بیایید قرار را بر فرار ترجیح  دهیم!

استوار

در واقعیت امر آنانی‌که در لباس دوستی وطن عزیز ما را ویران و تحت عنوان دموکراسی و حقوق بشر در جامعه ما تفرقه ایجاد نمودند امروز فانوس سراب گونه‌ای را روشن نموده به عنوان انتقال و مصونیت نیروهای بشری ما را از کشور وا دار به فرار کرده و به غربت می‌کشانند.

بیکاری و فقر بهانه ایست تا جوانان را که قوت کاری و فکری یک جامعه اند به نحوی از انحا به کشور های خود به غرض کار های شاقه و استخوان سوز بگمارند و از آنها استفاده بهینه نمایند. البته از طریق قانونی و غیر قانونی که از اثر این گونه مهاجرت ها هزاران جوان افغان طعمه نهنگ ها گردیده  در ابحار غرق گردیده اند.

آیا مصلحت همین است که مادر وطن را درصعب و سخت روزگار رها کرده و راه غربت را در پیش بگیریم؟ جوانان کشور! نباید فراموش کنیم که از آب و هوای وطن استفاده نموده پرورش یافتیم و از سرمایه ملی مردم افغانستان تحصیل کردیم.

واقعیت این است که مشکلات اقتصادی امروزی محصل کار کیست این همان ودیعه و میراث آنانی است که ما را مایحتیاج به مهاجرت نموده اند مهاجرت و فرار از وطن راه درمان نیست بل راه چاره و درمان دست به دست هم دادن و زدودن نابرابری هااست.

وطن هویت، عزت و مایه افتخار ما است همه با همدلی و اتفاق می‌شود روی زخم های وطن مرهم گذاشته تمام کینه وکدورت ها را ازمیان برداریم و پدیده شوم فقر را ازمیان برداریم و وطن عزیز خویش را معمور و آباد سازیم. افغانستان کشوریست که اگر کار صورت گیرد تمام داشته ها و امکانات را در خود دارد آب، هوا و زمین خوب دارد از سوی دیگر مواد زیر زمینی های دست نخورده دارد که دنیا به آن نیاز دارد.

آنانی که به نحوی اغفال گردیده اند و فریب تصویر های کذبی لب بحرها را خورده اند و راه فرار را در پیش گرفته اند امروز در دیار غربت در کشور های بیگانه نادم و پشیمان اند و راه برگشت هم ندارند حتا اکثریت شان به مریضی های صب العلاج روحی و روانی مصاب اند.

زندگی به معنی واقعی آن همان زندگیست که انسان با عزت و با آبرو در خانه و کاشانه خود که همانا وطن است باشد. در وطن دیگران ما بیگانه هستیم ذلت و خواری تار و پود ما را می‌آزارد.

در جوامعی که مرد با مرد عروسی می‌کند توهین به مقدسات و فرهنگ ما صورت می‌گیرد زندگی چه معنی و مفهومی دارد.

پاریس قشنگست ولی ملک وطن نیست

این خانة من نیست این ملک وطن نیست

وطن ما درست باید حق و حرمت مادر وطن را حفظ کنیم و در آغوش مادر وطن با هموطنان خویش سربلند و با عزت زندگی کنیم. برماست تا در آبادی کشور خویش مردانه و فرزانه جد و جهد کنیم و کوشا باشیم تا از نیازمندی های بیگانه ها رهایی یابیم و دست بیگانگان را از وطن خویش کوتاه سازیم به امید افغانستان معمور، آباد و سربلند در سراسر جهان بیایید روی این سروده داکتر سمیع حامد تمرکز کنیم و عمل نماییم.

گرجهنم ساختم فردوس هم می‌سازمت

ای وطن می‌سازمت آخر خودم می‌سازمت