اعتراف ننگین جنایتکاران
جنایت و خباثت جنایتکاران را یا مورخین واقعی رقم و قلم میزنند و یا آنان، خود از روی تکبر و تفاخر اعتراف میکنند و در پای جنایت ننگین خویش، مهر اعتراف و تٲیید میگذارند.
جنایت و خباثت جنایتکاران را یا مورخین واقعی رقم و قلم میزنند و یا آنان، خود از روی تکبر و تفاخر اعتراف میکنند و در پای جنایت ننگین خویش، مهر اعتراف و تٲیید میگذارند.
نیروهای اشغالگر در بیست سال، جنایات نابخشودنی را
در افغانستان مرتکب شدند، اما جامعهی جهانی، ملل متحد، سازمانها و نهادهای حقوق بشری، خواستند این حقیقت را پنهان کنند و برعکس، پاسداران و مجاهدینی که به خاطر اسلام، آزادی و شرف خود میرزمیدند را متهم به ارتکاب جرم و جنایت نمایند.
اما یکی ازاین عساکر اشغالگر به نام (شاهزاده هری) در کتاب خاطراتش، به جنایت خود اعتراف کرده و گفته است که در هنگام انجام وظیفهاش در افغانستان، ۲۵ تن را به قتل رسانده است.
اینک با گذشت هر روز نقاب از روی وحشیان و جنایتکاران میافتد و خود به جرم و جنایات ننگینی که انجام داده اند، اعتراف میکنند.
اگرچه این نیروهای اشغالگر به نصرت الهی و ایمان و ارادهی آهنین ملت مجاهد، مغلوب گردیدند و شکست تلخ و تلفات سنگینی را متحمل شدند.
اما، در بیست سال اشغال، به ملت افغانستان نیز خسارات بزرگی وارد گردید، هزاران تن برای دفاع از اسلام، عزت و خاک خود جام شهادت نوشیدند و هزاران تن دیگر معلول، معیوب، آواره و رهسپار دیار غربت گردیدند.
حالا که این عسکر وحشی تجاوزگر به جنایت خود اعتراف میکند و این عمل شنیع خود را با کمال افتخار یادآور میشود، نشاندهندهی آن است که فاجعهی جنگ و اشغال بیستسالهی افغانستان بسیار عمیق است و اشغالگران و همدستان داخلی شان جنایات بزرگ و نابخشودنی را در افغانستان، مرتکب شده اند.
اگرچه در این بیست سال، جامعهی جهانی و سازمانهای حقوق بشری، سکوت مرگباری داشتند، اما این حقیقت پنهان نمیماند و فراموش حافظهی تاریخ، ملت مجاهد و نسلهای آینده نیز نخواهد شد.
اما افتخار ملت مجاهد افغانستان به این است که؛ در نیم قرن، توانستند دماغ دو قدرت جهانی و دو متجاوز خونخوار (امریکا و روس) و همپیمانان آنان را به خاک ذلت بمالند و با شکستاندن ستون فقراتِ اشغالگران، آنان را از خاک و سرزمین خود بیرون کنند.
این تجاوزها و شکستهای تلخ، برای تمام قدرتهایی که به فکر تجاوز در افغانستان استند، درس بزرگی است و باید ازاین تجاوزها و شکستهای ننگین، درس عبرت بگیرند و نقش تجاوز و اشغالگری را برای ابد از لوح خیال شان، پاک نمایند.
در آخر، ملت بزرگ و زجرکشیدهی افغانستان این جنایات نابخشودنی را با شدیدترین الفاظ، تقبیح میکنند و برای عاملان آن لعنت و نفرین میفرستند و همچنان از جامعه جهانی، کشورهای اسلامی و سازمانهای حقوق بشری میخواهند که عاملان این جنایات را به پنجهی قانون و عدالت بسپارند تا باشد جزای اعمال شوم خود را در عالم دنیا هم ببینند.