مصاحبه

دیدگاه مردم: باریدن برف و‌باران، فرصتی مناسب برای ذخیره‌سازی آب است

باریدن برف و باران یکی از نعمت‌های بزرگ خداوند متعال می‌باشد که برای سیرآب نمودن و ادامه حیات انسان‌ها، حیوانات، نباتات، طبیعت، کوه‌ها و تپه‌ها فرو فرستاده می‌شود و باید قدر و قیمت این نعمت بسا بزرگ و شکوفا و سازنده را دانست. درحقیقت برف خمیرمایه زمین می‌باشد و باران است که زمین را آماده روییدن نباتات می‌سازد. به همین منظور خبرنگار روزنامه ملی‌انیس با چند تن از شهروندان کابل گفت‌ و شنودی را انجام داده که خدمت خوانندگان و دوستداران این روزنامه تقدیم می گردد.

نجیب

جمعه الدین احمدی یک تن از همشهریان کابل دیدگاه و نظرش را پیرامون ذخیره سازی بارش برف و باران چنین ابراز داشت:

بارش برف در فصل زمستان و باریدن باران موسمی دو نعمت الهی محسوب می‌شوند که باید از آن طوری شایسته و بایسته استفاده معقول و مناسب برای ذخیره سازی آب های زیر زمینی کرد، در حقیقت آب منبع حیات و زندگی است، بدون آب، زندگی و ادامه حیات ناممکن پنداشته می شود.

در واقع همین برف و باران است که منبع آب را تشکیل می‌دهد و گرنه آب‌های زیرزمینی به مرورزمان کاهش پیدانموده و ته‌نشین می‌شود که امروز ما شاهد بی‌آبی در شهر کابل هستیم و مردم بعضی نقاط شهر از کمبود آب آشامیدنی شکایت دارند و با مشکلات متعددی مواجه اند.

به طورنمونه منطقه یخدان کابل محل زیست و زندگی ما می‌باشد، مردم این محل با کمبود آب مواجه اند و شب‌ها بخاطر بدست آوردن آب در درب مسجد صف می ببدند و حتی از شفاخانه آب می آوردند. این نشان دهنده کمبود آب و کاهش آب‌های زیر زمینی می‌باشد.

بارش برف و باران نشان دهنده سال پرخیر و برکت دانسته می‌شود. اگر برف و باران نباشد سال را به فال نیک نمی گیرند و نمایان‌گر خشک‌سالی و فقر قلم داد می‌گردد.

فرزاد باشنده چهلستون کابل چنین دیدگاه دارد:

با توجه به اهمیت و ارزش ویژه که برف و باران دارد باید از آن استفاده معقول و عظیم را برد چون در اکثریت مناطق شهر حکایت از خشک و یا کاهش چاه‌های عمیق آب خبر ساز گردیده است و مردم را سخت نگران کرده است این بی‌آبی و کاهش آن، پس فرصت مناسبی برای کسانی که چاه عمیق آب دارند مساعد گردیده و باید با ذخیره سازی آب برف و باران های موسمی آب های زیر زمینی را پرمایه و غنی سازیم.

در سال‌های اخیر بنابر کمبود برف و باران و استفاده بی‌رویه مردم و شهروندان از آب، آب های زیر زمینی به شدت کاهش یافته و ته‌نشین شده است.

قسمی که برف و باران برای حیات نباتات و حیوانات و طبیعت مفید و موثر است همین قسم برای انسان‌ها نیز موثر تمام می‌شود البته طرز استفاده درست همانا ذخیره سازی در حفره‌های عمیق می‌باشد.

سیدمنصور شریفی باشنده گذرگاه کابل درمورد استفاده بارش برف نظرش را این گونه بیان داشت:

در حویلی چاه آب داریم و در پهلوی آن حفره‌ای را به اندازه شش متر ایجاد کرده ایم که هم برف و هم باران‌های موسمی را در آن ذخیره می‌نماییم تا آب به زیر زمین نفوذ نموده و حد اقل سهم خود را در تقویت آب های زیر زمینی انجام داده باشیم.

هر کس می‌تواند در حد توان مسؤلیت انسانی و ایمانی خویش را در قبال کشور انجام دهد و از برف زمستان که اکنون فصل آن می‌باشد ذخیره سازی داشته باشند تا کشور و شهر ما به کمبود آب مواجه نگردد.

باشندگان این محل با مشکل کمبود آب مواجه اند و شبانه روزی مردم در پی پیدا کردن آب هستند حتی شب‌ها در صف انتظار می‌کشند تا نوبت گرفتن آب برای شان مساعد گردد واقعاً یک فاجعه پنداشته می شود. مقوله معروف وجود دارد که شهر کابل بی زر باشد ولی بی برف نی!

خواست ما از مردم اینست که از استفاده بی رویه آب جداً خوداری کنند و اسراف که در اسلام حرام می باشد را در نظر بیگیرند و همچنان از امارت اسلامی خواهانم که زمنیه ایجاد شرکت های آب‌رسانی را در محلاتی که با کمبود آب مواجه اند را تشویق و حمایت کنند تا از مشکلات مردم حداقل کاسته شود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *