یک کارمند دولت هفت و یا هشت هزار افغانی است. اگر بخواهد تنها خانواده خود را از سردی زمستان نجات دهد صرف برای تسخین یک خانواده درسرماه زمستان این پول کفایت نمیکند. درحالیکه این خانواده به ده ها چیز دیگر ضرورت دارد. نان، روغن، برنج، لوبیا، بوره، چای و دهها نوع مواد ضروری دیگر. آیازنده ماندن این مردم درچنین روزگار تلخ معجزه پروردگارنیست؟ برخی خانواده ها است که حتا همین هفت ویا هشت هزار افغانی هم درآمد ماهوار ندارند. احساس انسانی درک میکند که این مردم تاکدام اندازه به مشکلات روزگار گیرمانده اند. ازیک نگاه گذشتاندن چنین روزگارتلخ آزمون الهی است که پروردگار حلیم بندگان مومن خودرا درمرحله آزمایش قرارمیدهد، تا اندازه صبرشان را به جستجو بگیرد. از سوی دیگر پولداران و صاحبان مکنت را نیز درمرحله آزمون قرارمیدهد آیا آنچه که پروردگار برای شان هدایت داده است حق و حقوق فقرا و مساکین که سهمی، درمال و دارایی شان دارند را ادا خواهندکرد و یاخیر؟
بنابرین برای اغنیا وسرمایه داران اکنون فرصت مناسبی است که ازین استفاده بهترنمایند. دست کمک وتعاون بایتیمان فقرا ومستمندان دراز نمایند. حقوقی که خداوندمتعال درمال ومکنت اغنیا برای مساکین پایهگذاری کرده است آن را برای شان برسانند تارضای پروردگارعالم را کمایی نموده وازطرفی ازرنج و اندوه بی نوایان کاسته شود. به این ترتیب هم لعل بدست آید و هم یارنرنجد.
ازیک طرف حق به حق داربرسد وازجانب دیگر اجر و پاداش خداوند لایزال را حصول نمایند.
مردم مظلوم و ناتوان ما از امارت اسلامی، میخواهند که درکنترول نرخ ها توجه بیشتر نماید. از جانب دیگر اغنیا، سرمایهداران وصاحبان مکنت و جاه را تشویق بیشتر نماید، تا درکمک و یاری بافقرا و مستمندان دراین شرایط سخت و دشوار به جستجوی آنان برامده دستگیری و یاری شان نمایند. باآنکه میدانیم امارت اسلامی خود در تنگنای اقتصادی گیرمانده و باهزاران مشکل دیگردست وپنجه نرم میکند، مردم فقیر و ناتوان ما توقع دارند، تا ازیک طریقی اگرچه اندک هم باشد، به آنان یاری وکمک نماید حداقل این زمستان سرد و یخبندان را بامشکلات کمتری سپری نمایند.